Είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάτι καινούριο να γράψεις για τον κ. Τσίπρα. Είναι αμετάβλητος σαν το τρομερό Απόλυτο των βαθυστόχαστων φιλοσοφικών συστημάτων. Θεότυφλος δεν βλέπει πως δεν καρπώνεται τη φθορά της ΝΔ!
Το μόνο που μπορείς να βρεις είναι η καινούρια γκάφα του.
Αυτό δεν εμποδίζει τους δημοσιογράφους στα ΜΜΕ να ασχολούνται σοβαρά δήθεν με αυτόν.
Από μια άποψη είναι ίσως πρέπον αφού αυτός ο ξετσίπωτος τσαρλατάνος πείθει ένα 25% με 30% των ψηφοφόρων να τον έχει κομματάρχη των πιο καθαρόαιμων τσιπριστών και να τον ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές.
Κι έτσι οι δημοσιογράφοι ασχολούνται μαζί του και μας πληροφορούν για τις νέες πολιτικές προτάσεις του που, εκτός από την καταστροφή των αντιπάλων του (που έχουν μεγαλύτερη δημοφιλία), έχουν ως παράπλευρο σκοπό και τον καταποντισμό της χώρας. Αυτές είναι πάντα αναδιατυπώσεις της αγωνιστικής νεότητάς του στα αμφιθέατρα και στους δρόμους.
Οι άνθρωποι αυτοί που παρέχουν τις πληροφορίες αυτές ξεχνούν, καθώς ενημερώνουν, τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του πολιτικού παλιάτσου.
Αντιλαμβάνομαι κι εγώ πως αδυνατώ να βρω καινούργιες φράσεις να περιγράψω αυτό το τσιπρικό φαινόμενο που είναι μου φαίνεται μοναδικό στην ιστορία της χώρας. Οπωσδήποτε θα υπάρξουν μελλοντικοί μιμητές, μα ο ίδιος στη σύνολη ενσάρκωση του τσιπρισμού δεν μιμείται κανέναν – εκτός τη φωνή και τις εντονότερες ανοησίες του “αείμνηστου” Ανδρέα Παπανδρέου. Μα τα χαρακτηριστικά του τον κάνουν sui generis.
Η σοβαροφάνεια και το στοχαστικό ύφος του όταν μιλάει για πράγματα που θεωρεί σπουδαία ποτέ δεν ξεφεύγει από πένθιμους τόνους σαν να πρόκειται για κηδεία. Ο θριαμβευτικός τόνος ή οργίλος όταν νομίζει πως αποδεικνύει ηλίθιο τον αντίπαλο, πάντα καταλήγει σε συρροή ασυναρτησίας την οποία χειροκροτούν οι συνεργάτες και οι οπαδοί του. Φωνασκεί τώρα για τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων (που έκανε και η καταστροφική κυβέρνησή του, 2015-19) και για τις συζητήσεις αλλαγής του εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής, γνωρίζοντας πολύ καλά ο ίδιος και όλο το τσούρμο των Συριζαίων τσιπριστών, πως πέρασε τον νόμο με τη βοήθεια των Κεντρώων της μακαρίτισσας κας Φώφης, για να δημιουργήσει συνθήκες όπου ο ίδιος θα έμενε αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής.
Μα πάνω από όλα ξεχνούν, όλοι ξεχνούμε, το βασικό γνώρισμά του της αμορφωσιάς κι εξαπάτησης.
Είναι υποτίθεται απόφοιτος Πολιτικός Μηχανικός (με Μάστερ) μα δεν γνώριζε πως μια στροφή 360 μοιρών σχηματίζει κύκλο. Δεν γνώριζε πως Λέσβος και Μυτιλήνη δεν είναι διαφορετικά νησιά μα ένα και ίδιο. Μας πληροφόρησε επίσης πως όταν φάμε τον γάιδαρο και μένει η ουρά του, αυτή στα Αγγλικά λέγεται queue (όχι tail).
Πόσες υποσχέσεις αθέτησε με τον απίστευτο κυνισμό του. Πόσα σκάνδαλα κι εγκλήματα συγκάλυψε στη θητεία του ως πρωθυπουργός!
Πόσα ψέματα είπε, λέει και θα λέει, όποτε ανοίγει το στόμα του!
Αυτά χρειάζεται να μνημονεύουν οι δημοσιογράφοι αντί να γράφουν ρηχότητες κι επιπολαιότητες για τα έργα και λόγια του δεινού διαπραγματευτή κ. Τσίπρα!
Τα θυμήθηκα πάλι διότι κανείς δεν τα αναφέρει με τις τελευταίες ηρωικές εξάρσεις του και τις βαθυστόχαστες παρατηρήσεις του στα παγκόσμια γεγονότα.
Πέθανε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Όλος ο κόσμος θυμήθηκε την εκ βάθρων μεταμόρφωση της στυγνής Σοβιετίας και καταπίεσης εκατομμυρίων στους δορυφόρους της Μόσχας που κρατούνταν στη θέση τους με τα σοβιετικά τανκς.
Μίλησε και ο Τσίπρας και μας πρόσφερε τα μαργαριτάρια από τον σκοτεινό βυθό του μυαλού του.
Έπεσε το Τείχος του Βερολίνου – ένα αισχρό και απάνθρωπο κατασκεύασμα. Μα ο Τσίπρας διαβλέπει “τα νέα τείχη που υψώθηκαν”. Και δήλωσε ευθαρσώς πως “ο κόσμος δεν έγινε καλύτερος”. Κρίμα που δεν πήγε να το πει στους κατοίκους των Βαλτικών χωρών, της Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Ρουμανίας κλπ.
“Ιδανικά θάφτηκαν κάτω από τα συντρίμμια του σοβιετικού καθεστώτος”. Τα ιδανικά του απολυταρχισμού και της καταπίεσης.
Είναι αμόρφωτος διότι είναι από γεννησιμιού του ίσως και καθυστερημένος.
