1. Το μόνο σίγουρο αξιόπιστο στοιχείο του ελληνικού κράτους είναι η αναξιοπιστία του.
Διάφοροι δημοσιογράφοι ακατανόητα προβάλλουν μια δήθεν αυξανόμενη αξιοπιστία διότι (α) οι ξένοι διάκεινται με περισσότερη ευμένεια προς την ελληνική κυβέρνηση και τον πολύπαθο (λόγω των ελληνικών κυβερνήσεων) λαό και (β) διότι επαναπατρίζονται καταθέσεις από το εξωτερικό.
(α) Οι ξένοι, δηλαδή Ευρωπαίοι, δεν χάνουν τίποτα με το να εγκωμιάζουν τις «προσπάθειες» της τροϊκανής μας κυβέρνησης για εξομάλυνση της οικονομίας και πάταξης των κουκουλοφόρων – άσχετα με το ότι τα μέτρα δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα και οι γνωστοί «άγνωστοι» παραμένουν ανέγγιχτοι. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως, εκτός από μια αυστηρότερη επιτήρηση από την Τρόικα των δανειστών, έχει ανατεθεί και σε μια Εταιρία ξένων νομικών να κάνει τακτικούς ελέγχους. Με άλλα λόγια, οι ξένοι δανειστές μας δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση μας τόσο πολύ, άσχετα με τα εγκώμια.
(β) Αφού οι τράπεζές μας προσφέρουν επιτόκια υψηλότερα από τη Γερμανία, τη Βρετανία ή άλλη ασφαλή χώρα του βορρά, και αφού έχουμε μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης εδώ και υψηλά επιτόκια, γιατί να μην επαναπατρίσουν οι καταθέτες τα χρήματά τους από το εξωτερικό; Το χρήμα πάντα τρέχει εκεί όπου θα πλουτίσει γρηγορότερα.
2. Είναι αλήθεια πως η αισιοδοξία για τη βελτίωση του κράτους έχει τονωθεί από μερικές μικρές μεταρρυθμίσεις.
Από την άλλη, οι φοροφυγάδες συνεχίζουν την επικερδή δράση τους, τα κλειστά επαγγέλματα παραμένουν κλειστά, η κρατική περιουσία παραμένει όχι μόνο αναξιοποίητη αλλά και άγνωστη στο μέγεθος και στην αξία της, και τα αποτυχημένα κομματόσκυλα διορίζονται σε καλοπληρωμένες θέσεις του ευρύτερου Δημοσίου, ενώ επίορκοι, μιζοδίαιτοι και άλλοι διεφθαρμένοι δημοσιουπάλληλοι συνεχίζουν στα γραφεία τους κλπ κλπ. Και η δράση γύρω από τη Λίστα Λαγκάρντ έχει γίνει χολιγουντιανό σήριαλ.
Το κράτος δεν μειώθηκε στο ελάχιστο. Μισθοί, συντάξεις και επιδόματα έχουν περικοπεί αναίσχυντα. Οι πολύτεκνοι τιμωρούνται με περισσότερη φορολόγηση επειδή προσπαθούν να λύσουν το δημογραφικό μας πρόβλημα του υπο-πληθυσμού. 70 000 επιχειρήσεις έκλεισαν το πρώτο εξάμηνο του 2012. Οι άνεργοι φθάνουν τώρα τους 1 350 000 – χωρίς κανέναν δημόσιο υπάλληλο – και οι συνδικαλιστές δεν λένε λέξη! Είναι, βλέπετε, ο αμαρτωλός Ιδιωτικός Τομέας, και καλά να πάθει. Ενώ το Όσιο Δημόσιο συνεχίζει να μεγαλουργεί!
3. Ανακαλύφθηκε πως ο άλλοτε κραταιός υπουργός κ. Τσοχατζόπουλος έπαιρνε μεγάλες μίζες – μεγαλύτερες από αυτές που συνιστούσε το αφεντικό του, ο δοξασμένος λαϊκός ηγέτης Ανδρέας, και που έφθαναν για να κτισθεί μια ροζ βίλα στα βόρεια προάστια. Υπήρξαν δημοσιοποιήσεις για πάμπολλα σκάνδαλα και πολλά που δεν θεωρήθηκαν σκάνδαλα.
