1. Όπως έγραψα συνοπτικά στο προηγούμενο άρθρο Μ84. Έλληνες στη Σοβιετία (Β’), ο Νίκος Ζαχαριάδης παρά την υψηλή θέση του στο ΚΚΕ (Γεν Γραμ. 1931-39, 1945-56) και την απόλυτη εξουσία που ασκούσε, δεν ήταν πολύ νοήμων.
Αυτό δεν είναι παράξενο. Είναι αμφίβολο αν μπορεί να βρεθεί έστω κι ένας νοήμων πρωτοκλασάτος κουκουές εκείνη την περίοδο που να παρέμεινε στο ΚΚΕ για μεγάλο διάστημα.
Πολλοί από τους «ανανεωτικούς» που αποχώρησαν στην δεκαετία 1960 με τη διάσπαση δείχνουν κάποια ηθική αίσθηση, πολλή ανθρωπιά και μεγάλη μεταμέλεια για το παρελθόν τους στο ΚΚΕ.
Αλλά γιατί τους πήρε τόσο πολύ να ανακαλύψουν τη σαπίλα, τη μνησικακία, τη διαφθορά και την ανικανότητα του σκληρού πυρήνα της ηγεσίας;
Δεν είναι δυνατόν να μην ήξεραν τις αποτρόπαιες πράξεις της ηγεσίας του σοβιετικού ΚΚ τόσο επί Στάλιν όσο και μεταγενέστερα ως τον Γκορμπατσόφ που όντως άλλαξε ριζικά τα πάντα στη δεκαετία 1980.
2. Η ανοησία του φαίνεται σε πολλά έργα και περισσότερα λόγια του. Το 1953 κυκλοφόρησε το Ν. Ζαχαριάδης – συλλογή έργων, εκδ. Νέα Ελλάδα. Παίρνω μερικά αποσπάσματα από αυτή την έκδοση των λόγων του.
Στη σ479 διαβάζουμε: «Στον αιώνα που ζούμε όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον κομμουνισμό, λέει ο Μολότωφ. Ο μεγάλος λοιπόν και ανυπέρβλητος, αρχιτέκτονας του κομμουνισμού είναι ο Στάλιν… [Βλέπουμε] το χρυσό σταλινικό αιώνα, που ανατέλλει και θεμελιώνεται στη Σοβ. Ένωση και που η ακτινοβολία του φωτίζει και θερμαίνει ολόκληρο τον κόσμο, ολόκληρη την ανθρωπότητα, τον αιώνα όπου η ανθρωπότητα αυτή πραγματοποιεί, κάτω από την ηγεσία του μπολσεβικισμού, του κόμματος του Λένιν-Στάλιν, τον προφητικό οραματισμό του Ένγκελς για το πέρασμα της από το κράτος της αναγκαιότητας στο κράτος της ελευθερίας».
Τώρα, τι «ελευθερία» ήταν αυτή όταν, όπως ήξερε πολύ καλά ο Νίκος Ζαχαριάδης, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη Σοβιετία είχαν σφαγιαστεί ή οδηγηθεί στη λιμοκτονία όπως στην Ουκρανία το 1932-3· όταν χιλιάδες αξιωματούχοι, πιστοί κομμουνιστές, εκτελέστηκαν διότι ο Στάλιν δεν τους εμπιστευόταν (1936-38)ˑ όταν εκατομμύρια σοβιετικοί πολίτες και χιλιάδες στρατιώτες, που πολέμησαν τους χιτλερικούς μα αιχμαλωτίστηκαν και δεινοπάθησαν στα ναζιστικά στρατόπεδα, εξοντώνονταν στα σοβιετικά γκούλαγκ, τα φρικτά στρατόπεδα αναγκαστικής δουλείας.
3. Στη σ485 διαβάζουμε ακόμα ένα εμετικό λιβάνισμα του Στάλιν: «Ο Στάλιν προβάλλει μπροστά μας σαν το ανώτατο δημιούργημα, η ανώτερη επίτευξη της συγκρότησης του ανθρώπου, η προσωπικότητα με την πιο άρτια πληρότητα, ο μπολσεβίκος… Ο Στάλιν έχει μεγάλη καρδιά που περικλείει όλον τον κόσμο. Η ψυχή του Στάλιν μοιάζει σαν την αρχαία αιολική άρπα, που ανταποκρίνεται και παίζει στην παραμικρή πνοή του αέρα.»
