1. Για τον Εμφύλιο και γενικότερα για την ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας δεν ψεύδονται μόνο οι κομμουνιστές και αριστεροί μα και οι δεξιοί και ειδικά οι χρυσαυγίτες.
Οι μεν αριστεροί έχουν εμμονή με “το λαό” οι δε δεξιοί με “το έθνος”. Κι έτσι και οι μεν και οι δε μονοπωλούν αυτά τα συνθήματα, όχι γιατί νοιάζονται για την οντότητα “λαός / έθνος” ή γιατί αντιλήψεις σχετικές είναι αληθινές, αλλά γιατί με αυτόν τον φτηνό λαϊκισμό ελκύουν συντρόφους, ψηφοφόρους και πολιτική δύναμη.
Όπως έχω δείξει επαρκώς ελπίζω, δεν ενστερνίζομαι ούτε αριστερές ή σοσιαλιστικές ιδεοληψίες ούτε δεξιές. Αφετηρία μου είναι η φιλοσοφική αρχή πως ο αληθινός εαυτός του ανθρώπου είναι ίδιος με τον Εαυτό του σύμπαντος και η πολιτικοοικονομική αρχή της Γεωφορολόγησης και του απόλυτου περιορισμού των δαπανών του Δημοσίου μέσα στα έσοδά του.
2. Οι “εθνικόφρονες” με την ίδια θεληματική άγνοια και θρασύτητα των αναρχοαριστερών αποδίδουν όλα τα δεινά της Ελλάδας στους κομμουνιστές κι επιχειρούν σε κάθε ευκαιρία να ωραιοποιήσουν τις ασχήμιες των δεξιών.
Οι ακροδεξιοί κυρίως πάντα ηρωοποιούν τον Μεταξά και τον αντιπαθέστατο βασιλιά Γεώργιο Β’ και τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου που ήταν εθνοσωτήρια αφού καταπίεσε και κατέστειλε την κομμουνιστική απειλή.
Πώς στην ευχή απειλούσε το Έθνος ένα κόμμα που στις τελευταίες εκλογές πήρε μόλις 5% (και οι αντιμοναρχικοί αρνήθηκαν να συμπράξουν μαζί τους ακριβώς λόγω ιδεολογικών διαφορών); (Και ο Τσίπρας δεν αποτελούσε απειλή όσο είχε μόνο 4%. Έγινε απειλή και κυριολεκτική καταστροφή όταν οι πασοκάριοι συντάχθηκαν μαζί του και οι φανφαρόνοι της ΝΔ με τον Σαμαρά ως ηγέτη τα έκαναν θάλασσα.)
Ο Μεταξάς, ο βασιλιάς και οι δικοί τους ήταν πολύ απλά μια δράκα ακροδεξιών που βρήκαν την ευκαιρία να αρπάξουν την εξουσία για δικό τους προσωπικό όφελος και να επιβάλουν ένα χιτλερικό καθεστώς που κυνηγούσε, φυλάκιζε, βασάνιζε κι εξόντωνε όσους διαφωνούσαν και κυρίως κομμουνιστές, προκαλώντας έτσι τη συσπείρωση, την επιτυχή μα πρόσκαιρη διάλυσή τους και τη μεταγενέστερη διεύρυνσή τους!
3. Ένας ευφάνταστος “εθνικόφρων”, o Κώστας Ηλιάκος (χρυσαυγίτης;), επιχειρεί να πείσει τους αναγνώστες της ιστοσελίδας του (Ιστορία της Κατοχής) πως η οργάνωση Χ ήταν εθνικιστική και αντιστασιακή (!).
Τον Αύγουστο 1943 η Χ ζήτησε μέσω της οργάνωσης Κόδρος ενίσχυση σε πολεμικό υλικό από το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Όπως οι κομμουνιστές δεν πήραν τίποτα ποτέ από τη Σοβιετία, έτσι και οι χίτες δεν πήραν τίποτα από το ΣΜΑ (για τη δημιουργία δήθεν αντάρτικου στα βουνά). Ζήτησε μάλιστα το ΣΜΑ ο συνταγματάρχης Γρίβας, αρχηγός των χιτών, να έρθει σε στενότερη επαφή με Βρετανούς αξιωματικούς που βοηθούσαν στο αντάρτικο από καιρό, δηλαδή τους Μάγιερ, Γούντχαουζ κ.λπ.
Απορεί ο Ηλιάκος που ο Chris Woodhouse εκφράζει βαθύτατη “εμπάθεια κατά της Χ” γράφοντας πως το όνομα Χ “δεν σήμαινε τίποτα που να έχει σχέση με αντίσταση. Μόνο στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια απέκτησε … την απαίσια σημασία μιας Κου-Κλουξ-Κλαν” (σ57, Το Μήλο της Έριδας) και στη σελίδα 292 αποκαλεί τους χίτες “αντιδραστικούς γκάνγκστερ”!
4. Ο Ηλιάκος θεωρεί “ανεξήγητη” τέτοια εμπάθεια. Διότι, λέει, ο Γούντχαουζ δεν είχε γνωρίσει χίτες, αλλά γνώριζε, προσθέτει, την αντιστασιακή δράση τους και κάποια συμφωνία που είχαν υπογράψει με άλλο Βρετανό αξιωματικό.
Και φθάνει στο αστραποβόλο συμπέρασμα πως ο Γούντχαουζ ένιωθε εχθρικά διότι ο Γρίβας ήταν Κύπριος και οι Άγγλοι δεν ήθελαν να ενισχύσουν μια οργάνωση της οποίας ο αρχηγός καταγόταν από μια αποικία τους! Και η καχυποψία τους επιβεβαιώθηκε όταν 10 έτη αργότερα ο Γρίβας ξεσήκωσε τους εθνικόφρονες της Κύπρου ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων!!!
Δεν μπορεί φυσικά να αγνοεί ο Ηλιάκος πως μετά την ηρωικότατη πλην ηλιθιότατη κατάληψη της Καλαμάτας από τους ακροδεξιούς του Μαγγανά (Ιαν 1946) οπότε σκοτώθηκαν 14, καταστράφηκαν τα οικήματα και τα τυπογραφεία του ΕΑΜ και απήχθησαν από τους ήρωες 100 πολίτες, ο Ι. Ρέντης, υπουργός Δημόσιας Τάξης, ανακοίνωσε τη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να διαλύσει τη Χ! (σ336 Εμφύλια Πάθη των Καλύβα και Μαραντζίδη, πολύ δεξιών, 2017 Μεταίχμιο.)
Οι χίτες ήταν ως επί το πλείστον όχι αντιστασιακοί μα “γκάνγκστερ”, σαδιστές, δολοφόνοι και βασανιστές. Και με τη βρετανική στρατιωτική αποστολή στα βουνά υπήρχαν κι ένας ή δυο Κύπριοι, από όσο θυμάμαι.
