1. Ο Ιάπωνας Emoto Masaru (1943-2014) είναι όντως μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με σπουδές για Διεθνείς Σχέσεις στο πανεπιστήμιο Yokohama και με δίπλωμα Εναλλακτικής Ιατρικής από ένα ύποπτο Ίδρυμα στην Ινδία το οποίο έκλεισε ως fake!
Αλλά χρημάτισε και ως πρόεδρος του μη-κερδοσκοπικού ιδρύματος International Water for Life Foundation στην Οκλαχόμα (ΗΠΑ).
Ο Εμότο έκανε πολλά πειράματα μιλώντας και παίζοντας μουσική σε νερό που βρισκόταν σε διαφορετικά δοχεία. Αμέσως μετά πάγωνε το νερό και με ισχυρό μικροσκόπιο και ταχύτατη φωτογραφική μηχανή φωτογράφιζε τα υδάτινα κρύσταλλα. Όσα “άκουσαν” ωραία λόγια ή κομμάτια κλασικής μουσικής (Μότσαρτ, Μπετόβεν κλπ.) παρουσίασαν πανέμορφες κρυσταλλικές δομές (βλ. Φωτογραφίες). Όσα “άκουσαν” ροκ ή άσχημα λόγια παρουσίασαν δύσμορφους κρυστάλλους.
Τα ευρήματα του δημοσιεύθηκαν σε σειρά βιβλίων εκ των οποίων το πιο γνωστό μπεστ σέλερ ήταν The Hidden Messages in Water, 2005 (Beyond Words Publishing). To 2008 δημοσίευσε και άρθρο στο Journal of Scientific Exploration.
2. Όπως θα περίμενε κανείς, οι οπαδοί της Παραψυχολογίας, Νέας Εποχής κλπ., δεν δίστασαν να αποδεχθούν και να προωθήσουν αυτή την έρευνα.
Αλλά, πάλι, όπως θα περίμενε κανείς, υπήρξαν και οι επιθετικές επικρίσεις από σκληροπυρηνικούς πανεπιστημιακούς και ορκισμένους επαγγελματίες σκεπτικιστές, όπως οι αρθρογράφοι στο Skeptikal Inquirer, στο οποίο η γιατρός Hariet A. Hall έγραψε πομπωδώς “είναι δύσκολο να δει κάποιος πως αυτά θα περνούσαν ως επιστήμη” (Φεβ 2007). Ομοίως, ο βιοχημικός στο University College Cork (Ιρλανδία), William Reville έγραψε με στόμφο (Ιrish Times, Dublin, 17/2/2011) “Είναι πολύ απίθανο να υπάρχει πραγματικότητα στους ισχυρισμούς του Δρ Εμότο”.
3. Αλλά όταν το καλοσκεφτεί κανείς αναρωτιέται.
Πού στην ευχή είναι η όποια δυσκολία;
Αφού λόγια και μουσική είναι δονήσεις στον αέρα κι επηρεάζουν εμάς, τα συναισθήματα και τις διαθέσεις μας, γιατί να μην επηρεάσουν και το νερό; Ξέρουμε αδιαμφισβήτητα πως ένας τενόρος μπορεί να εκφωνήσει δυνατά μια υψηλή νότα ή μουσική φράση και κάποιο κρύσταλλο ή κάποια πορσελάνη κοντά να σπάσει. Γιατί, λοιπόν, οι δονήσεις αυτές να μην έχουν επίδραση πάνω στο νερό;
Μα και πρακτικά. Δύσκολο θα ήταν στον Δρ Reville να κάνει δυο πειράματα στο εργαστήριό του αφού είναι και Διευθυντής του Μικροβιολογικού; Έτσι τα όποια λόγια του θα είχαν βάση. Αλλιώς είναι λόγια που δείχνουν προκατάληψη και κακεντρέχεια. Όπως και της κυρίας γιατρού.
Ο σωστός επιστήμονας βάζει στην άκρη τις προσφιλείς αντιλήψεις του κι εξετάζει αμερόληπτα και με πειράματα, όπου και όσο μπορεί τα γεγονότα. Έτσι μόνο επιτελεί το υπεύθυνο καθήκον του απέναντι στην επιστήμη του και απέναντι στους συμπολίτες του στην κοινωνία.
Η L. McTaggart, επίσης, ενορχήστρωσε πειράματα με νερό: στο επόμενο.
