Φιλ553: Προσευχή, πάλι

Φιλ553: Προσευχή, πάλι

- in Φιλοσοφία
0

Στις περισσότερες περιπτώσεις η προσευχή είναι ένα αίτημα ή μια παράκληση κάποιου προς τον Θεό, ή έναν Άγιο, να ακυρώσει την πραγματικότητα έτσι που 1+1 = όχι 2 (ένα συν ένα ισούται με όχι δύο)!

Οι Νόμοι της Φύσης, που αντανακλούν φυσικά τη Βούληση του Θεού για το Σύμπαν, λειτουργούν πάντα κανονικά, πάντα άψογα κι έχουν επιφέρει την πραγματικότητα στο υλικό επίπεδο που γνωρίζουμε πολύ καλά – και άλλα που δεν γνωρίζουμε καθόλου ίσως. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να μην αρέσει σε κάποιο άτομο κι αυτό, αφού έχει με θρησκευτικό ζήλο αγνοήσει τις θείες εντολές για μεγάλο διάστημα, στρέφεται τώρα στον Θεό και με απίστευτο θράσος του ζητάει να ακυρώσει τη λειτουργία των νόμων και να αλλάξει την πραγματικότητα έτσι που να ικανοποιηθεί η δική του προσωπική επιθυμία.

Μπορεί βέβαια να υπάρχουν πολλά άλλα πρόσωπα που δεν ικανοποιούνται με την παρούσα πραγματικότητα και προσεύχονται να εξαφανιστεί και να εμφανιστεί μια νέα που θα τους ικανοποιήσει μα που θα είναι διαφορετική από εκείνη που ζητάει το πρώτο πρόσωπο και διαφορετική για το κάθε άλλο προσευχόμενο. Δηλαδή μπορεί ένας από δυο αδέλφια που ζουν χώρια να προσεύχεται να βρέξει σήμερα για να ποτιστούν τα χωράφια του και ο δεύτερος να προσεύχεται να μη βρέξει για να μην πέσουν οι ανθοί των οπωροφόρων του!

Ποιον από τους δυο θα πρέπει να ικανοποιήσει ο Θεός;

Είναι παράξενη αυτή η αλαζονεία των θρησκόληπτων ή ανθρώπων που, ενώ παρανομούν με σχεδόν κάθε πράξη τους στην κοινή καθημερινότητα, εξαπατώντας ή βλάπτοντας σωματικά και ψυχικά άλλους, όταν αντιμετωπίζουν τις δυσάρεστες συνέπειες, θέλουν αυτές να διαγραφούν από τη ζωή τους και να έχουν αυτό που επιθυμούν τώρα, κάτι ευνοϊκό για τον εαυτό τους, άσχετα με τους νόμους και τους άλλους ανθρώπους!

Εδώ βλέπουμε μια απεικόνιση του Γαλαξία μας, περίπου μεσαίου μεγέθους, με το ηλιακό μας σύστημα σε μια άκρη του! Όπως διαπιστώνετε, σε αυτήν την κλίμακα ούτε το ηλιακό μας σύστημα ολόκληρο δεν διακρίνεται – παρά ως μια κουκίδα! Ούτε εμείς ούτε ο πλανήτης μας δεν φαινόμαστε! Υπάρχουν δε εκατομμύρια ηλιακά συστήματα, μερικά με ήλιους πολύ μεγαλύτερους από τον δικό μας. Σίγουρα, πολλά από αυτά θα πρέπει να έχουν νοήμονα πλάσματα σαν εμάς που επίσης ίσως προσεύχονται.

Και υπάρχουν εκατομμύρια Γαλαξίες σαν τον δικό μας. Και όλοι αυτοί θα πρέπει να περιέχουν εκατομμύρια ή μάλλον δισεκατομμύρια ηλιακά συστήματα, ίσως και με πλανήτες και ζωντανά νοήμονα πλάσματα που και αυτά, ίσως με όμοια πλάνη, προσεύχονται!

