(Κατανοώντας τα Μυστήρια Wen Tzu 134)
Μόνο όσοι εμπνέονται από το Τάο μπορούν να μένουν αποσπασμένοι από τα εγκόσμια και να επιστρέψουν στον Εαυτό.
Όσοι κατέχουν την τέχνη διακυβέρνησης δεν αλλάζουν τις αρχές, τα ήθη και τους κανόνες τους. Αποκρύψεις, ελιγμοί, παζαρέματα, ραδιουργίες, συγκαλύψεις, ψευδείς υποσχέσεις – αυτά όλα είναι δυσλειτουργίες στην κυβέρνηση, είναι η επιτομή της διαστροφής.
Η διαμόρφωση πραγμάτων και κοινοτήτων γίνεται από την αρμονική τάξη. Η αρμονική τάξη γίνεται από νουνεχείς ανθρώπους. Οι νουνεχείς άνθρωποι κυβερνώνται από τη φύση. Η φύση κυβερνιέται από την αρετή – και αυτή από το Τάο.
Όταν φτάνεις στη ρίζα της ανθρώπινης φύσης με την Οδό [του Τάο] δεν υπάρχει εδώ βρομιά ή διαστροφή. Όταν είσαι βυθισμένος στα εγκόσμια πράγματα για μεγάλη περίοδο ξεχνάς τη ρίζα και αποδέχεσαι κάτι άλλο που φαίνεται ως φύση μα είναι μια δεύτερη φύση.
Τροφή, ένδυση, θρησκευτικές πρακτικές, κοινωνικά ήθη κι έθιμα δεν είναι η ανθρώπινη φύση: όλα είναι του εξωτερικού κόσμου.
Η ανθρώπινη φύση έχει και θέλει ηρεμία. Οι συνήθεις επιθυμίες την καλύπτουν και την πιέζουν. Μόνο όσοι εμπνέονται από το Τάο μπορούν να μένουν αποσπασμένοι από τα εγκόσμια και να επιστρέψουν στον Εαυτό.
Τώρα, όταν έχεις καλλιεργήσει τα μέσα έτσι που ο νους σου να αντανακλά τον Εαυτό, τότε δεν αγνοείς τις καταστάσεις κι αισθηματικές διαθέσεις των άλλων. Αν, όμως, δεν κατέχεις αυτά τα μέσα, τότε η σύγχυση ξεχύνεται σε όλα όσα κάνεις.
Για όσο αφήνεσαι στις επιθυμίες σου κι έτσι χάνεις την σύνδεση με την αληθινή φύση σου, η δράση σου δεν θα είναι ποτέ ορθή. Αν επιχειρείς να διατηρείς με τέτοιο τρόπο την υγεία σου, θα βλάψεις το σώμα σου. Αν επιχειρείς να κυβερνήσεις μια Πολιτεία με τέτοιο τρόπο, θα χάσεις τον λαό.
Όσοι δεν έχουν ακούσει την Οδό του Τάο δεν έχουν τρόπο επιστροφής.
Στην αρχαιότητα οι σοφοί έφταναν στην ουσιαστική φύση τους στον εαυτό τους: συνεπώς οι οδηγίες τους ακολουθούνταν και οι απαγορεύσεις τους ήταν αποτελεσματικές αποτροπές. Όταν έπρεπε να προωθήσουν κάποιο πρόγραμμα έρευνας ή έργου, πρώτα έφερναν σε ησυχία τον νου τους και σε καθαρότητα το πνεύμα τους. Όταν το πνεύμα είναι καθαρό και ο νους ήσυχος, τότε οι άνθρωποι σκέφτονται ορθά και δρουν ανάλογα.
Όταν η ακρόασή σου είναι χαμένη σ’ επικρίσεις κι επαίνους· όταν η όρασή σου κυνηγά συνεχώς έγχρωμες μορφές, τότε ακόμα κι αν εσύ θέλεις τα πράγματα να είναι ορθά, θα είναι αδύνατο να γίνουν έτσι.
Γιαυτό οι σοφοί εκτιμούν το κενό. Διότι όταν το νερό ταράζεται, σηκώνονται κύματα. Όταν η ενέργεια ξεσηκώνεται με διαταραχή, η σοφία θολώνει. Η θολωμένη σοφία δεν μπορεί να διακρίνει και ν’ αποφασίσει τι είναι ορθό. Ταραγμένη επιφάνεια νερού δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αλφάδι.
Οι σοφοί κυβερνήτες μένουν στην ενότητα, στο κενό, στην ησυχία, κι έτσι κυβερνούν επιφέροντας τάξη στον ψυχισμό και στα συναισθήματα του λαού.
Τέτοια ενότητα είναι απαράμιλλη και ανεκτίμητη, πέρα από οτιδήποτε στον κόσμο.
Οι σοφοί κυβερνήτες βασίζονται στο Απαράμιλλο που είναι η αρετή του Τάο, γιαυτό γίνονται οι ορθοί καθοδηγητές του κόσμου.
