Ε, λοιπόν, ας κατηγορηθώ και για ρατσιστής. Διότι ομολογώ δημόσια και απερίφραστα πως δεν υποστηρίζω το Black Lives Matter (οι μαύρες Ζωές Έχουν Σημασία). Αυτά είναι νεκρά συνθήματα ήδη.
Παλαιότερα έγραψα εναντίον της νεαρής Σουηδέζας Greta Tbunberg που, μάλιστα μίλησε στο ευλαβικό κοινό του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Συμφωνώ απόλυτα με την εξυγίανση του περιβάλλοντος. Βρίσκω όμως υποκριτικό τον τρόπο με τον οποίο διάφοροι επιτήδειοι αυτοπροβάλλονται ως αγανακτισμένοι. Διότι πριν την εξυγίανση του εξωτερικού περιβάλλοντος πρέπει να γίνει εξυγίανση του εσωτερικού νοητικού (ή ψυχικού, αν θέλετε) περιβάλλοντος.
Το ίδιο ισχύει και με αυτή την πολύ συγχυσμένη, άρρωστα συναισθηματική και καπαρωμένη από την αναρχοαριστερή ασυναρτησία κίνηση BLM. Εξ άλλου το γεγονός πως κυρίες του υποκριτικού τύπου όπως η Όπρα και Μέγκαν Μερκλ υποστηρίζουν τη BLM (ΜΖΕΣ) με απωθεί.
Η κίνηση BLM δεν έχει ξεκάθαρους πολιτικούς σκοπούς κάποιας σημασίας. Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Τι επιδιώκουν όλοι αυτοί εκτός από το να είναι στο κέντρο της προσοχής και να προβάλλουν το μαύρο δέρμα; Και οι Άσπρες Ζωές Μετράνε! Κάθε και όλη η Ζωή έχει σημασία. Το να προωθείς τους Αφροαμερικανούς (ή άλλους σκουρόδερμους ανθρώπους) ως μια φυλή ή μάζα που πρέπει να είναι σεβαστοί δεν είναι κάποιος αξιοπρόσεκτος σκοπός. Όπως υπάρχουν καλοί και κακοί άσπροι σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη έτσι υπάρχουν και μαύροι.
Το ότι υπάρχει προκατάληψη και μεροληψία στις ΗΠΑ (ιδίως σε ορισμένες πολιτείες) το ξέρουν και οι πέτρες. Υπάρχει η απαραίτητη νομοθεσία που καλύπτει και τέτοιες παράνομες πράξεις και τέτοιες ρατσιστικές προτροπές. Αυτό που λείπει είναι η κατάλληλη παιδεία που θα εξυγιάνει τη νοητική ατμόσφαιρα ώστε να εκλείψουν τα φαινόμενα .
Αυτήν την ώρα η BLM είναι μια κίνηση των λούμπεν Αφροαμερικανών και των αναρχοαριστερών δίχως αντικειμενικούς, λογικούς στόχους – που στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει να εστιάζουν στην εκπαίδευση και στην αλλαγή του αισθηματικού φορτίου που θεωρεί φυσιολογικό τον ρατσισμό. Οι μεν Μαύροι καλά κάνουν να φωνάζουν και να αφυπνίζουν τον κόσμο μα δεν αλλάζουν έτσι το γενικότερο νοητικό κλίμα. Και ο κόσμος βαριέται ή ενοχλείται. Οι δε αναρχοαριστεροί συνεχίζουν με τη νερόβραστη δήθεν επανάστασή τους που μόνο επανάσταση δεν είναι. Είναι φασαρία για να γίνεται φασαρία να δυσχεραίνεται ο κόσμος και να ξέρει πως αυτοί υπάρχουν ακόμα. Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν προωθούν καμιά επανάσταση με νόημα για το καλό των αδικημένων μα λειτουργούν ως τροχοπέδη σε όποια βελτίωση. Είναι δυστυχώς τυφλωμένοι από το πάθος τους.
Το να φωνασκείς περί «λευκής επικυριαρχίας» ή «αστυνομική μεταρρύθμιση» ή «αστυνομοκρατία» ή «αποζημιώσεις, επανορθώσεις» και παρόμοια είναι μάλλον ασυναρτησίες, όχι μια λογική, συνεκτική πολιτική. Είναι ακριβώς σαν την αντιπολίτευση των αναρχοαριστερών στην Ελλάδα.
Να μεταρρυθμιστεί η αστυνομία; Ωραία πώς όμως;
Ολόκληρη η κοινωνία χρειάζεται μεταρρύθμιση νοητική. Η παιδεία είναι το κλειδί για αυτά και άλλα ζητήματα. Μα ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά; Και τι είδους παιδεία θα κάνει το θαύμα;
