Ποίηση με την ευρεία έννοια της λέξης είναι και τα όμορφα τοπία της Φύσης και τα όμορφα αρχιτεκτονήματα του ανθρώπου.
Τα μοναστήρια της Ελλάδας τα γνώρισα για πρώτη φορά ως φοιτητής το 1970 όταν μια βροχερή μέρα του καλοκαιριού κάνοντας πεζοπορία βρέθηκα στην Καλαμπάκα και μάλιστα στα Μετέωρα. Θυμήθηκα τη νεανική περιοδεία μου όταν πρόσφατα συνάντησα αυτή τη φωτογραφία στο Διαδίκτυο.
Είναι ένα βουδιστικό μοναστήρι στο βασίλειο Bhutan, στα Ιμαλάια, εκεί που στον 9ο αιώνα κ.ε μόνασε ο Padmasambhava, ο 2ος Βούδας, ερχόμενος από την Ινδία. Βρίσκεται σε έναν απότομο γκρεμό 900 μέτρων, πάνω από την κοιλάδα Πάρο, μα 3.120 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Είναι γνωστό ως Taktsang Palphug Μοναστήρι και η τοποθεσία έχει την ονομασία “Φωλιά της Τίγρης”. Είναι σπουδαίο κέντρο βουδιστικής λατρείας.
2. Και τώρα μερικά ελληνικά αντίστοιχου ενδιαφέροντος και κάλλους. Πρώτο, ένα από τα πολλά στο Άγιο Όρος. Είναι η Μονή Σίμωνος Πέτρα.
Μετά το πιο ταπεινό μοναστήρι, τα Κουτουνάκια, κι αυτό στο Αγ. Όρος.
3. Και τελευταίο, Ο Άγιος Νικόλας ο Αναπαυσάς στα Μετέωρα . Έχει εξαιρετικές τοιχογραφίες μα ήταν ετοιμόρροπο με έναν μόνο μοναχό το 1970. Ευτυχώς έγιναν δωρεές και ανακαινίστηκε στη δεκαετία 1980.
4. Μετά πάμε σε άλλο Μετέωρο, στη Γεωργία, στην περιοχή Imereti, κοντά στην πόλη Chiatura, έξω από το χωριό Katshki, η τεράστια στήλη ασβεστόλιθου με το παλαιό ερημητήριο του 9ου αιώνα. Αυτό έμεινε αχρησιμοποίητο μετά τον 13ο αιώνα. Η στήλη έχει ύψος 40 μέτρα. Μόνο στη δεκαετία 1940 επανερευνήθηκε και αναστηλώθηκε.
