Κάποιος αναγνώστης επεσήμανε πως ορισμένα άρθρα (του Π. Πετριά) χρησιμοποιούν υβρεολόγιο το οποίο δεν συνάδει με άρθρα φιλοσοφικού περιεχομένου.
Εκ πρώτης όψεως αυτή είναι μία σωστή υπόδειξη. Μα πώς θα περιγράψεις αντικειμενικά τον κ. Τσίπρα και το τσούρμο του (όπως το ονόμασε ο κ. Βαρουφάκης), πίσω στις δόξες της Πρώτης Φοράς (2015); Είναι ασυνάρτητος, παράλογος, υποκριτής, χυδαίος και ο μεγαλύτερος διαστρεβλωτής και ψεύτης. Ίσως πρέπει να χρησιμοποιήσω και άλλα επίθετα. Ο Πετριάς τον περιγράφει πιο σύντομα με ένα – “τσογλάνι”. Που είναι η βρισιά και η διαφορά;…
Ναι η κόσμια έκφραση είναι προτιμότερη – μα μακροσκελέστερη, βραδύτερη και μη – αποτελεσματική σαν τους ηγέτες της Δύσης απέναντι στην παράνοια, μανία και αρπακτικότητα των πουτινικών Ρώσων. Το λάθος των Δυτικών δεν είναι η επέκταση των Νατοϊκών προς ανατολικές χώρες (Εσθονία, Ρουμανία κλπ.) όπως ισχυρίζονται κουφιοκέφαλοι καθηγητάδες της Δύσης, μα το ότι δεν χρησιμοποιούν την πολύ δυνατότερη πυγμή τους και αρκούνται με ευχολογία, που φυσικά δεν επηρεάζουν τους πουτινιστές ούτε στο ελάχιστο!
Βλέπουμε όμοια νοοτροπία σε πολλούς κατά τα άλλα πανάξιους αρθρογράφους για την Αριστερά. Η Αριστερά σήμερα είναι η ίδια Αριστερά που ήταν πάντα, με τους ίδιους περιορισμούς και τις ίδιες επιδιώξεις εξουσιολαγνείας. Απλώς έτυχε κατά καιρούς να παρουσιαστούν μερικοί με κάπως ευγενέστερη νοοτροπία και ευαισθησία (π.χ. Λ. Κύρκος). Όλοι οι άλλοι ήταν άγριοι, βλάκες και εξουσιομανείς.
Γράφει κάποιος σε έγκριτη εφημερίδα (24/3/22): “Θα υπέθετε κανείς ότι… η Αριστερά θα έβρισκε την ευκαιρία να καταστρώσει νέα ατζέντα… για αναχαίτιση της κλιματικής κρίσης…”
Πότε στην ευχή είχε η Αριστερά μία ατζέντα με λογική πολιτική που θα ανύψωνε το Έθνος και θα βελτίωνε την Πολιτεία συνολικά;
Ποτέ! Γιατί λοιπόν να το περιμένουμε από τους τσιπριστές;
Τι κάνουν πάλι τώρα που η ρωσική αρκούδα σκίζει τις σάρκες της Ουκρανίας με τα τανκς, τα μαχητικά και τους πυραύλους της, ισοπεδώνοντας θέατρα, νοσοκομεία, σχολεία και πολυκατοικίες αμάχων; Αυτοί τραγουδούν περί “ειρήνης” και “φιλίας των λαών”. Δεν θέλουν να παιχτεί από ορχήστρες ο Εθνικός Ύμνος της Ουκρανίας. Δεν θέλουν να σταλεί ούτε στρατιωτική ούτε καν ανθρωπιστική βοήθεια (φάρμακα, τρόφιμα). Και σαμποτάρουν κάθε τέτοια και όμοια προσπάθεια. Κατά τα άλλα και ειρηνιστές είναι και ανθρωπιστές και ότι άλλο αυτοαποκαλούνται – σαν τους πουτινιστές Ρώσους που επιδράμουν και καταστρέφουν άλλους λαούς μα λένε πως η Ρωσία είναι χώρα ειρήνης και αθωότητας και κάνει αμυντικό πόλεμο!