Αυτά τα αποσπάσματα είναι από ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη που έγινε σε συγκέντρωση κομμουνιστών 21/12/1949.
Παρότι αργότερα, μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 και τις αποκαλύψεις του Χρουστσόφ το 1956, ο Νίκος Ζαχαριάδης θα δηλώνει πως ο Στάλιν τον είχε ξεγελάσει έχοντας υποσχεθεί μεγάλη οπλική βοήθεια για την εξέγερση του 1946-9 με βαριά πυροβόλα και άρματα μάχης από Τσεχοσλοβακία και αεροπλάνα από Πολωνία (βλ. σελ. 49, Η διαθήκη του Ν. Ζαχαριάδη 1986, του Αχ. Παπαϊωάννου, εκδ Γλάρος), εντούτοις μετά την ήττα του 1949 ξέρει πως πρέπει να διατηρήσει την εύνοια του αιμοσταγούς δικτάτορα. Γι’ αυτό τον εγκωμιάζει ακατάπαυστα.
4. Το 1952, στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ απευθύνει χαιρετισμό από το ΚΚΕ με το οποίο πάλι λιβανίζει τον μεγάλο μπολσεβίκο μα και τον Εμβέρ Χότζα της Αλβανίας που είχε πετύχει στη δική του επανάσταση.
«Με το όνομα του Συντρόφου Στάλιν στα χείλη πέθαναν οι αντάρτες και οι κομμουνιστές της Ελλάδας στις μάχες ενάντια στους χιτλερικούς κατακτητές, στα μπουντρούμια της Γκεστάπο… Στο σύντροφο Στάλιν απευθύνονται οι μανάδες της Ελλάδας, παρακαλώντας τον να σώσει τα παιδιά τους που τα καταδίκασαν σε θάνατο ή σε μακροχρόνια φυλάκιση… Από το παράδειγμα της λαϊκής δημοκρατίας της Αλβανίας ο λαός μας ξέρει τι θα πει βοήθεια της Σοβ. Ένωσης και τη συγκρίνει με την αμερικάνικη «βοήθεια» στην Ελλάδα που έφερε τη χώρα μας στην καταστροφή… Τώρα η Αλβανία άφησε μακριά πίσω της την αστοτσιφλικάδικη αμερικανοκρατούμενη Ελλάδα.»
Σύντροφοι, πηγαίνετε μια σύντομη βόλτα στην Αλβανία να δείτε με τα μάτια σας πόσο πίσω μας άφησε η Αλβανία – που άφησε πίσω της και Ζαχαριάδη και Στάλιν για να συνταχθεί με τον Μάο!
5. Ο Νίκος Ζαχαριάδης εδώ φαίνεται πολύ βλάκας να μην καταλαβαίνει πως ο Στάλιν είχε άριστες πληροφορίες από τους σπιούνους του σε όλη τη Δύση ώστε να γνωρίζει την πραγματικότητα της αμερικανικής βοήθειας σε ολόκληρη τη ρημαγμένη από τον πόλεμο Ευρώπη – δηλ. το Σχέδιο Μάρσαλ.
Στα έτη 1948-51 η Ελλάδα έλαβε 366 εκμ $ (η Νορβηγία 372, η Δανία 385, η Ολλανδία 1.185, η Ιταλία 1.204, η Γερμανία 1.448 και η Γαλλία 2.296). Έγιναν σαρωτικές αλλαγές με την ανασυγκρότηση υποδομών, οδικών και μεταφορικών δικτύων, παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ναυτιλίας και βιομηχανίας κι επενδύσεις στη γεωργία. Πράγματα που οι νυχτωμένοι Αλβανοί δεν θα έβλεπαν μέχρι τον 21ο αιώνα – και τώρα εκ του μακρόθεν!
Ούτε ο ίδιος ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν πίστευε, πόσο μάλλον ο σατανικός Στάλιν, πως οι αντάρτες πέθαιναν με το όνομα Στάλιν στα χείλη τους (και όχι «πατρίδα») και όλες τις άλλες αηδίες που αράδιασε στην ομιλία του.
Τώρα το ότι οι διάφοροι κομμουνιστές εξακολουθούν να λιβανίζουν το πολιτικό θρήσκευμά τους και τους Αγίους του Στάλιν, Ζαχαριάδη κλπ., δείχνει το δικό τους επίπεδο νοημοσύνης.
