Φιλ147: Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαϊκή (Β’)

1. Έγινε της μόδας μαζί με την εξέλιξη γλωσσών στον 20ό αιώνα οι γλωσσολόγοι στη Συγκριτική Φιλολογία να «αποκαθιστούν», όπως λένε, μια ανύπαρκτη Πρωτο-γλώσσα όπως η Πρωτο-Γερμανική, η Πρωτο-Κελτική, η Πρωτο-Αφρικανική η ΠΙΕ (=Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαϊκή) κλπ. Παίρνουν 2 ή 3 ή περισσότερες γλώσσες που έχουν καταφανείς ομοιότητες στο λεξιλόγιο, στη γραμματική, στη μυθολογία ή θρησκεία και στη γενικότερη κουλτούρα, και από αυτά τα σωζόμενα στοιχεία, επιχειρούν να «αποκαταστήσουν» την Πρωτο-γλώσσα.

Το ίδιο έγινε και με τις Ινδο-Ευρωπαϊκές γλώσσες όταν εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γνώση της Σανσκριτικής στα τέλη του 18ου αιώνα, καθώς η Σανσκριτική, παρότι γλώσσα ασιατική, μακρινή, παρουσίαζε πολλά κοινά σημεία και συνδετικούς κρίκους με τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Έτσι σχηματίστηκε η Ινδο-Ευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών (αρχίζω από ανατολή):

Σανσκριτική (Ινδία)∙ Ιρανική (ή Αβέστα: Ιράν/Περσία)∙ Τοχαρική Α και Β (Ταρίμ, κεντρική Ασία)∙ Αρμενική∙ Χιττιτική, Λουβιανή, Λυδική, Φρυγική (και άλλες διάλεκτοι στην Ανατολία/Τουρκία)∙ Σλαβική (Αρχ. Βουλγαρία, Ρωσία, Τσεχία, Πολωνία κλπ)∙ Αλβανική∙ Λατινική (και αρχαιο-ιταλικές διάλεκτοι)∙ Γερμανική (Γοτθική, αρχ. Γερμανική, Αγγλική, Ολλανδική, Σκανδιναβικές)∙ Βαλτική (Λιθουανική, Λετονική, αρχ. Πρωσική)∙ Κελτική (Γαλατική, Βρετονική, Ουαλική, Ιρλανδική).

2. Υπάρχουν στην Ελλάδα μερικοί φανατικοί σουπερέλληνες που πιστεύουν πως όλες αυτές οι γλώσσες και κουλτούρες προήλθαν από την αθάνατη και γονιμότατη αρχαία Μητέρα-Ελλάδα. Προτού λοιπόν προχωρήσω με το θέμα μου, θα υποδείξω τα σφάλματα στην πρωτο-ελληνική θεώρηση.

Αγνοώντας τις πλούσιες φιλολογικές μελέτες (από Έλληνες επίσης γλωσσολόγους αναγνωρισμένου κύρους) επικεντρώνονται στις λέξεις για τη θάλασσα. Στα Ελληνικά ήταν η λέξη ἁλς (που δίνει και το ἁλά-τι, το οποίο βρίσκουμε και σε άλλες ΙΕ γλώσσες, όπως Αγγλ sal-t). Στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες βρίσκουμε το θέμα mar- (mare, meer κλπ). Κι εδώ κάνουν τον παράξενο συλλογισμό πως επειδή οι Έλληνες πρώτοι στη Νεολιθική εποχή επιδόθηκαν στη ναυσιπλοΐα, οι άλλες φυλές επινόησαν το άλλο θέμα!

Έχουμε επίσης τον homo erectus στα Πετράλωνα (500.000 ετών τουλάχιστον) σάμπως και δεν υπάρχουν αλλού homines παλαιότεροι!

