Φιλ65: Οντότης, γνώση, εμπειρία (Γ’)

Φιλ65: Οντότης, γνώση, εμπειρία (Γ’)

- in Φιλοσοφία
0

1. Κάθε άνθρωπος επιθυμεί πληρότητα ζωής και ευτυχίας, έτσι, φυσικά, όπως καταλαβαίνει ο ίδιος αυτήν την πληρότητα. Αλλά τίποτα στην κοινή ζωή δεν δίνει μόνιμη πληρότητα ικανοποίησης – ούτε πλούτος ούτε δύναμη ούτε απολαύσεις φαγητού ή σεξ. Γιαυτό κάποια ώρα, μετά από πολλή αναζήτηση και πολλές ίσως ενσωματώσεις, στρέφεται στην φιλοσοφία.

Η αναζήτηση προχωρά μέσα από στάδια κατανόησης που είναι, όπως είδαμε συνακόλουθο εμπειρίας και συνοδεύεται από κάποια ευχαρίστηση.

Η κατανόηση διευρύνεται και αναπτύσσεται με διπλή εργασία πάνω στην οντότητα πρώτιστα και στη γνώση.

2. Η γνώση δεν είναι μόνο πληροφορίες που μαζεύουμε και χρησιμοποιούμε για πρακτικούς σκοπούς στην καθημερινότητα ή για να εντυπωσιάσουμε το περιβάλλον μας. Είναι οπωσδήποτε πληροφόρηση αλλά αυτή είναι δύο ειδών.

Πρώτα είναι η έμφυτη γνώση, άμεση γνώση, όπως η γνώση του οργανισμού μας να αναπνέει, να αφομοιώνει τροφή και να την μετατρέπει σε ενέργεια του σώματος και του νου καθώς και η γνώση λειτουργίας των αισθητηρίων οργάνων.

Είναι και η γνώση πως είμαστε άνθρωποι – όχι πεύκα ή πουλιά.

Μετά είναι η επίκτητη γνώση, πληροφόρηση που μάθαμε από άλλους ή από βιβλία: η γλώσσα ή γλώσσες που μιλάμε˙ τα θέματα στα οποία ειδικευθήκαμε στο κολέγιο ή πανεπιστήμιο ή τεχνικό ίδρυμα – όπως λογιστική, νομική, αρχιτεκτονική, επισκευή αυτοκινήτων ή ηλεκτρονικών συσκευών κλπ.

Η πληροφόρηση συνήθως, στην εποχή μας, στις χώρες της Δύσης, ξεπερνά σε ανάπτυξη την οντότητα μας.

3. Η οντότητα είναι το σύνολο του ενσωματωμένου εαυτού μας – με το υλικό σώμα, το νοητικό και το πνευματικό και όλες τις έμφυτες κι επίκτητες λειτουργίες τους.

Αλλά δεν είναι όλες οι λειτουργίες προσιτές και χρησιμοποιήσιμες όλη την ώρα σε όλους μας εξίσου. Μερικές είναι φανερές και κοινότατες – η ομιλία, το βάδισμα, ο χειρισμός αντικειμένων, η όραση και ακοή, η σκέψη και λογική. Άλλες δεν είναι τόσο κοινές, όπως η έμπνευση, η τηλεπάθεια, η μυστικιστική ενόραση, αν πιστεύετε σε αυτήν, η δημιουργικότητα στις Τέχνες.

Πολλές λειτουργίες σωματικές (αναπνοή, χώνεψη, αφόδευση, βάδισμα κλπ.) τις μοιραζόμαστε με τα ζώα. Αλλά εμείς έχουμε πολλές λειτουργίες πολύ ανεπτυγμένες που δεν υπάρχουν στα ζώα εξίσου – όπως η ομιλία, ο χειρισμός περίπλοκων εργαλείων και συσκευών κλπ. Και αυτές οφείλονται στο ότι εμείς έχουμε πολύ ανώτερες νοητικές λειτουργίες, ανύπαρκτες στα ζώα.

