1. Είναι η Μοίρα της Νεότερης χώρας μας να μην έχει πραγματικούς ηγέτες στην πολιτική. Ναι, ο Τρικούπης έδειξε να έχει αρκετό ηθικό μεδούλι όχι όμως τον απόλυτο χαρακτήρα του ηγέτη που θα έβαζε τον λαό πάνω από ιδεολογήματα του συρμού. Ναι, ο Βενιζέλος πέτυχε πολλά στο διεθνές σκηνικό, μα μόνο διότι συνέφερε τις Μεγάλες Δυνάμεις, κι επέδειξε ασυγχώρητη μυωπία στα Εσωτερικά με τη μονιμοποίηση των ΔΥ, κείνο το φοβερό ‘ιδιώνυμο’ (1929 εναντίον του ΚΚΕ μα και των δημοκρατικών ελευθεριών) και με διχασμό.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εδραίωσε τη φτωχή μας Δημοκρατία στη Μεταπολίτευση και ώθησε τη χώρα στην Ευρώπη – πάλι διότι συνέφερε τα ευρωπαϊκά κράτη. Μα έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία να κάνει κοινότατες μεταρρυθμίσεις στο Κοινοβούλιο και στην Παιδεία. Εξακολουθεί να έχουμε 300 άχρηστους και μια ανερμάτιστη καταρρέουσα Παιδεία.
2. Ο ιεροφάντης του τσιπρισμού συγγενεύει όχι με αυτούς που τουλάχιστον έκαναν κάποιες προσπάθειες να βελτιώσουν την κοινωνία, αλλά με τους καταστροφικούς κομματάρχες σαν τον Μανιάτη που δολοφόνησε τον Καποδίστρια, τον Δεληγιάννη που γκρέμιζε ό,τι λίγο έκτιζε ο Τρικούπης και τον μέγα «Αείμνηστο» που εξαπατούσε τους πάντες για να μείνει στην εξουσία και να πορνεύεται.
Τι θα κάνει τώρα με αυτό το νέο εθνικό μίασμα του Μακεδονικού;
Η επιλογή του, όπως και του υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά, πρώην συγγραφέα κομμουνιστικών εγχειριδίων σαχλαμάρας, να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις με την ΠΓΔΜ (=Σκόπια) και να αποδεχτούμε μια σύνθετη ονομασία που περιέχει τον όρο «Μακεδονία» ή κάποιο παράγωγό του, είναι ορθότατη. Κάνει επιτέλους μια σωστή επιλογή στα ελάχιστα καλά που κατάφερε. (Κατά πόσο εξακολουθεί να τη θέλει μένει να αποδειχθεί.) Γιατί λοιπόν να μη στηριχθεί, αν όχι ο ίδιος ο Τσίπρας, τουλάχιστον η ορθή πολιτική;
Γιατί ξεσηκώθηκαν όλοι οι άλλοι παρανοϊκοί εθνικιστές και φασίστες;
Πώς στην ευχή απειλείται η δική μας Μακεδονία με μια τέτοια διευθέτηση που θα έχει μεγάλο όφελος και πολιτικό μα και οικονομικό και για τη δική μας χώρα;
3. Τι έχει να προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τους κουφιοκέφαλους νεοδημοκράτες του ή ο δήθεν θεοσεβούμενος Ιερώνυμος της Εκκλησίας με τους τραγελαφικούς ιεράρχες του;
Α! Θα πούνε, δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Ας βρούνε όνομα οι Σκοπιανοί. Δικό τους θέμα είναι!
Ακριβώς, δικό τους θέμα είναι. Εμείς γιατί ανακατευόμαστε;
Με ποιο «δημοκρατικό» δικαίωμα επεμβαίνουμε τόσο ωμά στη ζωή μιας γείτονος χώρας ενώ κάθε τόσο ουρλιάζουμε από δεξιά ή αριστερά διότι άλλες δυνάμεις επεμβαίνουν στα δικά μας εσωτερικά τεκταινόμενα;
4. Έργο των ιεραρχών είναι η σωτηρία της ψυχής των παλαβών πιστών που τους πιστεύουν. Και είναι θεοπάλαβοι αφού δεν βλέπουν πως οι εκκλησιαστικοί ενδιαφέρονται για το πουγκί και όχι την ψυχή, για εξουσία στα εγκόσμια και όχι για τη μακαριότητα στη βασιλεία του Θεού.
Έργο των πολιτικών είναι η ευημερία των πολιτών, η ασφάλειά τους και η απονομή δικαιοσύνης. Όχι να παίζουν κομματικά μικροπολιτικά παιχνίδια όπως τώρα.
Και οι εκκλησιαστικοί με τους παλαβούς πιστούς τους δεν ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει εδώ ή στο εξωτερικό. Μα πως ο Μητσοτάκης αγνοεί τα εθνικά συμφέροντα; Αφού ξέρει πολύ καλά πως το θέμα πρέπει να διευθετηθεί όπως θέλουν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Και θα διευθετηθεί εξάπαντος!
Μα έγινε κι αυτός τώρα Κλόουν της Κωλοτούμπας. Πως στην ευχή θα απαντήσει στο συντομότατο μέλλον στους Ευρωπαίους και άλλους συμμάχους μας; Ξεχνά πως είναι το κόμμα το δικό του που αποδέχτηκε στη δεκαετία 1990 πλήρως τον όρο «Μακεδονία»; Δεν βλέπει πως από τον θάνατο του Τίτο το ελληνικό κράτος αποδέχθηκε την ονομασία «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Πόσο παρανοϊκοί θα γίνουν και οι νεοδημοκράτες;