Γράφει ο Φ. Γεωργελές στο Athens Voice, 23/3/22, για αυτούς ακριβώς:
Την ώρα που η διευθύντρια του Θεάτρου Μέγερχολντ παραιτείται “για να μην υπηρετεί έναν δολοφόνο”, ο διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Μαγιακόφσκι παραιτείται, ο καλλιτεχνικός διευθυντής και η πρίμα μπαλαρίνα των Μπολσόι παραιτούνται, την ώρα που τα ιδιωτικά μουσεία Σύγχρονης Τέχνης στη Μόσχα κλείνουν, που οι ίδιοι οι Ρώσοι καλλιτέχνες ακυρώνουν τις συναυλίες τους, την ώρα που τα ελάχιστα ανεξάρτητα μη κρατικά Μέσα Ενημέρωσης κλείνουν γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη λογοκρισία, οι καλοί αυτοί άνθρωποι στην Ελλάδα θέλουν να προσκαλέσουν τους κρατικούς φορείς σε περιοδεία στη χώρα μας. Δεν στρέφονται δηλαδή μόνο εναντίον των Ουκρανών, στρέφονται και εναντίον των Ρώσων που απειλούνται με 15 χρόνια φυλακή αν πουν τη λέξη “πόλεμος”. Στρέφονται δηλαδή εναντίον των λαών που δήθεν υπερασπίζουν και υπέρ των καθεστώτων. Ποιων καθεστώτων; Των πιο ολοκληρωτικών.
Όταν ο πρόεδρος Κλίντον είχε τον στρατό του να βομβαρδίζει τη Σερβία, ενώ ο ίδιος απατούσε τη γυναίκα του μέσα στο Οβάλ Γραφείο του στον Λευκό Οίκο, αυτοί οι καλοί άνθρωποι έκαναν διαδηλώσεις και φώναζαν – πολύ ορθά – εναντίον των Αμερικανών και υπέρ των Σέρβων. Τώρα διαδηλώνουν υπέρ μιας απρόσωπης Ειρήνης των λαών σαν να μην υπάρχουν θύτες και θύματα, οι Ρώσοι εισβολείς και οι βομβαρδισμένοι Ουκρανοί.
Έχω μία ερώτηση: Πως στην ευχή, μετά από σχεδόν 50 έτη Μεταπολίτευσης και αυξανόμενης ευημερίας εξακολουθούν να υπάρχουν τόσοι αναρχοαριστεροί στην Ελλάδα; Το ποσοστό τους τουλάχιστον 60%+.
Συμβάλλει η ηλιθιότητα του Έθνους που αυξάνεται με την αυξανόμενη επιθυμία για καλοπέραση και η αμορφωσιά τους. Μόνο έτσι εξηγείται το ποσοστό και η εκλογή τόσων παρανοϊκών δημάρχων στις γειτονιές της Πρωτεύουσας.
Μα, πρέπει να παραδεχθούμε, πως οι εκπρόσωποι της άλλης, της (Κεντρο-)Δεξιάς παράταξης δεν είναι πολύ καλύτεροι με τον φανφαρονισμό και τη δική τους βλακεία. Και ας μην παραγνωρίζουμε το απλό γεγονός πως αυτά τα 50 έτη κυβέρνησαν οι Δεξιοί και οι Σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ, με το διάλειμμα της Πρώτης Φοράς.
Δε δόθηκε ποτέ η πρέπουσα προσοχή στην Παιδεία. Όχι μόνο στα εκπαιδευτικά προγράμματα κάθε βαθμίδας – από τα οποία είχαμε μπόλικα. Μα, κυρίως, από τη συμπεριφορά των ηγετών στην πολιτική, τη θρησκεία, την πανεπιστημιακή κοινότητα, τον συνδικαλισμό, τα δικαστικά όργανα, που θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα.
Αν εμείς στην πολιτισμένη προοδευτική Δύση θέλουμε να νικήσουμε την τυραννία της Ρωσίας ή άλλης δικτατορίας πρέπει εμείς πρώτα να νικήσουμε τον χειρότερο εαυτό μας, την επιθυμία για καλοπέραση. Οι Ουκρανοί μας έδωσαν ένα ολοζώντανο παράδειγμα.