Στον 18ο αιώνα πκε, στη Βαβυλωνία ο βασιλιάς Hammurabi (1755-1750) έφτιαξε μια τεράστια κολώνα με τους νόμους του. Στην κορυφή είναι ανάγλυφη η σκηνή όπου ο βασιλιάς δέχεται τον Κώδικα των Νόμων από τον θεό Ήλιο και θεό της Δικαιοσύνης Shamash. Άλλοι πιστεύουν πως ο θεός κάθεται και γράφει με τη σμίλη, ενώ ο βασιλιάς στέκεται όρθιος και άλλοι πιστεύουν το αντίθετο πως ο βασιλιάς κάθεται και γράφει, ενώ ο Θεός στέκεται και υπαγορεύει. Η στήλη βρίσκεται στο Λούβρο (Παρίσι).
Οι νόμοι είναι γραμμένοι στην Ακκαδική. Πιστεύεται πως αυτό το επεισόδιο όπως ο κατακλυσμός στο επικό του Gilgamesh επηρέασαν την Παλαιά Διαθήκη – τον κατακλυσμό με τον Νώε και τις πλάκες με τις 10 εντολές που ο Μωυσής δέχτηκε από τον Θεό στο όρος Σινά.
Όση ιστορικότητα έχει ο Μωυσής, άλλη τόση έχει ο Χαμουραμπί. Και σημειώστε πως υπήρξαν στη Μεσοποταμία τρεις τουλάχιστον κώδικες νωρίτερα (21ο-19ο αιώνα).
Στις Πράξεις των Αποστόλων οι μαθητές του Ιησού (11 συν ο νέος, Ματθίας) επιδέχονται το Άγιο Πνεύμα: μιλούν όλες τις γνωστές γλώσσες και το επεισόδιο έγινε αντιληπτό από άλλους ευσεβείς Ιουδαίους που τους άκουσαν να μιλούν τη γλώσσα των Πάρθων και Μήδων κλπ. (2.4-10). Μα δεν υπάρχει καμιά άλλη μαρτυρία!
Και αυτοί οι θεόπνευστοι μαθητές, ή τουλάχιστον τέσσερις εξ αυτών, έγραψαν τα τέσσερα κανονικά Ευαγγέλια και τις επιστολές που έγιναν οι βάσεις του Χριστιανισμού. Μα εκτός από τη Χριστολογία, δηλαδή το ότι ο Ιησούς, γιος της Μαρίας και του Αγίου Πνεύματος (ή του Ιωσήφ), είναι ο ενσαρκωμένος Υιός του Θεού που κατά μυστήριο τρόπο παίρνει επάνω του τις αμαρτίες του κόσμου (αν και δεν βλέπουμε καμιά ουσιαστική βελτίωση και οι εκκλησιαστικοί λειτουργοί της πίστης του διέπραξαν εξίσου αποτρόπαια εγκλήματα), δεν υπάρχει τίποτα νέο στα ηθικά διδάγματά του, τίποτα που δεν διατυπώθηκε νωρίτερα από πολυθεϊστές φιλοσόφους και τον Ιουδαϊσμό!
Επτά αιώνες αργότερα, στην έρημο της Αραβίας, εμφανίζεται άλλος θεόπνευστος προφήτης. Ο Ιησούς ήταν γιος μαραγκού. Ο νέος προφήτης ο Μωάμεθ ήταν αγράμματος καμηλιέρης έμπορος που έγινε πολέμαρχος αφού δέχτηκε το θεϊκό μήνυμα από τον αρχάγγελο Γαβριήλ! “Και στείλαμε σε κάθε έθνος έναν αγγελιαφόρο [με το μήνυμα]. Λατρεύετε τον Αλλάχ”!
Είναι ενδιαφέρον πως μόνο στη Μέση Ανατολή εμφανίστηκαν Προφήτες που συνομίλησαν με τον Ύψιστο και θεόπνευστες Γραφές!
Και ο Χριστιανισμός και ο Μωαμεθανισμός δανείζονται ευρύτατα από τον Ιουδαϊσμό. Και αυτός δανείζεται από τους Βαβυλώνιους, ίσως και άλλους που δεν έχουν επισημανθεί.
Μερικοί ιστορικοί αναρωτιούνται γιατί ο Θεός στη σοφία του να μην επιλέξει, όπως στην περίπτωση του Hammurabi, και άλλους Βασιλείς, αντί αγράμματους ψαράδες και καμηλιέρηδες εμπόρους, έτσι που το μήνυμά του να περάσει πιο εύκολα στον λαό…
Αν αυτές οι Γραφές είναι θεόπνευστες και θεόσταλτες, πώς στην ευχή περιέχουν τόσες αντιφάσεις; Πχ στον Χριστιανισμό, οι Ευαγγελιστές Ματθαίος (κεφ. 1) και Λουκάς (κεφ. 3.23) δίνουν τόσο διαφορετικές γενεαλογίες για τον Χριστό που μόνο δυο ονόματα συμπίπτουν: όλα τα άλλα είναι διαφορετικά μα οι θεολόγοι δεν νοιάζονται. Μετά, οι Ματθαίος (27.46) και Μάρκος (15.34) παρουσιάζουν έναν Χριστό πάνω στον σταυρό να κραυγάζει απελπισμένα σχεδόν ‘Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες’, ενώ οι Λουκάς (23.27-46) και Ιωάννης (19.23-30) τον παρουσιάζουν να έχει πλήρη ψυχολογικό έλεγχο και να παραδίνει το πνεύμα σε θαυμαστή ηρεμία!
Οι μεταγενέστεροι θεολόγοι και πατέρες της Εκκλησίας χρειάστηκαν τη παγανιστική φιλοσοφία των Πλάτωνα, Αριστοτέλη και των Στωικών για να αποκτήσει κύρος και νόημα εύληπτο η ‘αποκάλυψη’!
Ακόμα και σήμερα οι διάφορες σέχτες Χριστιανισμού και του Ισλάμ δεν μπορούν να αφήσουν τις εγωπάθειές τους και να συμφωνήσουν στην ενότητα της πίστης τους!!!
