1. Ήταν αναμενόμενο. Οι μεγάλοι του Γένους σύγχρονοι στοχαστές, οι σταλινιστές και οι τσιπριστές, όλα τα κατακάθια της κοινωνίας, εξεγέρθηκαν μόλις εμφανίστηκε το νομοσχέδιο που ρυθμίζει τα της έκφρασης, μετακίνησης (κυρίως) και συνάθροισης σε δημόσιους χώρους.
Σε πιο απλά λόγια, το νομοσχέδιο ρυθμίζει διαδηλώσεις στους δημόσιους δρόμους. Και οι μεγάλοι στοχαστές διακρίνουν εδώ με την ιδιαίτερη οξυδέρκειά τους “ανάσταση της χούντας”.
Επί δεκαετίες στην άρρωστη, κουφιοκέφαλη κοινωνία μας, οι αναρχοαριστεροί, και μόνο αυτοί, όποτε ήθελαν οργάνωναν μια διαδήλωση, συχνά μάλιστα βιαιότατη, στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας. Έκαναν το δημόσιο αγαθό των δρόμων, που ανήκει εξίσου σε όλους τους δημότες, δική τους ιδιωτική περιουσία και για όσο αυτοί ήθελαν εμπόδιζαν όλους τους άλλους να τους χρησιμοποιούν.
2. Κατανοώ την απροθυμία της Σύριζα κυβέρνησης και του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να μιμηθεί, να επιβάλουν κάποια ρύθμιση ή και ολοκληρωτική απαγόρευση. Μα όλες οι άλλες κεντροδεξιές κυβερνήσεις δήθεν; Αυτές γιατί ανέχονταν αυτό το μίασμα;
Όλοι αυτοί οι φαύλοι φανφαρόνοι κοιτούσαν με έκδηλη δειλία αυτούς τους κλέφτες και καταπατητές των δημόσιων χώρων με παραλυτική αδράνεια. Φοβόντουσαν μήπως και θίξουν απαράβατα δικαιώματα ενώ επρόκειτο (και πρόκειται) για κοινούς κακοποιούς – τους οποίους όφειλαν να συλλάβουν και να κλείσουν σε στρατόπεδα επιμόρφωσης όπως έκαναν οι μακαρίτες Στάλιν, Μάο, Κάστρο κλπ.
Σε ποια άγια κομμουνιστική χώρα επέτρεψε ποτέ το ΚΚ διαδηλώσεις σαν αυτές τις οποίες υποκινούν και υποδαυλίζουν το ΚΚΕ και ο κ. Τσίπρας;
Στην Κίνα και στην Κούβα επανήλθε ο φιλελευθερισμός της ελεύθερης αγοράς και αμέσως η μιζέρια υποχώρησε καθώς η ανάπτυξη προχώρησε αλματωδώς. Οπότε δεν μπορούν αυτοί οι ψυχοπαθείς αναρχοαριστεροί να ισχυρίζονται πως οι πολίτες δεν διαδήλωναν επειδή ήταν τόσο απερίγραπτα ευχαριστημένοι με το καθεστώς.
3. Όχι, κανένα κόμμα, καμιά εκκλησία, καμιά οργάνωση, καμία ομάδα πολιτών 10 ή 10.000 ατόμων, δεν έχει δικαίωμα να ιδιοποιείται τους δημόσιους δρόμους, να διαδηλώνει έστω και ειρηνικά, μα συγχρόνως να εμποδίζει άλλους πολίτες να τους χρησιμοποιούν.
Καμιά κυβέρνηση, καμιά δημοτική αρχή, σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, δεν θα δώσει άδεια σε οποιοδήποτε μπουλούκι να καταλαμβάνει δημόσιους δρόμους και να εμποδίζει άλλους πολίτες να τους χρησιμοποιούν. Όταν το κάνει, συνεργεί και αυτή στην ανομία. Και δυστυχώς τέτοιες κυβερνήσεις είχαμε – να ανασαίνουν μολυσματική ανομία.
Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να βάψει το διαμέρισμα όπου μένει ένα κραυγαλέο κόκκινο – σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο, υπνοδωμάτιο. Μα δεν μπορεί να βάψει ομοίως τους διαδρόμους και το χολ της πολυκατοικίας αν δεν πάρει άδεια από τους άλλους κατοίκους και τους διαχειριστές. Διότι πρόκειται για κοινόχρηστους χώρους που εμπίπτουν εξίσου και δικαιωματικά σε όλους τους ενοίκους της πολυκατοικίας – οι οποίοι πληρώνουν κοινόχρηστα, όπως όλοι εμείς που δεν διαδηλώνουμε και θέλουμε να χρησιμοποιούμε τους δρόμους πληρώνουμε φόρους!
Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να κάθεται μπροστά στον υπολογιστή στο γραφείο του/της και να στοχάζεται με τις ώρες και να γράφει ό,τι θέλει. Κανείς δεν έχει αντίρρηση. Μα δεν μπορεί να το κάνει στη μέση ενός κεντρικού δρόμου. Θα έρθουν σύντομα τα εντεταλμένα όργανα του κράτους να τον μετακινήσουν. Και αν φωνάζει και φέρνει αντίσταση και χτυπά τους αστυνομικούς, θα τον κλείσουν σε άσυλο, όχι το παλαιό του πανεπιστημίου μα για ψυχάκηδες και αν χρειάζεται θα του φορέσουν, ζουρλομανδύα.
Οπότε, πώς οι αναρχοαριστεροί ψυχάκηδες δίνουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να κατακρατούν για δική τους και μόνο χρήση τους δημόσιους δρόμους και πώς το επέτρεπε αυτό τόσα χρόνια το κράτος σαν να ήταν ευνουχισμένο και ανίκανο;
