1. Ο Goldwater (1909-98) ήταν στην Γερουσία σε διάφορα πόστα: πρόεδρος Επιτροπής Στρατιωτικών (1985-7) κι Επιτροπής Πληροφοριών (1981-5).
Το 1964 στις προεδρικές εκλογές, ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων έχασε από τον Lyndon Johnson των Δημοκρατικών – παρότι ο ίδιος θεωρούνταν εχέφρων, ενώ ο Τζόνσον φαύλος.
Αν και είχε χριστιανική ανατροφή, ήταν εβραϊκής καταγωγής. Και ήταν αυτός που έδωσε νέα πνοή στους Ρεπουμπλικάνους προετοιμάζοντας το έδαφος για τη νίκη του Ronald Reagan, τον οποίο υποστήριξε ολόκαρδα.
Στον πόλεμο είχε υπηρετήσει ως πιλότος μεταφέροντας προμήθειες και πολεμοφόδια όπου χρειαζόταν, σε όλα τα μέτωπα, στην Βιρμανία, στην Κίνα. Ήταν επίσης μασόνος στη Σχολή της Σκωτίας.
Στη Γερουσία εκλέχθηκε το 1952 για πρώτη φορά.
2.Συμφωνούσε γενικά με τις πολιτικές του Ρήγκαν μα ήταν πολύ (πιο) φιλελεύθερος από εκείνον. Όμως είχε τις διαφορές του και οπωσδήποτε διαφώνησε ριζικά με τους Νεοσυντηρητικούς, που ηγήθηκαν του κόμματος μετά τον Ρήγκαν.
Από τη δεκαετία 1960 υποστήριζε την ισότητα των φυλών (λευκών, μαύρων, Λατίνων κλπ.) στον νόμο και σε ευκαιρίες, την κοσμικότητα του κράτους ξέχωρα από τη θρησκεία, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων (και ιδίως την αποδοχή τους στις Ένοπλες Δυνάμεις), τη νόμιμη έκτρωση και, ακόμα, τη χρήση μαριχουάνας για θεραπευτικές αγωγές.
Ήταν αφοσιωμένος στο Σύνταγμα και στην ομοσπονδιακή διακυβέρνηση, αντί της συγκεντρωτικής και, αν δεν ήθελε λιγότερη κυβερνητική παρέμβαση, θα ταίριαζε σήμερα πολύ περισσότερο με τους Δημοκράτες, παρά τους Ρεπουμπλικάνους.
Είχε πει: “Σας υπενθυμίζω πως ακρότητα στην υπεράσπιση της ελευθερίας δεν είναι ανηθικότητα. Επίσης, όμως, συγκράτηση στην επιδίωξη της δικαιοσύνης δεν είναι αρετή.”
3.Πώς θα αντιμετώπιζε τους Ρεπουμπλικάνους σήμερα, αν ζούσε; Πώς θα ανταποκρινόταν στο φέρσιμο του προέδρου Τραμπ;
Λίγο πριν πεθάνει (το 1998) έλεγε σαρκαστικά σε φίλους πως ήταν ο μόνος φιλελεύθερος στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων. Και παρότρυνε τους ηγέτες να μη συνδέονται καθόλου με το όνομά του, καθώς αυτοί είχαν κάνει περισσότερη ζημιά στο κόμμα από ό,τι οι Δημοκρατικοί. Μη ξεχνάμε πως μετά τον φαύλο Bill Clinton των Δημοκρατικών, ήρθε ο ακόμα χειρότερος, ανεκδιήγητος George Bush νεότερος.
Διέβλεψε τη διαβρωτική επίδραση των (φανατικών) χριστιανών κι εκκλησιαστικών: “Αν και όταν αυτοί ελέγχουν το κόμμα, όπως το προσπαθούν τώρα, θα δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα. Αυτοί με φοβίζουν. Η πολιτική και η διακυβέρνηση απαιτούν συμβιβασμούς. Μα καθώς αυτοί πιστεύουν πως δρουν εν ονόματι του Θεού, δεν θα συμβιβάζονται.”
Οι Ευαγγελιστές χριστιανοί στήριξαν ανοικτά τον Τραμπ. Έτσι εκπλήρωσαν μερικώς την προφητεία του Γκολντγουότερ κι έδειξαν πόσο ανόητοι είναι.
