Μα πόσο αργόστροφος μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός μας; Δεν ζει κι αυτός στην Ευρώπη; ….
Ξεσπάθωσε πάλι στη Βουλή του Σύριζα. Επιδόθηκε στο να κάνει μαθήματα “ευρωπαϊκότητας” στους Ευρωπαίους, δηλαδή τους εταίρους που τόσα χρόνια κράτησαν τη χώρα μας στην Ευρωζώνη ενώ οι κυβερνήσεις μας διασπάθιζαν εγκληματικά τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στους “ημετέρους” και όταν ήρθε η χρεοκοπία αρνήθηκαν να εφαρμόσουν το μοναδικό μέτρο που θα έφερνε μόνιμη λύση, δηλ. τη μείωση του υπερτροφικού και αχόρταγου Δημοσίου.
Επαναλαμβάνοντας τις προεκλογικές εξαγγελίες του με τον ασυναγώνιστο και καταθλιπτικό συναισθηματισμό του, μίλησε σαν να ήταν αυτές τα υλοποιημένα (!) μα ανύπαρκτα επιτεύγματα της κυβέρνησής του χαϊδεύοντας τα αυτιά των βουλευτών του.
Επικαλέστηκε μάλιστα το δικό του δικαίωμα, ως εκλεγμένος πρωθυποουργός, να αλλάξει τις πολιτικές της Ευρωζώνης. Για πολλοστή φορά σάλπισε το σύνθημά του περί λαϊκής κυριαρχίας και τη “δημοκρατική” νίκη του Σύριζα.
Και ξαναρωτώ: Πού ζεί και με ποιο μέρος του μυαλού του σκέπτεται;
Δηλαδή, οι άλλες χώρες τηε Ευρωζώνης δεν έχουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις; Έχουν δικτατορίες και φασισμό;
Αυτές δεν έχουν λαϊκή κυριαρχία;
Δηλαδή μόνο η Ελλάδα του ασυνάρτητου Σύριζα, που στην πραγματικότητα έχει πλειοψηφία μόνο με την καλπονοθεία της πριμοδότησης των 50 εδρών, είναι δημοκρατικά εκλεγμένη;
Πώς πιστεύουν αυτά τα επαναλαμβανόμενα ψέματα, αυτές τις θλιβερές αθλιότητες, τόσοι και τόσοι Έλληνες που δεν είναι αναρχοκομμουνιστές και θέλουν να μετέχουν στην Ευρώζώνη;
Ένα πρόσφατο επεισόδιο δείχνει το ποιόν του και τι μπορεί να περιμένει ο λαός. Αυτό το βουτυρόπαιδο της ρηχής αναρχοκομμουνιστικής κουλτούρας, της διαδήλωσης και της κατάληψης, αφού είπε στον Γιούνκερ πως θα πληρώσει τη δόση στο ΔΝΤ, την επόμενη πρωία δεν το έκανε, αθετώντας τον λόγο του κι εξαπατώντας έναν πολιτικό που τον υποστήριξε όσο κανείς άλλος!
Τέτοιος είναι ο κ Τσίπρας.
Και τώρα επιχειρεί να εκβιάσει τους Θεσμούς με νέα νταηλίκια: Ή θα μου δώσετε λεφτά ή εγώ παύω να πληρώνω το χρέος! (Κατά τα άλλα, όχι, εμείς δεν εκβιάζουμε!)
Και κατεβάζει τους δικούς του όχλους στις πλατείες (το είδος ‘αγώνα’ που γνωρίζει) κατά του επονείδιστου χρέους και των δολοφονικών δανειστών!
Αυτή και μόνο είναι η αντίληψή του περί δημοκρατίας κι εντιμότητας!