Οι άλλες μαρτυρίες που επικαλούνται είναι όμοιας ποιότητας. Αγνοώντας τις μαρτυρίες του Αισχύλου και Ομήρου για παλαίχθονες (ή Πελασγούς) και τα αρχαιολογικά ευρήματα για καταστροφές οικισμών από τη Θεσσαλία μέχρι και την κεντρική Πελοπόννησο, λένε πως δεν υπήρξε καμιά κάθοδος ελληνικών φυλών μεταξύ 5ης και 2ης χιλιετίας. Με άλλα λόγια, τόσοι και τόσοι ντόπιοι και ξένοι έγκριτοι αρχαιολόγοι, ανθρωπολόγοι, γλωσσολόγοι και ιστορικοί έχουν τυφλωθεί από μίσος ή προκατάληψη εναντίον της Ελλάδας!

Ο ίππος λένε υπήρχε πριν εκατομμύρια χρόνια στον ελλαδικό χώρο. Η χρήση μετάλλων υπάρχει από την 6η χιλιετία. Δεν χρειάζονταν οι Άριοι εισβολείς για να τα φέρουν.

Οι ελληνικές πυραμίδες ισχυρίζονται είναι αρχαιότερες των αιγυπτιακών ενώ οι αρχαιολόγοι μας διαβεβαιώνουν πως οι λιγοστές μίζερες κατασκευές είναι πολύ πρόσφατες και λίγη σχέση έχουν με τα μνημεία της Αιγύπτου.

Επιπλέον θέλουν μερικοί τον Ορφέα να ταξιδεύει στην Ιαπωνία την 9η χιλιετία πκχ και να εκπολιτίζει τους ντόπιους κι άλλοι, ακολουθώντας τον Ελληνο-αιγύπτιο Νόννο, στέλνουν τον Διόνυσο να εκπολιτίζει την Ινδία!

Είναι φανερό πως δεν γνωρίζουν ότι το όνομα Ορφέας (και παραλλαγές) είναι συγγενικό με το αρχαιο-γερμανικό aelf (και παραλλαγές όπως το αγγλικό elf) και το σανσκριτικό ṛbhu (ελλ φ = σαν bh όπως και φρατήρ = bhratar, φέρ-ω = bhar-a – κλπ) και ότι ο ήρωας κατέβηκε σύμφωνα με ορισμένες πηγές από τον βορρά. Όσο για τα ταξίδια των Ορφέα και Διόνυσου προς ανατολάς, κανείς δεν γνωρίζει τίποτα πριν τον Νόννο (4ος αιών κχ!).

3. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει τέτοια παράξενη ελληνοφρένεια κι εθνικοφροσύνη. Καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει τέτοιες αντιεπιστημονικές διεκδικήσεις. Ας τις αφήσουμε λοιπόν στην περιορισμένη μιζέρια τους.

Είναι γλωσσολογικά εντελώς αδύνατο η Ελληνική, που απαντάται στην αρχαιότητα ήδη σε αποκλίνουσες διαλέκτους, να είχε υποστεί τις μεταλλάξεις που παρατηρούνται στις άλλες ΙΕ γλώσσες και να είχε εξαπλωθεί στη δύση, στον βορρά και στην ανατολή.

Ναι, η Ελληνική πρέπει να κατήλθε με τους Αρείους στα τέλη της 4ης χιλιετίας μέχρι και τις αρχές της 2ης χιλιετίας πκχ. Έκτοτε, η Αττική διάλεκτος που επικράτησε φθείρεται ολοένα περισσότερο χάνοντας την αρχική δύναμη κι ευελιξία της καθώς απομακρύνεται από τις Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαϊκές ρίζες της. Έχει χάσει πτώσεις στην κλίση ονομάτων, έχει χάσει την υποτακτική και τον παρακείμενο και άλλα στοιχεία στην κλίση ρημάτων και τον δυϊκό και στα ρήματα και στα ονόματα.

Ναι, υπήρχε η ΠΙΕ μα κανείς δεν ξέρει πώς ήταν. Η δε «αποκατάστασή» της είναι τόσο φανταστική και παράλογη όσο και η θεωρία των σουπερελλήνων για την πρωτοκαθεδρία της Ελληνικής.

Θα επανέλθω.