Ένοχος κανείς!
Εκτός του ατυχέστατου εξιλαστήριου, κάποτε ωραίου, Άκη.
Επί δεκαετίες το κράτος άρπαζε ως φόρους ό,τι μπορούσε από τους μισθοδίαιτους και μικρομεσαίους τιμωρώντας τους με εξοντωτικά πρόστιμα όταν καθυστερούσαν να πληρώσουν. Υπήρχε, όπως υπάρχει, μια στρατιά κακόβουλων μιζοδιαίτων εφοριακών που φρόντιζαν για όλα αυτά – ένα μέρος να πηγαίνει στο κράτος και άλλο στις τσέπες τους. Οι κυβερνήσεις όλες το γνώριζαν και το γνωρίζουν αλλά ουδέποτε προσπάθησαν να περιστείλουν τέτοιες δραστηριότητες. Και οι ίδιες πλήρωναν τις οφειλές τους στον Ιδιωτικό Τομέα μόνο αν και όταν ήθελαν. Και συνεχίζουν αυτή την πρακτική.
Οι αντιμνημονιακοί επιχειρηματολογούσαν πως οι ξένοι έπρεπε να μη δανείζουν το ελληνικό κράτος βλέποντας πως δεν μπορούσε να τους αποπληρώσει!
Δεν ήταν όμως το κράτος που εξέδιδε ομόλογα και καλούσε τον ελληνικό λαό να τα αγοράσει – με την εγγύηση του Δημοσίου;!;!
Και δεν ήταν το ίδιο κράτος που μόλις πριν ένα χρόνο «κούρεψε» το χρέος του κατακλέβοντας όσους αφελείς έδωσαν πίστη στις εξαγγελίες του – πλούσιοι και φτωχοί καταθέτες, ασφαλιστικά ταμεία και άλλοι οργανισμοί;!
4. Αυτές οι σκέψεις προκλήθηκαν από την είδηση πως το Δημόσιο χρωστά στη ΔΕΗ €170 εκμ. Αυτή η οφειλή αφορά 320 δημόσιους φορείς! Τη στιγμή που η ΔΕΗ (όπου πάντα πρωταγωνιστεί ο κ. Φωτόπουλος και οι πεφωτισμένοι συνδικαλιστές του) προχωρά σε αυξήσεις που θα επιβαρύνουν τα κοινά νοικοκυριά! (Καθημερινή 13/1/13: Οικονομική, σ 1).
Αυτή είναι η νοοτροπία του Δημοσίου.
Τι είναι αυτό το «Δημόσιο»; … Τι είναι αυτό το «κράτος», επιτέλους;
Ε, δεν είναι καμιά μεταφυσική οντότητα, ούτε κάποιο ον με συνοχή και λογική. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα τσούρμο αλαζόνων, φιλόδοξων και μωρόδοξων καθαρμάτων που γίνονται κυβέρνηση και διοίκηση, καταλαμβάνοντας τους ανώτερους θώκους και τα ισχυρότερα αξιώματα στην Πολιτεία.
Πιθανόν η λέξη «καθάρματα» να ακούγεται υπερβολικά υβριστική. Καθόλου. Είναι, δηλαδή, έντιμοι, καλοί ή έστω κανονικοί άνθρωποι, τέτοιοι άρχοντες που απολαμβάνουν προνόμια και ατιμωρησία ενώ διορίζουν και καλοπληρώνουν τόσους επίορκους , τεμπέληδες, χρηματιζόμενους κρατικούς υπαλλήλους και καταληστεύουν με φόρους όσους εργάζονται;
Η αξιοπιστία των Ελλήνων κυβερνώντων εξαντλείται στην επιβράβευση των παραβατών (κυρίως κρατικών αξιοματούχων) και την αναξιοπιστία τους.
Αληθινή αξιοπιστία θα αποκτήσουν οι πολιτικάντηδές μας και οι κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι όταν ο ήλιος ανατείλει από τα δυτικά.