Σίγουρα, δεν μπορεί να νομίζουμε πως εμείς είμαστε τα μόνα νοήμονα όντα στο απέραντο, απροσμέτρητο σύμπαν!…

Εδώ έχουμε μια άλλη απεικόνιση του δικού μας Γαλαξία με πιο κοντινό εκείνον της Ανδρομέδας και άλλους μικρούς και μεγάλους, όλοι κοντά σε μια απόσταση μόλις 20 εκατομμυρίων ετών φωτός. Δηλαδή το φως τους θέλει 20 εκατομμύρια έτη για να φτάσει σε μας. Καταλαβαίνουμε πως τέτοιες αποστάσεις είναι κυριολεκτικά αστρονομικές κι εμείς βλέπουμε μόνο το δικό τους παρελθόν, ενώ τώρα αυτοί μπορεί να έχουν διαλυθεί ή εξαφανιστεί πλήρως. Μικροί Γαλαξίες είναι σε μπλε, μεγάλοι (μεγαλύτεροι από τον δικό μας) είναι σε κίτρινο.

Εδώ, στη νέα απεικόνιση, τώρα περνάμε σε τρισεκατομμύρια Γαλαξιών σε αυτόν τον χώρο με ακτίνα 14 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Υπάρχουν 10 εκατομμύρια κουκίδες φωτεινές που αντιπροσωπεύουν τις Μεγάλες Ομάδες Γαλαξιών και περιέχουν συνολικά 3×1022 ήλιους σαν τον δικό μας περίπου, δηλαδή 30 δισ τρισεκατομμύρια.

Νομίζετε πως το Ον, η Δύναμη, που παρήγαγε όλους αυτούς τους κόσμους (και πολλούς περισσότερους που όμως δεν βλέπουμε διότι το φως τους δεν φτάνει πια σε μας) θα δώσει σημασία στα νιαουρίσματα των δισεκατομμυρίων πλασμάτων σε έναν μόνο πλανήτη, και μάλιστα όταν εκφράζουν τόσα αντιθετικά και αντικρουόμενα, μα πάντα εγωιστικά, αιτήματα;

Κάποτε, πριν μερικά έτη ήμουν σε ένα γυναικείο μοναστήρι και μια γνωστή μου κυρία, επισκέπτης και αυτή, έδωσε χρήματα στην ηγουμένη να προσεύχεται για να μπορέσει η κόρη της να κάνει παιδί! Προφανώς πίστευε πως ο παντογνώστης Θεός δεν ήξερε τι έκανε. Μα δεν ήταν μόνο η κυρία που έπασχε από αβυσσαλέα άγνοια. Η ηγουμένη επίσης έδειχνε να μην καταλαβαίνει τη φύση του Υψίστου!

Ας το χωνέψουμε. Ό,τι βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε, ό,τι αντιμετωπίζουμε, είναι αποτέλεσμα λειτουργίας των φυσικών νόμων και των δικών μας πράξεων. Αν εμείς πράττουμε καλά και σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους, θα έχουμε καλά αποτελέσματα. Αν όχι, όχι! Έτσι είναι ο δίκαιος Θεός. Δεν μπορεί να αλλάζει τους νόμους κάθε τόσο, επειδή το ζητούν μερικά κακομαθημένα πλάσματα. Εμείς μπορούμε να δράσουμε νόμιμα για να αλλάξουμε όπου γίνεται το περιβάλλον. Μα όχι να απαιτούμε από τον Ύψιστο να το αλλάξει για μας και μόνο!

Πρέπει να ντρέπονται οι εκκλησιαστικοί και ιερωμένοι κάθε θρησκείας που ενθαρρύνουν τους αφελείς πιστούς να προσεύχονται στον Ύψιστο (ή στον Χριστό, στην Παναγία ή σε κάποιον Άγιο) με παράλογες εγωιστικές ικεσίες να αλλάξει η παρούσα πραγματικότητα για να ικανοποιηθούν οι δικές τους ορέξεις! Ουσιαστικά είναι σαν να λένε αυθάδικα στον Ύψιστο Κύριο πως οι Νόμοι του είναι παράλογοι και, πως ο ίδιος δεν ξέρει τι του γίνεται και πως αυτοί θα έφτιαχναν ένα καλύτερο σύμπαν!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *