Στο προηγούμενο άρθρο μου Ε1444. Μαζικές εκτελέσεις από Ρώσους με ίδιο τίτλο εξέτασα τις εκτελέσεις αμάχων στη Μπούκα (ή πιο σωστά, Μπούτσα – Bucha) στο βορειοδυτικά του Κιέβου. Έχουν έκτοτε ανακαλυφθεί κι άλλες φρικαλεότητες των Ρώσων σε άλλες περιοχές και, φυσικά, οι χειρότερες θα είναι μάλλον στη Μαριούπολη, όπου οι Ρώσοι δε επέτρεπαν επί βδομάδες την είσοδο του Ερυθρού Σταυρού!
Δεν είναι κάτι καινούριο για τους Ρώσους. Η κτηνωδία φαίνεται να είναι χαρακτηριστικό σχεδόν έμφυτο στους στρατιώτες. Ούτε είναι μόνο ζήτημα πολιτικής ή στρατηγικής, αν και είναι συνηθέστατη πρακτική του στρατού ή πολιτική του Κρεμλίνου, δηλαδή του πυροβολικού να ισοπεδώνει χωριά και πόλεις και να αφανίζει μάζες ή ομάδες εχθρικού πληθυσμού.
Ένα καλό παράδειγμα ήταν οι μαζικές εκτελέσεις με διαταγή του Στάλιν 25.000 Πολωνών ελίτ, την άνοιξη 1940, μετά τη διχοτόμηση της Πολωνίας ανάμεσα στους Ναζί (1η βδομάδα Σεπτεμβρίου 1939) και τους Σοβιετικούς (3η βδομάδα). Η ισοπέδωση πόλεων στην Ουκρανία (Μαριούπολη, Μπούτσα κλπ.) ακολουθεί μια μεγάλη σειρά με όμοια τακτική στη Συρία (Χαλέπι κλπ) και νωρίτερα το 1990 στο Γκρόζνι της Τσετσενίας. Αλλά η κτηνωδία προς αμάχους εκδηλώθηκε σε όλη την αγριότητα της με τους αναρίθμητους βιασμούς στον τελευταίο χρόνο του πολέμου 1944-45 όταν ο Κόκκινος Στρατός προέλαυνε σε όλα τα μέτωπα, σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (Ουγγαρία, Ρουμανία κλπ.) και ιδίως στη Γερμανία όπου υπολογίζεται πως βιάστηκαν 2 εκατομμύρια γυναικών κάθε ηλικίας από 10 ως 70 ετών.
Στη φωτογραφία είναι ο Ρώσος στρατιωτικός διοικητής και ορισμένοι καρποί της ικανότητάς του!
O στρατηγός που διοικεί Ρώσους και Τσετσένους στην καταστροφή της Μαριούπολης και την εξόντωση Ουκρανών στρατιωτών και αμάχων με ανηλεή βομβαρδισμό 6 εβδομάδων είναι ο Mikhail Mizintsev, που έχει επονομαστεί “Χασάπης της Μαριούπολης” (59 ετών). Ο ίδιος είχε εφαρμόσει όμοια τακτική στη Συρία. Ο ίδιος διέταξε τον βομβαρδισμό του θεάτρου, μαιευτηρίου, νοσοκομείου και, βέβαια, τουλάχιστον 1.000 αμάχων! Στις αρχές Απριλίου καλεί τους Ουκρανούς στρατιώτες να παραδοθούν και υπόσχεται ασφάλεια. Μα τον πιστεύει κανείς πως θα τους αφήσει να ζήσουν αφού παραδώσουν τα όπλα τους;
Τον Αύγουστο 2014 η 200η ταξιαρχία μηχανοκίνητου πεζικού προχώρησε στη μάχη της Luhansk, δεύτερης μεγάλης πόλης μετά το Donetsk στο Donbas, και κατέλαβε το αεροδρόμιο. Μετά περικύκλωσε το Ουκρανικό στράτευμα στην αποφασιστική μάχη του Ilovaisk όπου τα Ρωσικά τεθωρακισμένα κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των Ουκρανών. Παρότι δόθηκαν υποσχέσεις ασφαλούς διέλευσης μετά την παράδοση, οι Ουκρανοί εξοντώθηκαν όλοι.
Τον Φεβρουάριο 2015 οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν στο αεροδρόμιο Ντονέτσκ. Οι Ουκρανοί έμοιαζαν εκεί απόρθητοι, παρότι το αεροδρόμιο είχε καταστραφεί. Οι Ρώσοι έφεραν νέες, υπέρτερες δυνάμεις και κατέλαβαν το αεροδρόμιο στα μέσα Φεβρουαρίου. Οι Ουκρανοί αναγκάστηκαν να παραδοθούν, ωστόσο παρότι αιχμάλωτοι πολέμου εκτελέστηκαν όλοι!