Επειδή αυτές οι λειτουργίες δεν είναι όλες ανεπτυγμένες εξίσου σε όλους, γι’αυτό υπάρχουν διαφορές στην οντότητα όχι μόνο οριζόντιες (ένας είναι ικανός σπόρτσμαν, άλλος ικανός μουσικός κοκ) αλλά και κάθετες σε μια κλίμακα επιπέδων (καλύτερος συνθέτης, επιστήμων κλπ).

4. Αλλά ανάλογα με την παρουσία προσοχής και συνειδήσεως, ακόμα και καλής ή κακής οργανικής κατάστασης η κατάσταση της οντότητας μας αλλάζει. Αλλιώς νιώθει ένας άρρωστος με 40˚ πυρετό, αλλιώς ένας αγουροξυπνημένος, αλλιώς ένας μεθυσμένος που τρεκλίζει, αλλιώς ένας εξουθενωμένος και αλλιώς ένας υγιής, ξεκούραστος, χαρούμενος άνθρωπος.

Η κατάσταση της γνώσης/πληροφόρησης μας καταλαβαίνουμε πως επηρεάζει άμεσα την ικανότητα αντίληψης ή κατανόησης μας. Όπως όμως βλέπουμε, ακόμα πιο άμεσα επηρεάζεται από την κατάσταση της οντότητας μας – ευστάθεια, θέληση, λογική, διαύγεια κλπ .

Η αστάθεια είναι το κύριο γνώρισμα του κοινού ανθρώπου στον Εξωτερικό κύκλο της ακατανοησίας και ασυνεννοησίας. Ένας πολύ κοινός παράγων που προκαλεί αυτή την αστάθεια είναι οι κυκλοθυμικές μεταβολές μας, οι συχνές αλλαγές στο συναίσθημα: τη μια στιγμή λόγω μιας καλής είδησης νιώθουμε χαρά κι ενθουσιασμό, την άλλη στιγμή λόγω κακής είδησης βυθιζόμαστε σε στεναχώρια.

Δυστυχώς στον Εξωτερικό κύκλο αυτή η αστάθεια θεωρείται φυσιολογική ενώ είναι αδυναμία που η ανατροφή και παιδεία έπρεπε να θεραπεύσουν.

5. Η ευστάθεια μας είναι άγνωστη και γι’ αυτό η αστάθεια θεωρείται φυσιολογική. Αλλά η μεταβλητότητα της οντότητας, η ανεπάρκεια και ανακρίβεια πληροφοριών, η αστάθεια της κατανόησης προκαλούν πολλή σύγχυση και κρατούν τις μάζες σε ύπνωση.

Η ευστάθεια έρχεται ως προϊόν εργασίας στον Μεσαίο κύκλο, σε μια Σχολή εσωτερισμού. Ένας άνθρωπος μόνος του ποτέ δεν μπορεί να εδραιώσει σταθερότητα στο συναίσθημα, στην οντότητα και στην κατανόηση.

Για να εδραιώσει κάποια ευστάθεια, ο άνθρωπος χρειάζεται νέα πληροφόρηση και ορισμένη πειθαρχία που δεν βρίσκεται πουθενά στον Εξωτερικό κύκλο. Νέα γνώση, πειθαρχία και πρακτικές βρίσκονται μόνο σε Σχολές στον Μεσαίο κύκλο και αν οι άνθρωποι δεν έχουν αφομοιώσει επιδράσεις Βήτα (βλ. 60. Φιλοσοφία: Επιδράσεις Α, Β και Γ), δεν θα επωφεληθούν από μία Σχολή ακόμα και αν έχουν βρεθεί σε αυτήν κατά τύχη.

Η εργασία δεν είναι κοπιώδης καθαυτή αλλά είναι μακρόχρονη και παρουσιάζει μερικά δύσκολα σημεία όταν ο μαθητής πρέπει να αντιμετωπίσει πια ορισμένες βλαβερές συνήθειες που όμως τις έχει συνηθίσει! Αλλά και αυτά ξεπερνιούνται με λίγη βοήθεια και πειθαρχία.

Το ακόλουθο διάγραμμα εικονίζει τις διάφορες απόψεις και την όλη προηγούμενη συζήτηση.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *