1. Όταν γράφω «Σοβιετία» δεν εννοώ μόνο τη Ρωσία ή ΕΣΣΔ αλλά τη Σοβιετική Αυτοκρατορία με τις Ευρωπαϊκές χώρες που ήταν δορυφόροι της ΕΣΣΔ όπως η Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ. Η Γιουγκοσλαβία του Τίτο πρώτα και η Αλβανία του Εμβέρ Χότζα αργότερα αποστάτησαν.
Έτσι σε αυτά τα άρθρα αναφέρομαι σε Έλληνες που βρέθηκαν κυρίως ως πολιτικοί πρόσφυγες, σε αυτές τις δικτατορικές λαοκρατίες υπό την κυριαρχία της ΕΣΣΔ.
Πόσο αντιλαϊκές και οπισθοδρομικές ήταν αυτές οι λαοκρατίες φάνηκε αμέσως μόλις ο κομμουνισμός κατέρρευσε στην ΕΣΣΔ οπότε το σύστημα κατέρρευσε και σε αυτές τις χώρες και σε ορισμένες περιπτώσεις οι ηγέτες εκτελέστηκαν (όπως οι Τσαουσέσκου στη Ρουμανία.)
2. Αξιοπρόσεκτη είναι η μαρτυρία του προέδρου της Διεθνούς Επιτροπής για την κατάσταση του κομμουνισμού στην Ελλάδα, Γκ. Γκ. Ντεζ στην έκθεση που ετοίμασε το 1956.
«Ο σ. Ζαχαριάδης δεν περιοριζόταν μόνο σε … μέτρα τιμωρίας προσώπων, που δεν του ήταν αρεστά, όπως η διαγραφή από το κόμμα. Από τα 44 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ που είχαν εκλεγεί από το Συνέδριο του 1945, έπαψαν να είναι στην ΕΚ για διάφορους λόγους 29 άτομα… Συχνά [ο Ζαχαριάδης] ζητούσε αβάσιμα από τα κομματικά και κρατικά όργανα των χωρών, όπου ζουν Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες, τη σύλληψη και τη φυλάκιση αυτών των προσώπων. Τον Σεπτέμβρη του 1955 αντιπρόσωποι της ΚΕ του ΚΚΕ ζήτησαν τηλεγραφικά από την ΚΕ του ΚΚ του Ουζμπεκιστάν τη σύλληψη 19 Ελλήνων μελών του κόμματος και την εκτόπιση από την Τασκένδη 55 ανθρώπων.»
3. Ο Κ. Σιαπέρας δημοσίευσε το βιβλίο του Μυστικοί Δρόμου του Δημοκρατικού Στρατού το 1990, στο οποίο περιγράφει διάφορα γεγονότα καταπίεσης, βασανισμού και εξόντωσης Ελλήνων στις «λαοκρατίες» του κομμουνισμού. Κανείς μέχρι τώρα δεν επιχείρησε να αμφισβητήσει τις μαρτυρίες του. Γράφει:
«Ο υπεύθυνος για την «επαγρύπνηση» του στρατοπέδου του ΔΣΕ στη βουλγάρικη πόλη Μπερκόβιτσα το Μάη του 1947 κατασκεύασε 100 φακέλους αγωνιστών που είχαν πέσει σε δυσμένεια γιατί οι συζητήσεις τους άρχισαν να θέτουν υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της γραμμής που ακολουθήθηκε και οδήγησε στο δεύτερο αντάρτικό. Οι φάκελοι… στάλθηκαν στον … Κ. Σιαπέρα. Κράτησα τους φακέλους και σε συνάντηση μου με τον Νίκο Ζαχαριάδη τους έθεσα υπόψη του. Ο Ζαχαριάδης μπροστά στον Σιαπέρα επέλεξε 36… και έδωσε εντολή να παραδοθούν στις βουλγάρικες μυστικές υπηρεσίες.
Οι 36… οδηγήθηκαν σε ένα μικρό βουλγάρικο νησί-κάτεργο στις εκβολές του Δούναβη. Το όνομα του νησιού είναι Μπέλενε. Όποιος έμπαινε στο βουλγάρικο αυτό κάτεργο δεν έβγαινε ζωντανός…
Ούτε έμαθα ούτε άκουσα αν απέμεινε κανένας ζωντανός από εκείνους τους 36».
4. Οι μαρτυρίες αυτές είναι παρμένες από τις σελίδες 179-190 στο Ντοκουμέντο του Β. Νεφελούδη ο οποίος για δεκαετίες ήταν πρωτοκλασάτο στέλεχος στην ΚΕ του ΚΚΕ. Καθαιρέθηκε από τον Ν. Ζαχαριάδη για να αποκατασταθεί μετά την καθαίρεση του Ζαχαριάδη αλλά αποχώρησε με τους ανανεωτικούς αργότερα.
Δυστυχώς τέτοιοι επίσης ήταν οι «αγώνες» του δήθεν «προοδευτικού» ΚΚΕ που δήθεν προστάτευε και προωθούσε τα συμφέροντα του λαού, όπως έκαναν στην αχανή Σοβιετία και οι μπολσεβίκοι μπράβοι της ηγεσίας των κομμουνιστών.
