Μια από τα ίδια

Δεν θα μακρηγορήσω γιατί δεν αξίζει τον κόπο. Τα πολλά λόγια και οι ρητορείες περιττεύουν.

Τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον συμπάθησα εξαρχής, πριν ακόμα γίνει κομματάρχης. Μα δεν θεώρησα ποτέ πως θα κάνει πολλά πράγματα. Όπως ούτε ο πατέρας του Κωνσταντίνος έκανε πολλά, ούτε η αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη.

Στην ορκωμοσία είχε απλότητα και σεμνότητα – κι έβλεπες τις ίδιες ιδιότητες στις δυο κόρες και στον γιο του, ενώ η κα Μητσοτάκη στεκόταν κομψή μα σεμνή κι αυτή.

Καλό το ότι δεν έβαλε την αδελφή του, μα κακό διότι και έμπειρη και ικανότατη είναι. Καλό επίσης που δεν ενέδωσε στην κα Κεφαλογιάννη, η οποία έδειξε αλαζονεία ζητώντας το Πολιτισμού και απορρίπτοντας το Τουρισμού.

Μα 51 άτομα στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν εκφράζουν απλότητα, κομψότητα ή σεμνότητα! Είναι με τόσους υφυπουργούς και αναπληρωτές ένα σχήμα δύσκαμπτο, ατελέσφορο και δαπανηρό. Λέγεται ως εξήγηση πως χρειάζονται οι τεχνοκράτες ως εκτελεστές μα οι βουλευτές υπουργοί ως φίλτρα για τη Βουλή. Σοφιστείες – ή πιο απλά “τρίχες”.

Μείωση κράτους προέχει σε όλα!

Μια κυβέρνηση καλή χρειάζεται λίγα μόνο άτομα. Η άριστη ένα μόνο – έναν σοφό που γνωρίζει κι εφαρμόζει τις αρχές διακυβέρνησης πρώτα στον εαυτό του.

Ίδωμεν. Καλή τύχη σε όλους.