Ο Αλεξέι Γκορίνοφ είναι αξιωματούχος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, Δήμος Krasnoselsky, Μόσχα. Στις 7 Ιουλίου 2022 καταδικάστηκε σε επτά έτη κάθειρξης με την κατηγορία πως μετέδιδε ψευδείς πληροφορίες για τη δράση των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων (στην Ουκρανία, φυσικά). Συνελήφθη στις 15 Μαρτίου όταν σε μια σύσκεψη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είπε πως δεν ήταν ορθό να υπάρχουν διακοπές για τους Μοσχοβίτες την ώρα που διεξάγονταν πολεμικές επιχειρήσεις σε γειτονική ανεξάρτητη χώρα. Ο Misha Firer μετέφρασε σε πολύ καλά Αγγλικά την τελική ομιλία/απολογία του Γκορίνοφ στο δικαστήριο και την ανάρτησε στο Διαδίκτυο (9/7/22). Τη μεταφέρω εδώ :
“Το παρελθόν της χώρας μας μας διδάσκει ορισμένα σημαντικά μαθήματα.
Ο πατέρας μου γύρισε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σακάτης. Τι ίδιο ο αδελφός του. Αυτοί ήταν από τους τυχερούς. Υπήρχαν πολλοί άλλοι στη γειτονιά μας.
Οι επιζήσαντες είχαν πολλά να πουν και κατάλαβα κι εγώ όταν μεγάλωσα. Ο πόλεμος, ή όπως αλλιώς και να τον πεις, είναι κάτι ελεεινό και βρόμικο – κάτι που δεν ταιριάζει για το ον στο οποίο το σύμπαν εμπιστεύτηκε τη φροντίδα για την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας. Είμαι πεπεισμένος για αυτό: ο πόλεμος είναι το γρηγορότερο μέσο για την κτηνοποίηση του ανθρώπου καθώς η γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό ξεθωριάζει. Μας χαρίζει βία κι αιματηρό θάνατο με κομματιασμένα σώματα. Δεν τον δέχομαι.
Το κοινό μας παρελθόν μου το δίδαξε, και όχι μόνο εμένα. Στον Ποινικό Κώδικα της χώρας μας τα άρθρα 353 και 354 διακηρύσσουν αυστηρή τιμωρία για την προετοιμασία, την προπαγάνδα και τη διάπραξη επιθετικού πολέμου. Νόμιζα -εσφαλμένα βλέπω τώρα- πως η Ρωσία μας είχε φθάσει στο όριο πολέμων τον περασμένο αιώνα. Το είχε εξαντλήσει!
Μα σας λένε κάτι τα ονόματα Bucha, Irpin, Gostomel; Ερευνήστε και μάθετε τι έγινε εκεί. Για να μη λέτε αργότερα πως δεν ξέρατε.
Επί πέντε μήνες η Ρωσία επιδίδεται σε εχθροπραξίες στο έδαφος γειτονικής χώρας ονομάζοντάς τις ντροπαλά «ειδική στρατιωτική επιχείρηση!». Και μας υπόσχεται [η κυβέρνηση] νίκη και δόξα. Μα τότε γιατί τόσοι πολίτες σαν κι εμένα νιώθουν ντροπή κι ενοχή; Γιατί τόσοι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα συνεχώς; Και γιατί η χώρα έχει ξαφνικά τόσους εχθρούς;
Μήπως υπάρχει κάτι κακό σε μας; Ας συζητήσουμε τα γεγονότα, ανταλλάσσοντας γνώμες. Αυτό είναι συνταγματικό μας δικαίωμα! Αυτό είναι που έκανα εγώ. Εξέφρασα σε μια σύσκεψη τη δική μου γνώμη. Που προέρχεται από τις αξίες μου. Και οι πιο πολλοί συμφώνησαν μαζί μου.
Τώρα όμως βρίσκομαι κατηγορούμενος σε δικαστήριο!
Φαίνεται πως δεν μάθαμε αυτό το μάθημα από το παρελθόν μας. [Έχουμε] διώξεις για την προφορική και γραπτή έκφραση που δεν λοιδορεί. Κατασκευασμένες κατηγορίες. Μια σύντομη δίκη. Πώς γίνεται; Και αργότερα θα έρθει η κατανόηση και θα πουν «Δεν ξέραμε!».
Στα χρόνια της σταλινικής καταπίεσης, ο παππούς μου κατηγορήθηκε άδικα πως συνωμοτούσε για την ανατροπή του καθεστώτος ενεργά. Επέζησε όμως για να δει την αποκατάστασή του πενήντα έτη αργότερα. Μισός αιώνας!
Η δική μου ελπίζω να έρθει γοργότερα. Μα για την ώρα βρίσκομαι κατηγορούμενος στο δικαστήριο.
Η δική μου ποινική υπόθεση είναι από τις πρώτες, μα υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες ίσως στη λίστα αναμονής. Επειδή οι άνθρωποι εξέφρασαν τη γνώμη τους σύμφωνα με το συνταγματικό τους δικαίωμα. Κι έτσι καταστρέφετε οικογένειες και τη ζωή νέων ανθρώπων. Κι εγώ εδώ τώρα μιλώ για αυτούς που θα έρθουν.
Τα λόγια μου στη διάσκεψη εξετάστηκαν από εννιά ανακριτές. Οι πέντε από αυτούς είναι γλωσσολόγοι και ψυχολόγοι. Τι κρυβόταν κάτω από τα λόγια μου που αφορούσαν ένα σημείο στην ημερησία μας διάταξη; Ποιο μυστικό μήνυμα προδοσίας κρυβόταν; Έγραψαν, λοιπόν, 120 σελίδες για 2 φράσεις μου!
Κι όμως το άρθρο 29 του Συντάγματος της Ρωσίας εξασφαλίζει την ελεύθερη έκφραση και απαγορεύει τη λογοκρισία – εφόσον δεν βρίζουμε ή συκοφαντούμε.
Πίσω, τον Αύγουστο 1991 ήμουν στον «Λευκό Οίκο», όπου συνέρχεται το Ανώτατο Συμβούλιο της Δημοκρατίας μας και μαζί με τους άλλους υπερασπιστήκαμε αυτή τη συνταγματική ελευθερία – να εκφράζουμε τις σκέψεις μας, να μαζεύουμε πληροφορίες, να τις μοιραζόμαστε. Τότε δεν θα πίστευα πως θα φθάναμε ποτέ σε αυτό το τραγικό σημείο.
Η τωρινή κατάσταση θα μελετηθεί από τους μελλοντικούς ιστορικούς – ως ένα θλιβερό γεγονός. Θα χρειαστεί πολλή μελέτη και περισυλλογή για να βγουν σωστά συμπεράσματα.”
