1. Στο προηγούμενο σημείωμα έδειξα πως ευθύς εξαρχής, από την σύστασή του το ΚΚΕ επέδειξε δολιότητα και απάτη. Ως ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αργότερα, έκρυβε την ιδεολογική κομμουνιστική του ταυτότητα ενώ ουσιαστικά κυβερνούσε την αντιστασιακή οργάνωση πλήρως και αργότερα έκανε το ίδιο με τον “Δημοκρατικό Στρατό” του.
Παρότι όλοι το κάνουμε αυτό, να εξαπατούμε και να ζούμε με τα ψέματά μας, οι κομμουνιστές φαίνονται να το έχουν αναπτύξει σε μεγάλη τέχνη και ταυτόχρονα να έχουν φτιάξει ανθεκτικότατους προφυλακτήρες στον νου τους που απομονώνουν τα ψέματα.
Πως αλλιώς θα μπορούσαν να ζουν με τόσες αντιφατικές ή παράλογες αντιλήψεις να τρέχουν και να κυριαρχούν στο νου τους σε γοργή διαδοχή.
Λαμπρό παράδειγμα των ημερών μας ο αναρχοαριστερός κ. Τσίπρας που δεν έδωσε μια υπόσχεση χωρίς να την αθετήσει ή να την αντιστρέψει.
2. Τον Ιούλιο 1939 η Κομιντέρν (Κομμουνιστική Διεθνής στην Μόσχα) διεμήνυσε ειδικά στο ΚΚΕ πως αν η Ελλάς δεχόταν επίθεση από τους Ιταλούς ή Γερμανούς φασίστες, οι κομμουνιστές θα έπρεπε να συνταχθούν με την κυβέρνηση του Μεταξά και να πολεμήσουν τους εισβολείς εχθρούς.
Αυτό το μήνυμα πρέπει να είχε στον νου του ο Νίκος Ζαχαριάδης όταν, από τις φυλακές της Κέρκυρας όπου ήταν κρατούμενος, έστειλε στις 31 Οκτωβρίου τη διαβόητη επιστολή του με την οποία καλούσε τον λαό της Ελλάδας και δη τους κομμουνιστές να πολεμήσουν τους Ιταλούς δίπλα στον Μεταξά: “όλοι πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις δίχως επιφύλαξη”- για την οποία επικρίθηκε αργότερα!
Αλλά στο μεταξύ, λίγο νωρίτερα, ο Στάλιν είχε κάνει μια συμφωνία μη-επίθεσης με τους Γερμανούς (Ο Μολότοφ με τον ναζιστή υπουργό Εξωτερικών Ρίμπεντροπ) έτσι που να μπορέσουν οι Σοβιετικοί να αρπάξουν την ανατολική Πολωνία και οι Γερμανοί τη δυτική!
Η πρώτη επιστολή του Ζαχαριάδη συνιστούσε μεγάλη απείθεια προς τον πατερούλη Στάλιν. Έτσι ο ηγέτης του ΚΚΕ έστειλε σύντομα μια δεύτερη επιστολή (26/11/1940) με την οποία καταδίκαζε τον πόλεμο ως ιμπεριαλιστικό και δήλωνε πως οι Έλληνες δεν έπρεπε να συμμετάσχουν σε αυτόν προτείνοντας να ζητήσουν την μεσολάβηση της ΕΣΣΔ για μια Ιταλό-ελληνική ειρήνευση. Οι κομμουνιστές αποσιωπούν αυτή την επιστολή!
3. Στις 15 Ιανουαρίου ο Ζαχαριάδης έστειλε τρίτη επιστολή κατηγορώντας τον Μεταξά που ενεπλάκη σε “φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο” – ενώ ο Στάλιν είχε καταβροχθίσει την ανατολική Πολωνία και ο σύμμαχος του Χίτλερ την υπόλοιπη και μεγαλύτερη έκταση: “η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο [στην Ελλάδα] για λογαριασμό όχι του λαού της Ελλάδας μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού”.
Ο Ζαχαριάδης απηχούσε τώρα πειθήνια το μήνυμα της απόφασης της Κομιντέρν (10/1/1941) πως ο πόλεμος δεν γινόταν για την ελευθερία της Ελλάδας.
Στο μεταξύ, αφού ο Ελληνικός στρατός εκδίωξε τους μακαρονάδες του Μουσολίνι και κατέλαβε την Αλβανία, επενέβη ο Χίτλερ, κατέλαβε τα Βαλκάνια (παρά την σθεναρή αντίσταση των Σέρβων) και με τη βοήθεια Ιταλών αλλά και Βουλγάρων μπήκαν οι Γερμανοί νικητές στην Αθήνα (Απρίλιος 1941).
Στις 3 Μαΐου 1941 κι ενώ η σβάστικα ανέμιζε περήφανα στην Ακρόπολη, η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, παντελώς υπάκουη στις εντολές της Κομιντέρν, με ανακοίνωσή της ζητούσε κυβέρνηση που θα εξασφάλιζε την ουδετερότητα της Ελλάδας (το οποίο ήδη έκανε η κυβέρνηση Τσολάκογλου!) και θα έδινε αμνηστία στους “κομμουνιστές που έκαναν ότι μπορούσαν για να μην μπλεχτεί η πατρίδα μας στον πόλεμο”!
4. Όπως είναι γνωστό, οι χαμαιλεοντικές μεταλλάξεις των τάσεων του ΚΚΕ υπέστησαν μια ακόμα αλλαγή.
Δυο μήνες αργότερα, 1η Ιουλίου 1941, η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του κόμματος καλούσε τον Ελληνικό λαό σύσσωμο, όλα τα κόμματα και όλες τις οργανώσεις, να οργανώσουν ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης και να ξεσηκωθούν για να διώξουν τα γερμανό-ιταλικά στρατεύματα των φασιστών κατακτητών! Επίσης, για να υποστηρίξουν και να υπερασπίσουν την (μητέρα) Σοβιετική Ένωση!
Πώς κι έτσι; Απλούστατα, ο Χίτλερ λίγο νωρίτερα στον Ιούνιο, και αφού είχε καθυστερήσει τρεις τουλάχιστον μήνες με την εμπλοκή του στα Βαλκάνια, είχε επιτεθεί στην Σοβιετία και επέλαυνε ραγδαία προς την Μόσχα. Είναι τόσο γελοίο να βλεπεις τους κομμουνιστές γραφιάδες σαν κλόουν να κάνουν τόσες κωλοτούμπες προσπαθώντας να «εξηγήσουν» ό,τι είναι σαφέστατο και να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα!
Που είναι η ηθική ανωτερότητα αυτών των ανδρείκελων υποτακτικών της Σοβιετίας οι οποίοι ακατάπαυστα πρόδιδαν την πατρίδα τους για να ικανοποιούν τις ορέξεις του Στάλιν που ήθελε, όπως ο Χίτλερ, να ρουφήξει τον κόσμο;
Πολλοί αργότερα μετανόησαν, οι ανανεωτικοί με το «ανθρώπινο πρόσωπο». Μα πώς τότε ανέχονταν όλη αυτή την ψευδολογία; Ήταν όλες αυτές οι κωλοτούμπες η «ανθρωπιά» την οποία επικαλέστηκαν αργότερα;…
