(από Σούφι)
Η ιστορία προέρχεται από το μακροσκελές ποίημα Ilāhī-Nāma του Farid ud-din Attar (1145-1221), Πέρση δερβίση, γιατρού και ποιητή: Το βιβλίο του Θεού.
Η βασική ιστορία που δίνει το γενικό πλαίσιο είναι για έναν σοφό Χαλίφη που ρωτά 6 πρίγκηπες ποια είναι η βαθύτερη επιθυμία τους. Όταν ο καθένας ονοματίζει κάποιο υλικό αντικείμενο από τη σφραγίδα του Σολομώντα ως την πριγκίπισσα των ξωτικών, ο Χαλίφης προσπαθεί να τους νουθετήσει με άλλες ιστορίες και παραβολές.
Ήταν η εποχή πριν τη δημιουργία υλικών σωμάτων, όταν οι ψυχές ζούσαν στα ουράνια πριν ενσαρκωθούν.
Εκείνη τη μέρα οι ψυχές μπήκαν σε στοίχιση με τις οδηγίες της Ουράνιας φωνής του Αόρατου. Και τους φανερώθηκε ο κόσμος της Γης. Τους φάνηκε τόσο όμορφος που 9 στις 10 έσπευσαν να κατέλθουν ενσωματωμένες.
Μετά τους παρουσιάστηκε ο Παράδεισος, ακόμα πιο ωραίος. 9 από τις 10 που είχαν μείνει έσπευσαν να κατοικήσουν στον Παράδεισο.
Μετά παρουσιάστηκε η Κόλαση. Ελάχιστες ελκύστηκαν από τις φαντασμαγορίες της φωτιάς. Οι περισσότερες αποσύρθηκαν με φρίκη.
Τώρα είχαν μείνει λιγοστές ψυχές, ανεπηρέαστες απ’ όσα είδαν. Δεν τις έλκυσε η Γη και ο Παράδεισος ενώ η Κόλαση δεν τις είχε φοβίσει.
Τότε η Ουράνια φωνή που έκανε τις προηγούμενες διευθετήσεις, τις ρώτησε τι ήθελαν.
«Ω Παντοδύναμε, Παντογνώστη!» μίλησαν με μια φωνή. «Γνωρίζεις πως δεν θέλουμε να φύγουμε από την Παρουσία Σου!».
«Η επιθυμία να είστε στην Παρουσία Μου ενέχει κινδύνους, δυσκολίες, κακουχίες. Είστε βέβαιες;»
«Πρόθυμα θα εμπειραθούμε κάθε κακουχία φτάνει να είμαστε μαζί Σου και πρόθυμα θα χάσουμε όλες τις ομορφιές και χαρές του κόσμου για να κερδίσουμε ό,τι Εσύ χαρίζεις».
Έμειναν κι έγιναν γνωστές ως «Φίλοι του Θεού»!
