1. Η λέξη «Αβορίγινας» αναφέρεται στους πρωτόγονους, αυτόχθονες κατοίκους της Αυστραλίας και είναι μια ευθεία μεταγλώττιση της αγγλικής aborigin-al. Κάποτε χρησιμοποιείται η λέξη «Βουσμάνος»: αυτή επίσης αναφέρεται στους πρωτόγονους Αυστραλούς και είναι μεταγραμματισμός της αγγλικής bushman «κάποιος που ζει στους θάμνους».
Στο προηγούμενο 250. Φιλοσοφία: Μυθική κοσμογονία: Αυστραλία εξέτασα έναν κοσμογονικό μύθο από την ίδια κουλτούρα των αυτόχθονων Αυστραλών.
Σήμερα εξετάζω άλλον που αναφέρεται πιο καθαρά στην κατάσταση/περίοδο altjura (altjurangα, wongar, djugurba και άλλοι όροι σε διαφορετικές διαλέκτους) που είναι το Αέναο ή Αείνυν και συμπεριλαμβάνει παρελθόν, παρόν, μέλλον – όλο τον χρόνο και όλο τον χώρο. Μια φάση του είναι η περίοδος και ο χώρος της κοσμογονίας και ανθρωπογονίας. Λέγεται συχνά Ονειρόχρονος.
2. Στην πρωταρχική φάση κοσμογονίας όλα ήταν σκοτάδι. Δεν υπήρχε ζωή και θάνατος. Ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα κοιμόντουσαν. Όλοι επίσης οι αιώνιοι Πρόγονοι.
Κάποια στιγμή οι Πρόγονοι αφυπνίστηκαν και αφήνοντας την αιωνιότητά τους εισήλθαν στον κόσμο των εκδηλώσεων – στον Ονειρόχρονο πάντα.
Περιπλανήθηκαν στη γη ενίοτε παίρνοντας μορφή ζώου – καγκουρό, σαύρα, έμου (=σαν στρουθοκάμηλος) – κάποτε στην ανθρώπινη μορφή και άλλοτε σύνθετη μορφή ανθρώπου και ζώου ή ανθρώπου και φυτού.
Δυο τέτοια όντα, αυτογέννητα από το τίποτα, ήταν οι Ungambikula. Αυτοί οι δυο θα δημιουργούσαν.
3. Καθώς περιφέρονταν στον κόσμο είδαν ημιτελή ανθρώπινα πλάσματα. Ήταν πλασμένα από ζώα και φυτά μα άμορφες μάζες ριγμένες άτακτα κοντά σε τόπους που θα μπορούσαν να γίνουν νερόλακκοι ή λίμνες αλμυρές. Ήταν σαν μπάλες σαν διπλωμένοι άνθρωποι, αόριστα, ατελή σχήματα δίχως μέλη και αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά.
Με τα τεράστια πέτρινα κοπίδια τους οι Ουνγκαμπικούλοι σκάλισαν κεφάλια, κορμιά, πόδια και χέρια στις μπάλες εκείνες. Τελικά δημιούργησαν πρόσωπα και τα άλλα μέλη του ανθρώπου – και πλάστηκαν οι άνθρωποι.
Έτσι κάθε άντρας και γυναίκα μετασχηματίστηκε από το υλικό της φύσης. Έτσι χρωστούν πίστη και υποταγή στο τοτέμ του ζώου ή φυτού στο οποίο συνίστατο η μάζα από την οποία είχαν πλασθεί: οπωροφόρα όπως η βανίλια, το απλό χορτάρι, μικρές και μεγάλες σαύρες, παπαγάλος, αρουραίος κλπ.
4. Όταν το έργο τους τελείωσε, οι Πρόγονοι επέστρεψαν πάλι στον ύπνο. Μερικοί επέστρεψαν σε υποχθόνιες κατοικίες, άλλοι έγιναν δέντρα και βράχια. Οι διαδρομές που οι Πρόγονοι ακολούθησαν στον Ονειρόχρονο είναι ιερές: όπου κι αν πέρασαν άφησαν ιερά ίχνη – νερόλακκος, βράχος, δέντρο.
Η γη όλη είναι ιερή διότι κάθε γεγονός, κάθε δράση των Προγόνων στην αρχέγονη φάση δημιουργίας στο Αείνυν άφησε μόνιμο σημάδι πάνω της. Όλος ο κόσμος του φυσικού περιβάλλοντος είναι αποτέλεσμα της δράσης των Αρχαίων.
Οι αφηγήσεις που για μας είναι μύθοι, για τους Αβορίγινες είναι μια ζωντανή πραγματικότητα. Παραδίδονται προφορικά σε μεγάλες ή μικρές συνάξεις διαφορετικών ομάδων, φυλών με διαλέκτους μιας βασικής γλώσσας. Και συνοδεύονται από μουσική, τραγούδι και χορό. Οι ίδιες είναι τα τραγούδια.
5. Στην περιοχή Περθ, οι Noungar πιστεύουν πως η μεγάλη απόκρημνη βραχώδης πλαγιά Darling Scarp (=Αγαπημένη πλαγιά) ενσωματώνει το σώμα του ερπετού Wagyl που στην περιπλάνησή του στον Ονειρόχρονο δημιούργησε ποταμούς και λίμνες, όπως ο ποταμός Swan (=κύκνος).
Στον Βορρά, στην περιοχή Arnhem, οι Gagudju πιστεύουν πως ο γκρεμός πουρόπετρας που κυριαρχεί στο Εθνικό Πάρκο Kakadu ενσωματώνει τον Ginga, τον κροκοδειλάνθρωπο όταν αυτός άρπαξε φωτιά σε μια τελετή και πήδηξε στο νερό για να σωθεί.
Οι Αυτόχθονες του απόμακρου σταθμού Yuzzοlin, στην περιοχή του ποταμού Victoria, λατρεύουν το θηλυκό πνεύμα Walujapi, το Αέναο πνεύμα του μαυροκέφαλου πύθωνα. Στον Αρχαίο εκείνο Ονειρόχρονο η Walujapi σμίλεψε ένα φιδίσιο μονοπάτι στην πρόσοψη ενός γκρεμού αφήνοντας σε ένα σημείο το αχνάρι από τα οπίσθιά της.
6. Μπορεί, όπως θεωρείται από πολλούς Αβορίγινες κι επαγγελματίες Ανθρωπολόγους (Εθνολόγους, κοινωνιολόγους κλπ),αυτή η μυθολογία να «είναι συγχρόνως οδηγίες κατηχισμού, εγχειρίδιο ιεροτελεστιών, ιστορία κουλτούρας, κείμενο γεωγραφίας και σε μικρότερο βαθμό, κοσμογραφίας».
Υπάρχουν πολλές αληθινές ή αξιοπρόσεκτες ιδέες σε αυτή τη μυθολογία. Όπως ότι, πριν τη δημιουργία, στη φάση του Αείνυν ή Ονειρόχρονου, οι «ψυχές» των πλασμάτων υπήρχαν στο μεγάλο, άγνωστο Ανεκδήλωτο. Αυτό πρέπει να είναι και το «τίποτα» από το οποίο εμφανίστηκαν οι Ungambikula ως «αυτογέννητοι». Μα πολλά άλλα στοιχεία δείχνουν πολύ μεγάλη αφέλεια.
Πρόκειται, νομίζω, μάλλον για μια παρηκμασμένη φιλοσοφία που εκφυλίστηκε και φθάρηκε με την πάροδο χιλιετιών διατηρώντας μόνο λιγοστές αρχέγονες ιδέες από το πρωταρχικό σύστημα.
Θα επανέλθω.
