Το Εθνικό Θέατρο στη μηχανή του κιμά

Το Εθνικό Θέατρο στη μηχανή του κιμά

Μαρία Κατσουνάκη  

Είπε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Βουλή: «Πουθενά στον κόσμο δεν έχουμε εικόνες σαν των δικών μας πανεπιστημίων, με ιστορικά κτίρια να βανδαλίζονται (…) και κυρίως ανθρώπους να απειλούνται, καθηγητές να χτυπιούνται, κοπέλες να βιάζονται…». Απάντησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Φτάσατε στο σημείο να μας πείτε ότι γίνονται βιασμοί στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν ξέρω, μήπως τα μπερδέψατε; Μήπως τα μπερδέψατε με το Εθνικό Θέατρο;». 

Ο πρωθυπουργός στη δευτερολογία του διόρθωσε τον κ. Τσίπρα για πολλά: για τη λάθος αναφορά του «στους αλήτες με πρησμένα πόδια» (ήταν στίχος από το «Αξιον Εστί»), για το γλωσσικό/εννοιολογικό ολίσθημά του περί «αποχαυνωμένων πολιτών». Παρενέβη επίσης υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης η οποία κατηγορήθηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι «κρύβει τις όποιες κυβερνητικές αστοχίες».

Δίκιο είχε ο κ. Μητσοτάκης σε όλα. Οφειλε να αποκαταστήσει τόσο τα πραγματολογικά στοιχεία όσο και τα ιστορικά (ο Ελύτης μιλούσε για την Κατοχή και όχι για τους «Λαμπράκηδες»), να υπερασπιστεί την ΕΡΤ στην οποία και δημοσκοπικά αναγνωρίζονται βήματα αντικειμενικότητας στην ειδησεογραφία (μετά τον ασφυκτικό εναγκαλισμό επί ΣΥΡΙΖΑ). 

Ολα καλά, λοιπόν; Οχι ακριβώς. Το Εθνικό έμεινε έωλο, τυλιγμένο σε μια αχλύ από υπονοούμενα. Ούτε καν αχλύ. Πυκνό πέπλο. Σόδομα και Γόμορρα. «Μήπως τα μπερδέψατε (σ.σ.: τους βιασμούς) με το Εθνικό;», σχολίασε ο κ. Τσίπρας, ικανοποιημένος για το εύρημά του και χειροκροτούμενος από τους βουλευτές του. Ενας θεσμός με ιστορία περίπου ενός αιώνα, με παρουσία που δεν μετριέται μόνο σε θεατρικές παραστάσεις, με ισχυρό συμβολισμό δηλαδή, διασύρεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο και κανείς –μα κανείς– από τους παρισταμένους δεν λέει μια κουβέντα. Γιατί; Μα γιατί η σιωπή, εν προκειμένω, είναι η καλύτερη αυτοπροστασία. «Πού να μιλήσω τώρα και να με συνδέσουν με τον τάδε ή τον δείνα, για τον οποίο έχουν γραφτεί τόσα και τόσα», είναι μια πιθανή άρρητη φράση στο μυαλό του καθενός. 

Ομως γενναιότητα και αξιέπαινη πράξη δεν είναι μόνο η καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση, για σεξουαλική κακοποίηση. Είναι και να σταματάει ή έστω να φρενάρει κανείς την κιμαδομηχανή που αλέθει τους πάντες και τα πάντα. Γιατί όταν στη Βουλή επιβραβεύεται με χαχανητά και χειροκροτήματα ο αγοραίος απόηχος, πρέπει να καταγραφεί, στον ίδιο χώρο, και η αντίδραση, το ανάχωμα. Η ενίσχυση στον πολιτισμό δεν έρχεται μόνο μέσα από κονδύλια «ειδικού σκοπού».

Πηγή: Καθημερινή

– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *