1. Διάβασα πρόσφατα την μελέτη Emerging India (Economics, Politics and Reforms) του Bimal Jalan που ήταν Διοικητής της Αποθεματικής Τράπεζας της Ινδίας 1997-2003, πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του Πρωθυπουργού και Ινδός αντιπρόσωπος στα συμβούλια του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. (Δημοσιεύθηκε, 2012, Viking/Penguins, Ν.Δελχί.)
Διαβάστε τη συνέχεια και δείτε αν σας θυμίζει κάτι.
2. Ανάμεσα σε πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα, αναφέρονται λεπτομερώς οι ακόλουθες εξελίξεις από τις αρχές της δεκαετίας 1980.
α) Μείωση του ρόλου της Βουλής ως νομοθετικό σώμα καθώς η εκάστοτε κεντρική κυβέρνηση στο Δελχί ή συχνά κάποιος υπουργός επιβάλλει κάποιο νόμο με Νομοθετική Πράξη μόνο.
β) Πλήρης πολιτικοποίηση και γιγάντωση της δημόσιας διοίκησης πέρα από κάθε αποδεκτό όριο.
γ) Αύξηση της γραφειοκρατίας συνοδευόμενη από αναποτελεσματικότητα, μεγάλη καθυστέρηση και κάκιστη εξυπηρέτηση των πολιτών.
δ) Το δικαστικό σύστημα κινδυνεύει να καταρρεύσει από την πληθώρα εκδικαζόμενων υποθέσεων με εκατοντάδες χιλιάδες σε αναμονή μερικές από τις οποίες καθυστερούν ως και 20 έτη.
ε) Αύξηση της διαφθοράς σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής με την ανάπτυξη του «πελατειακού συστήματος» και με την είσοδο στην πολιτική προσώπων δίχως προσόντα και μάλιστα ατόμων που είναι μπλεγμένα στο έγκλημα και διώκονται ποινικώς!
ζ) Χειροτέρευση όλων των δημόσιων υπηρεσιών. (Σε αυτόν τον τομέα, η Ινδία κατατάσσεται στο χαμηλότερο τρίτο όλων των χωρών.)
3. Λοιπόν σας θυμίζει κάτι, μία άλλη χώρα με πανόμοιες αρετές;
Ναι, την ενδοξότερη χώρα και εξυπνότερη φυλή της υφηλίου.
Βέβαια, καθώς συνειδητοποιεί κανείς ότι πιθανόν η Ινδία να μας έχει ξεπεράσει σε «δόξα» και «εξυπνάδα», θυμάται τα λόγια του Γιωργάκη Π, στις ένδοξες μέρες της πρωθυπουργίας του λίγο προτού μας ρίξει οριστικά στο χάος της χρεωκοπίας: «Δεν θα γίνουμε Ινδία!»
Βεβαίως και δεν θα γίνουμε. Διότι πολύ απλά είμαστε ήδη. Αυτό που έπρεπε να πει καθώς εκείνος και τα κομματόσκυλά του (Βενιζέλος, Παπακωνσταντίνου κλπ.) απέφευγε με σπουδή να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που θα έσωζαν την χώρα από τα δεινά που ήρθαν και συνεχίζουν. Τότε διακήρυτταν «Λεφτά υπάρχουν» αλλά τώρα (Τρίτη 9 Ιουλ) ανακοινώνει πως ο Κωστάκης είχε κατασπαταλήσει τα «λεφτά» ενώ ο ίδιος προσπάθησε να περισώσει τη χώρα αλλά οι Ευρωπαίοι τον χαντάκωσαν. Είναι η συνήθης ασυναρτησία των Παπανδρέου!
4. Ο B.Jalan αναφέρει ακόμα μία εξέλιξη. Την υποχώρηση των δύο μεγάλων κομμάτων, Congress και Bharatiya Janata. Το πρώτο είναι η μεγάλη οργάνωση που ίδρυσε ο Γκάντι επί αποικιοκρατίας για να προωθήσει την ανεξαρτησία ειρηνικά μέσω «παθητικής αντίστασης» και μετεξελίχτηκε σε πολιτικό κόμμα με πρώτο δυνάστη τον μέγα σοσιαλιστή τρίτο-κοσμικό Νεχρού, μετά την κόρη του Ίντιρα Γκάντι, μετά τους γιούς της και τώρα την χήρα του μεγάλου γιου Ρατζίβ, την Ιταλίδα Σόνια, η οποία προεδρεύει του κόμματος και ουσιαστικά κρατά τα ηνία της εξουσίας ενώ άλλοι αναλαμβάνουν την πρωθυπουργία και τα υπουργεία. Το δεύτερο αναδείχτηκε στην δεκαετία 1990 και πρεσβεύει την κεντροδεξιά ιδεολογία.
Τώρα υπάρχουν πολλά μικρότερα κόμματα με αρκετά μεγάλα ποσοστά έτσι που κανένα κόμμα να μην έχει αυτοδυναμία. Η κατάσταση είναι πολύ ρευστή καθώς εύκολα, με λίγη δωροδοκία, βουλευτές αλλάζουν κόμμα!
Ούτε αυτό το στοιχείο μας είναι άγνωστο.
Μια άλλη εξέλιξη που ο Jalan δεν αναφέρει, επειδή είναι ίσως αρκετά γνωστή στην Ινδία, είναι η εξέλιξη δυναστειών στην Πολιτική. Ανέφερα την οικογένεια του Νεχρού. Υπάρχουν και άλλες, όχι γνωστές σε μας.
Αλλά ούτε και εδώ υστερούμε. Αναφέρω αλφαβητικά – Βαρβιτσιώτης, Καραμανλής, Μητσοτάκης, Παπανδρέου.
Έτσι, αγαπητοί μου αναγνώστες γίναμε όντως Ινδία (κάτι που ήμασταν εδώ και δεκαετίες). Αυτό που δεν είμαστε και δυστυχώς, δεν θα γίνουμε είναι Ευρωπαϊκή Χώρα.
