Ο Shree Krishna είναι ο γνωστός θεός των Ινδών, γνωστός από την κίνηση των Χάρε Κρίσνα που απλώθηκε τις δεκαετίες 1960-1970 σε όλο τον κόσμο, με τους οπαδούς στις πορτοκαλιές φορεσιές τους να ψέλνουν στους δρόμους (και να σώζουν πολλούς νέους από τα ναρκωτικά και από συμμορίες κακοποιών), και από την Bhagavad Gītā όπου διδάσκει τον Arjuna τον ορθό τρόπο ζωής.
Ένας μύθος (υπάρχουν πολλοί άλλοι) λέει πως είχε πάνω από 16.000 γυναίκες συζύγους. Ο αριθμός διαφέρει μα το άθροισμα των ψηφίων δίνει εννιά (9). Πώς παντρεύτηκε τόσες πολλές;
Η βάση του μύθου λέει πως ήταν ο αρχηγός (ή βασιλιάς) της φυλής των Yādava (απόγονοι του ήρωα Yadu) στην περιοχή του Dwārakā (βορειοδυτική Ινδία, λιμάνι στο αραβικό πέλαγος). Είχε μόνο οκτώ συζύγους, όπως ήταν το έθιμο της πολυγαμίας της εποχής (γύρω στο 3000 πκε). Μας ενδιαφέρουν η Rukminī (πρώτη) και η Satyabhamā (δεύτερη). Μα πρώτα ας δούμε πώς απέκτησε τις 16.000.
Υπήρχε, λέει ο μύθος, ένας μεγάλος asura (=θεϊκός δαίμονας), ο Naraka, γιος της θεάς Bhūmi (=Γαία) και του Varaha (= ενσάρκωση του θεού Vishnu). Αυτός έγινε πολύ ισχυρός και πολύ κακός με τη συντροφιά ενός άλλου δαίμονα, του Banāsura: έτσι απήγαγε πολλές γυναίκες από πολλά μέρη για τη σεξουαλική του απόλαυση. Επίσης πήρε τη μεγάλη χάρη από τον δημιουργό-θεό Brahmā να μην σκοτωθεί παρά μόνο από την ίδια τη μητέρα του.
Η μεγάλη θεά Aditi, θεά όλων των κόσμων του σύμπαντος, εξοργίστηκε από την προσβλητική συμπεριφορά του Νάρακα και απευθύνθηκε στη δεύτερη γυναίκα του Κρίσνα, τη Satyabhamā (=φεγγοβολία της Αλήθειας), που ήταν ενσάρκωση της θεάς Bhūmi (=Γαία), μητέρας του Νάρακα. Αυτή ζήτησε από τον σύζυγό της Κρίσνα, που είχε ήδη αφανίσει το στράτευμα του Νάρακα, να της δώσει την άδειά του να σκοτώσει τον δαίμονα. Ο Κρίσνα συναίνεσε και η πολεμοχαρής γυναίκα του (ενσάρκωση της θεάς Γαίας, μητέρας του Νάρακα) σκότωσε τον Νάρακα με το τόξο της.
Η Satyabhamā ήταν κόρη του βασιλιά Satrajit. Αυτός είχε ένα καταπληκτικό κόσμημα, τον πολύτιμο λίθο Syamantaka, δώρο του θεού Ήλιου, που παρήγαγε 3 κιλά χρυσού τη μέρα (!) και προστάτευε από θανάσιμη απειλή. Κατηγόρησε τον Κρίσνα πως το είχε κλέψει, μα αυτός απέδειξε την αθωότητά του και αποκαλύφθηκε πως το είχε κλέψει κάποιος jāmbavat. Ο Σάτρατζιτ ζήτησε συγγνώμη κι έδωσε την κόρη του (δεύτερη) γυναίκα στον Κρίσνα. Μετά, το κόσμημα επίσης δόθηκε στον Κρίσνα.
Η Satyabhamā ήταν φλογερός τύπος, οξύθυμη και κτητική: της άρεσε να ελέγχει. Ζητούσε την αγάπη και προσοχή του άντρα της, άσχετα με τα πολυάσχολα καθήκοντά του, και ήθελε να τον έχει κοντά της. Ο Κρίσνα ενέδιδε, διότι καταλάβαινε πως ο εγωισμός, η ανυπομονησία, ο έλεγχος, η ορμητικότητά της, όλα προέρχονταν από την πολεμοχαρή φύση της και από τη δυνατή αγάπη της για τον ίδιο. Τη δεχόταν όπως ήταν.
Μόνο που ήταν και παρέμεινε δεύτερη. Πρώτη ήταν η Rukminī, η ενσάρκωση της θεάς Lakṣmī, κόρη του βασιλιά των Vidarbha. Αυτή ήταν πανέμορφη, γλυκιά και τρυφερή. Αγαπούσε τον άντρα της εξίσου και δεν παραπονέθηκε ποτέ για τα καμώματα και τις ζήλειες της Satyabhamā. Και παρέμεινε η πρώτη και μεγάλη αγάπη του Κρίσνα.
