Ήταν (ίσως είναι ακόμα;) στο Νετφλιξ. Την είδα για δεύτερη φορά και μου άρεσε περισσότερο, χολιγουντιανή εκδοχή των τελευταίων ετών του Τζερόνιμο, ταινία του 1993, σκηνοθεσία του Walter Hill.
Είναι γουέστερν μα σχετικά καλό ιστορικό με λίγες ανακρίβειες για να τονίσει μερικές απόψεις και να δώσει αναψυχή – όπως το άλλο γουέστερν Hostiles του 2017, του Scott Cooper.
Ο Τζερόνιμο (1829-1909) ήταν ένας από τους πιο διάσημους αρχηγούς-πολεμιστές των Απάτσι (Chiricahua) μα περισσότερο σαμάνος. Στην περίοδο 1876-1886 παραδόθηκε τρεις φορές κι έζησε σε καταυλισμούς για να δραπετεύσει και να ηγηθεί ομάδας πολεμοχαρών Τσιρικάουα. Παραδόθηκε για τελευταία φορά στον υπολοχαγό C.B. Gatewood με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις κι εστάλη σε καταυλισμό στη Φλόριντα με τη φυλή του. Η κυβέρνηση δεν τήρησε την υπόσχεσή της να τον ελευθερώσει μα τον χρησιμοποιούσε ως το 1905 αδύναμο, ηλικιωμένο πλέον, σε επιδείξεις, ωσότου πέθανε σε νοσοκομείο τον Φεβρουάριο 1909.
Στην ταινία τον Τζερόνιμο υποδύεται ο Wes Sundi με σχεδόν απίστευτη πειστικότητα. (Στο Hostiles υποδύθηκε πάλι πειστικά ένα αρχηγό των Cheyenne που σιγο-πέθαινε από καρκίνο.) Ο Jason Patrick υποδύεται άψογα τον υπολοχαγό Γκέιτγουντ. Ο Gene Hackman τον ταξίαρχο G. Crook. O R. Duvall τον αρχηγό των ιχνηλατών Al Sieber και ο (νεαρός) Mat Damon τον ανθυπολοχαγό Britton Davis.
Απολαύστε μια εξαιρετική ταινία με χρυσαφένια, καθαρά χρώματα στη βουνίσια περιοχή Moab της Πολιτείας Utah. Δίχως σεξ, (πολλή, αχρείαστη) βία και χυδαιολογία. Ωραία μουσική χαμηλών τόνων να στηρίζει ένα έπος της Αμερικανικής Ιστορίας – με εξαιρετική ηθοποιία!
Στις αρχές του κινηματογράφου οι Ινδιάνοι ήταν οι κακοί που λεηλατούσαν, βίαζαν και σκότωναν τους αγαθούς λευκούς αγρότες ή ταξιδιώτες (πάντα με αγνές προθέσεις). Μα στη δεκαετία 1960 η προοπτική άρχισε να αλλάζει και το 1970, η ταινία Soldier Blue με την Candice Bergen και τους Peter Strauss και Donald Pleasance), έδειξε την αγριότητα και απληστία των λευκών και τη σχεδιασμένη γενοκτονία των γηγενών Ερυθροδέρμων.
Μετά επικράτησε μια πιο ισορροπημένη θεώρηση καλών και κακών και στις δυο πλευρές (Ινδιάνων και λευκών μα και μαύρων, όπως στο Silverado κλπ.).
Η Geronimo ανήκει σε αυτήν την ισορροπημένη παρουσίαση. Ο ταξίαρχος Κρουκ (άψογος ο Χάκμαν με το γνωστό του χαμόγελο) κυνηγά τους Ινδιάνους, Απάτσι στην ταινία (μα Σιου και άλλους νωρίτερα στην καριέρα του), αλλά τους συμπαθεί κατανοώντας την παράδοση και τον τρόπο ζωής τους και βλέποντας την απληστία και παραβατικότητα των λευκών. Οι Απάτσι Τσιρικάουα που έχουν δραπετεύσει από τους καταυλισμούς τους επικηρύσσονται (καθώς και άλλοι που ζουν ειρηνικά στα απόμακρα χωριά τους) $200 ο άντρας, $100 η γυναίκα και $50 το παιδί – και μερικοί Τεξανοί εμφανίζονται κυνηγοί δολοφόνοι επικηρυγμένων και γυναικόπαιδων τους οποίους σκοτώνουν οι έντιμοι Γκέιτγουντ, Σίμπερ και Ντέιβις σε μια κλασική σύγκρουση σε ένα σαλούν.
Ο Κρουκ παραιτείται και ο νέος στρατηγός Μάιλς αντιπροσωπεύει τους κυνικούς, άπληστους και υπερόπτες κυβερνήτες στην Ουάσιγκτον που θέλουν να τελειώνουν με τους Ινδιάνους μια και καλή.
Ο Σίμπερ λέει στον Γκέιτγουντ: “Είσαι στρατιώτης που δεν μισείς αυτούς που πολεμάς και δεν αγαπάς αυτούς για τους οποίους πολεμάς!” Και όντως ο Jason Patrick αποδίδει εξαιρετικά αυτόν τον αξιωματικό.
Η ατάκα όμως που συνοψίζει όμορφα μια βασική άποψη της ταινίας (μα και της ιστορίας της κατάκτησης της Άγριας Δύσης και γενοκτονίας των Ινδιάνων) έρχεται από τον Τζερόνιμο, όταν παραδίδεται στον Κρουκ (στα δυο τρίτα της ταινίας) λέγοντας: “Υπάρχει τόση απέραντη έκταση, γιατί θέλετε όλη τη γη και τη δική μας;”
Απολαύστε την ταινία και μάθετε γιατί το αμερικανικό έθνος είναι διχασμένο και υποφέρει ακόμα!
