Ο Σάκης Μουμτζής έκανε πάλι μια από τις μουτζούρες του. Όταν αναλύει τα παλαβά των Αναρχοαριστερών είναι θαυμαστός. Όταν κάποτε αναλύει τις παλαβομάρες του Μητσοτακικού στρατοπέδου επίσης, κάποτε, είναι θαυμαστός. Μα εδώ γλιστράει, δεν μπορεί πάντα να βαδίσει “την τεθλιμμένη οδό δια της στενής πύλης” και να κριτικάρει ορθά και ντόμπρα τις ανοησίες των φανφαρόνων καταδικάζοντάς τις.
Γράφω με αφορμή άρθρο του στην Κυριακάτικη Καθημερινή “Τα royalties των ΑΕΙ” (8/8/21) όπου αθωώνει την κα Κεραμέως από μια πρόσθετη γκάφα της στο υπ. Παιδείας με τη διαγραφή των χρεών των πανεπιστημιακών φαφλατάδων προς τα πανεπιστήμια.
Με ιερή, ιερεμιακή αγανάκτηση ξεσπαθώνει υπέρ των καθηγητάδων, οι οποίοι, μας βεβαιώνει σαν να μην το ξέρουμε, “δούλεψαν σκληρά επί πολλά χρόνια” (και άλλες μπαρούφες) και “τον πανεπιστημιακό τίτλο τον κατέκτησαν με το σπαθί τους”. Σάμπως και αυτό είναι το ζήτημα.
Αγνοεί μάλλον άθελα πως υπάρχουν δυο άλλες απόψεις που επιτάσσουν καθαρά οι καθηγητάδες να πληρώνουν τα royalties και να μην καταχρώνται τόσο αισχρά τη θέση τους στα ΑΕΙ.
Με την κατάργηση των χρεών η κα Κεραμέως δείχνει την τσιπρική ασυναρτησία και συμφεροντολογία που διείσδυσε στο κεντροδεξιό στρατόπεδο μαζί με τη σοβιετική σηψιγόνο μανία για έλεγχο πριν πολλές δεκαετίες. Αυτό αντανακλά άσχημα και στον ίδιο τον Μητσοτάκη που την ανέχεται.
Διότι, όπως συνηθίζεται στον πελατειασμό, εδώ αμείβονται οι παρανομούντες και τιμωρούνται ως κορόιδα οι έντιμοι, νομοταγείς πολίτες – καθηγητές, τώρα, που πλήρωναν τα χρέη τους.
Κάθε καθηγητής, ακόμα και κολοκύθας, αποκτά κύρος επειδή είναι διορισμένος σε κάποιο ΑΕΙ. Τον διορισμό του συχνά τον οφείλει σε πολιτικό ή συναδελφικό μέσο και διόλου στο μεταφορικό σπαθί του. Οπότε κάτι οφείλει στο ΑΕΙ. Ποιος θα ενδιαφερθεί να αναθέσει έργο σε έναν αδιόριστο πτυχιούχο;…
Μετά, στη διορισμένη θέση του χρησιμοποιεί χρόνο, αίθουσα, συσκευές και υλικά του ΑΕΙ για να προωθήσει τις ιδιωτικές κερδοσκοπικές δραστηριότητές του. Οπότε πάλι κάτι οφείλει στο ΑΕΙ.
Κρίμα που ο Μουμτζής αγνοεί αυτά τα αυτονόητα.
