Η πρόθεση του Πούτιν είναι πλέον να κρατήσει το Ντονμπάς, δηλαδή τη Νοτιο-Ανατολική Ουκρανία, που συνορεύει με τη Ρωσία και τη Μαύρη Θάλασσα, και την Κριμαία. Αυτό είναι πια το κόκκαλο που του έμεινε για να γλείφει ως τρόπαιο από τη θλιβερή αποτυχία του να καταλάβει την Ουκρανία.
Ο αρχικός στόχος ήταν η πλήρης καθυπόταξη της Ουκρανίας. Πίστευε, όπως τον πληροφορούσαν εντελώς λανθασμένα οι κλεπτοκράτες κατάσκοποι του 5ου Διευθυντηρίου της FSB, πως οι Ουκρανοί στην πλειονότητά τους θα υποδέχονταν τους Ρώσους παντού με λουλούδια και τραγούδια, ο Ζελένσκι θα έφευγε άρον άρον από το Κίεβο και αν υπήρχε κάποια αντίσταση από μερικούς ξεροκέφαλους πατριώτες υπήρχαν αρκετές ουκρανικές δυνάμεις μαζί και οι ρωσικές να τους καταστείλουν. Έτσι έγινε η πρώτη επίθεση κατά της Βόρειας περιοχής, κατά του Κιέβου και του αεροδρομίου Antonov (Hostomel) που κατέληξε σε φιάσκο διότι η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική. Ελάχιστοι ήταν οι ρωσόφιλοι και αυτοί κυρίως στο Ντονμπάς. Η μεγάλη πλειονότητα Ουκρανών, λαού, στρατού και κυβέρνησης, δεν ήθελαν και δεν θέλουν καθόλου τους Ρώσους.
Υποχωρώντας από την αρχική προσπάθεια κατάληψης του Κιέβου (όπου θα γίνονταν παρελάσεις θριάμβου) με την ουρά καψαλισμένη στα σκέλια, οι Ρώσοι δήλωναν πως ήταν στρατήγημα για να προσελκύσουν τις ουκρανικές δυνάμεις στον Βορρά και να καταλάβουν οριστικά το Ντονμπάς.
Έτσι τόνισαν επαναληπτικά πως ο στόχος είναι η ιστορικής σημασίας (και απαραίτητη βάση της Σεβαστούπολης, στην Κριμαία και η) Οδησσός και Χερσώνα – για τις οποίες έχω γράψει σε προηγούμενα άρθρα. Έτσι όμως αυτές οι πόλεις τώρα και άλλες όπως η Mykolaiv αποκτούν τεράστια σημασία για το κύρος της “ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης” και για τον ίδιο τον Πούτιν. Διότι ο αιώνιος πρόεδρος εδώ, σε αυτό το καλάθι, έβαλε όλα τα αυγά του τελικά. Και το Mykolaiv μπορεί να παραβλεφθεί διότι δεν είναι μεγάλη πόλη και γνωστή με ιστορική σημασία. Μα η Χερσώνα είναι απαράβλεπτης σπουδαιότητας.
Θα φύγουν οι ρωσικές δυνάμεις ή θα μείνουν οχυρωμένοι όσο μπορούν στη Χερσώνα και θα πολεμήσουν; Αν μείνουν, η πιθανότητα είναι να εξοντωθούν πλήρως ή να αιχμαλωτιστούν. Εφόσον μένουν σημαίνει πως ο ίδιος ο Πούτιν έχει δώσει εντολή για να μείνουν και να πολεμήσουν.
Οι Ρώσοι επιτελείς αναγνωρίζουν πως μπορούν να αφήσουν τη Χερσώνα και να συγκεντρωθούν σε άλλους ευκολότερους στόχους. Μα ο Πούτιν δεν μπορεί πλέον να εγκαταλείψει τη Χερσώνα. Η πόλη πρέπει να κρατηθεί με κάθε κόστος, ακόμα και την καταστροφή του ρωσικού στρατού εκεί, παρά να εκδηλωθεί μια ακόμα υποχώρηση που θα πριονίσει την εξουσία του.
Δεν είναι τόσο οι πύραυλοι HIMARS των Ουκρανών που έχουν παγιδεύσει τους Ρώσους στη Χερσώνα, μα ο εγωισμός του αδίστακτου δικτάτορα!