Ευφάνταστος αρθρογράφος στο Διαδίκτυο σκιτσογράφησε μια υποθετική προσέγγιση του Ρούζβελτ με τον Χίτλερ στο έτος 1938 ή και νωρίτερα και την επίδραση που θα είχε στην ανάκαμψη της οικονομίας των ΗΠΑ μια εμπορική συμφωνία με τη Γερμανία.
Μετά την αλματώδη άνοδο των αξιών της γης στις ΗΠΑ στις αρχές του 1929 και μετά το μεγάλο κραχ στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης 24 Οκτωβρίου (η “Μαύρη Πέμπτη”), ακολούθησε μια πρωτόγνωρη ύφεση στην οικονομία των ΗΠΑ. Περιουσίες χάθηκαν, επιχειρηματίες κι επενδυτές αυτοκτόνησαν, η ανεργία απλώθηκε σε όλη τη χώρα και η στέρηση καταπλάκωσε όλα τα στρώματα του λαού εκτός από τους πλούσιους.
Το 1932 ο Ρούζβελτ πήρε την Προεδρεία από τον Χέρμπερτ Χούβερ και με μια σειρά μέτρων θέσπισε το λεγόμενο New Deal, ένα πρόγραμμα που θα έφερνε ανάκαμψη και ανακούφιση. Και όντως υπήρξε κάποια ανάκαμψη και κάποια ανακούφιση. Η οικονομία βελτιώθηκε αρκετά ώστε να βοηθήσει τον Ρούζβελτ να σαρώσει και στις επόμενες εκλογές του 1936. Κι επειδή τον Σεπτέμβριο 1939 ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ Χίτλερ και των συμμάχων Βρετανίας-Γαλλίας και μερικών άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ο Ρούζβελτ επανεκλέχθηκε και το 1940.
Η οικονομία των ΗΠΑ άρχισε πράγματι να ανακάμπτει μόνο με τον πόλεμο όταν η βαριά βιομηχανία πήρε μπρος καθώς στράφηκε στην εκπλήρωση των αναγκών των ενόπλων δυνάμεων μετά τον Δεκέμβριο του 1941, όταν οι Ιάπωνες βομβάρδισαν το Περλ Χάρμπορ στη Χαβάη και η Αμερική μπήκε στον πόλεμο.
Η Γερμανία, παρά την σχεδόν απίστευτη άνοδό της στα προπολεμικά χρόνια, είχε μεγάλες ανάγκες σε τρόφιμα, καύσιμα κι άλλες πρώτες ύλες για την πολεμική βιομηχανία της (και για εκείνες της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας τις οποίες είχε καταλάβει).
Έτσι πολύ πρόθυμα θα ερχόταν σε συμφωνία με τους Αμερικανούς ο Χίτλερ για εισαγωγές καυσίμων, χημικών, καουτσούκ και τροφίμων. Τέτοιες εξαγωγές αμέσως θα έδιναν τεράστια ώθηση στις χειμαζόμενες παραγωγικές δυνάμεις των ΗΠΑ και η ανάκαμψη θα πραγματωνόταν πολύ σύντομα καθώς θα δημιουργούνταν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Φαντασθείτε τώρα πως θα αντιμετώπιζαν αυτή την εμπορική συμμαχία οι κομμουνιστές και ειδικά οι κομμουνιστές στην Ελλάδα.
Πηχυαίοι τίτλοι: “Οι πολεμοκάπηλοι με τους Ναζί… Οι καπιταλιστές με τους φασίστες… Ο Ρούζβελτ στηρίζει τον δικτάτορα Χίτλερ…”
Μα το καλοκαίρι του 1939, αφού πια ο Χίτλερ είχε καταβροχθίσει και την Αυστρία και την Τσεχοσλοβακία, ο μέγας ανθρωπιστής Στάλιν, ο πυρσός του Κομμουνισμού, συμμαχεί με τον Χίτλερ. Του παρέχει τα σιτηρά που χρειάζεται, τα καύσιμα, το καουτσούκ κι άλλα αγαθά και μια βάση υποβρυχίων στον Αρκτικό κύκλο! Επιπλέον συμφωνούν ο μεν Χίτλερ να ποδοπατήσει τη δυτική Πολωνία ο δε Στάλιν την ανατολική και να καταβροχθίσει τις τρεις Βαλτικές χώρες!
Και οι κομμουνιστές σπεύδουν στη στήριξη του Στάλιν. Α, μα ο Πατερούλης χρειαζόταν να ενισχύσει τον συνοριακό χώρο του και να έχει χρόνο να προπαρασκευαστεί για να αντιμετωπίσει πολεμικά τους Ναζί. Κι έτσι ενίσχυε τους Ναζί εναντίον εκείνων, των Βρετανών, που μόνοι τους πολεμούσαν το 1940-41.
Ο Στάλιν μπορούσε, λοιπόν, να εξοντώσει εκατοντάδες χιλιάδες Πολωνούς και Βαλτικούς για να επεκτείνει τα σύνορα της τεράστιας Σοβιετικής Ένωσης και να νιώθει λιγότερο ανήσυχος. Κατά τα άλλα, οι Ναζί ήταν φασίστες.
Να το ψέμα και η υποκρισία των κομμουνιστών.