Πολλοί Δυτικοί γράφουν πως οι θηριωδίες που οι Ρώσοι διέπραξαν στην επέλασή τους προς το Βερολίνο είχε κίνητρο τη δίψα για εκδίκηση για όσες φρικαλεότητες διέπραξαν οι Γερμανοί στη Σοβιετία. Αυτό δεν είναι αλήθεια παρά μόνο σε ελάχιστο βαθμό. Ο Ρωσικός στρατός, και όχι μόνο οι Τσετσένοι (όπως γενικά πιστεύεται), μα ολόκληρος ο Ρωσικός στρατός έχει τη κτηνωδία χαραγμένη στην ίδια τη φύση του.
Πρέπει, για να καταλάβουμε, να κάνουμε μια γρήγορη επισκόπηση της δομής και της λειτουργίας του ως θεσμού. Η Ρωσία αναδύθηκε στην Ιστορική εξέλιξη το 1480 από τους Μογγόλους έχοντας για προγόνους ένα μείγμα Βίκινγκ και Ουκρανών (= το Ρους του Κιέβου). Οι Μογγόλοι κατέκτησαν το Ρους Κιέβου και αυτοί εδραίωσαν βορειότερα τη Μόσχα και την απαρχή της Ρωσίας. Ο Lev Gumilev (1912-1992, γιος των ποιητών Nikolai Gumilev και της σπουδαίας Anna Akhmatova) δίδασκε στη δεκαετία 1980 πως η Μογγολία ήταν η πηγή του Ρωσικού χαρακτήρα και η προστασία του από το μίασμα της έκφυλης Δύσης! Φυσικά ούτε οι Βίκινγκ ούτε οι Μογγόλοι φημίζονται για ευσπλαχνία και καλούς τρόπους. Και αυτούς τους άγριους τρόπους κληρονόμησαν οι Ρώσοι και τα στρατεύματά τους.
Στο στρατό των Τσάρων οι στρατολογημένοι και οι αξιωματικοί, που αγόραζαν τον βαθμό τους, υπηρετούσαν 25 έτη. Η θνησιμότητα ήταν περίπου 90% και η πειθαρχία κτηνωδώς αυστηρή. Και σε κατακτημένους άμαχους πολίτες έδειχναν τρομερή σκληρότητα πάντα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις στην ΕΣΣΔ ήταν μεγάλη πρόοδος καθώς η θητεία κυμαινόταν από 2 ως 3 έτη. Η πειθαρχία παρέμεινε σκληρή και συχνά οι νέοι δούλευαν σε διάφορα δημόσια έργα (σιδηρόδρομοι, χωράφια, δάση κλπ.) ως πάμφθηνη εργασία. Στη δεκαετία 1960 εντάσσονταν αναγκαστικά και ναρκομανείς και φυλακισμένοι εγκληματίες (που επισήμως δεν υπήρχαν!) και το μπούλινγκ και τα καψώνια ήταν καθημερινά: βία, κακοποίηση, βιασμός, πλήρης εξευτελισμός.
Η πραγματική στρατιωτική εκπαίδευση ήταν ελάχιστη ως μηδενική. Ο στόχος ήταν να εκμηδενιστεί οποιαδήποτε συμπόνια, οικειότητα, ευαισθησία.
Σύγχρονοι μελετητές παρομοιάζουν αυτούς τους στρατιώτες με τα Ορκ, τους κτηνώδεις πολεμιστές του Κακού στον Κύριο των Δαχτυλιδιών. Οι Ουκρανοί (μα και άλλοι) από το 2014 αποκαλούν τους Ρώσους Ορκ!
Υπάρχουν φυσικά και νέα παιδιά που μόλις τελείωσαν το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο, ή νέοι από τις μακρινές συνοριακές περιοχές της Σιβηρίας με Βουδιστική ανατροφή και πίστη. Αυτοί, όσοι αντέξουν ή επιβιώσουν (πολλοί λιποτακτούν ή αυτοκτονούν), έχουν κάπως καλύτερη συμπεριφορά μα είναι χαμένοι μέσα στις αγέλες των αγρίων.
Έτσι, αδιάφοροι για την ανθρώπινη ζωή, βομβαρδίζουν τις πόλεις μέχρι ισοπέδωσης κι εξόντωσης όσο το δυνατόν περισσότερων κατοίκων για να ενσπείρουν τρόμο και άνευ όρων παράδοση όπως ακριβώς έκαναν οι Μογγόλοι! Η κύρια διαφορά είναι πως τώρα δεν πουλούν σκλάβους τους αιχμαλώτους: τώρα απλώς τους εκτελούν!
