Ο κ. Βασίλης Κικίλιας είναι από τα μεγαλύτερα βαρίδια της ΝΔ. Όπως μερικοί άλλοι (Μπογδάνος, Τσιάρας κλπ), κι αυτός σε κάνει να χάνεις την λιγοστή γαλήνη που κατορθώνεις να έχεις απορώντας για ορισμένα αποκυήματα της ανθρώπινης φύσης.
Βέβαια είναι πανανθρώπινο γνώρισμα η ανοησία. Μα τυχαίνει, για νόμους άγνωστους στην κοινωνιολογία, αυτή να ευδοκιμεί σχεδόν δίχως προσπάθεια στη χώρα της τρελής ροδιάς.
Ο Βασίλης Κικίλιας είναι, σαν την κα Γεροβασίλη και τόσους άλλους, γιατρός και αυτός που θέλει να γιατρέψει την Ελλάδα. Αλλά είναι φανερό πως το μπάσκετ ήταν η μεγάλη του αγάπη. Το ιατρικό λειτούργημα δεν φαίνεται να το άσκησε παρά μόνο ως πολιτευτής στη ΝΔ.
Τώρα, πώς ο Σαμαράς αποφάσισε να τον κάνει υπουργό Προστασίας του Πολίτη το 2014 είναι μάλλον εύκολο να το καταλάβω. Ο μπασκετμπολίστας έχει επιβλητικό ύψος 2 μέτρων. Αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να καταλάβω γιατί το 2017 ορίστηκε τομεάρχης Εθνικής Άμυνας από τον Μητσοτάκη.
Και τώρα έγινε υπουργός Υγείας όπου πάλι δείχνει την άσχετη σχέση του με θέματα υγείας βάζοντας τρίποντα ανοησίας.
Βρε Κυριάκο, τι απέγιναν όλες οι προεκλογικές μεγαλοστομίες περί αριστείας και αξιοκρατίας; Ποιος αξιόλογος Έλληνας στην τρομερή διασπορά θα έλθει να υπηρετήσει μια κυβέρνηση με τόσους ανεγκέφαλους;
Υπερβάλλω; Δεν νομίζω.
Δεν μπορείς να διορίζεις αποτυχημένους πολιτευτές και συρρικνωμένους συνταξιούχους από τον κομματικό σκουπιδοτενεκέ και μετά να επικαλείσαι τον ιδιοκτήτη του βουλκανιζατέρ που είχε διορίσει διευθυντή νοσοκομείου ο αείμνηστος κ. Πολάκης.
Αυτό το επιχείρημα δικαιολογεί τα δικά σου καμώματα όταν εσύ διορίζεις διευθυντή έναν άσχετο ογδοντάχρονο για να τον παύσεις μετά σε δυο μέρες;
Γιατί πρέπει όλη αυτή η ανθρώπινη κομματική σαβούρα να παίρνει δημόσιες θέσεις και μάλιστα σε νευραλγικά πόστα όπως είναι τα νοσοκομεία; Γιατί πρέπει κι εσύ, Κυριάκο, να κάνεις τις ίδιες βλακείες του τσιπρισμού; Ναι, είναι κολλητική συνήθεια!!
Υιοθετήθηκε η τσιπρική πολιτική του κ. Ξανθού στην Υγεία, πως οι διευθυντές νοσοκομείων πρέπει πρώτιστα να έχουν κομματικά προσόντα όχι νοσοκομειακά!
Γιατί πρέπει, όπως λένε οι επαΐοντες, να τηρείται μια ισορροπία στις αντίρροπες τάσεις μέσα στο κόμμα και τους πρωτοκλασάτους ηλίθιους;
Αν δεν σπάσουν αυγά και ανόητα κεφάλια η κανονικότητα θα παραμείνει άπιαστο όραμα. Και στη συνέχεια τα ασπράδια και οι κρόκοι πρέπει να μαγειρευτούν – μια πρόσθετη βασανιστική διαδικασία και για τον μάγειρα και για τα αυγά!
Ας μη μείνουμε με την «καλή όρεξη»!