Δώρα Αντωνίου
Δύσκολη ισορροπία αναμφίβολα, και τα μισόλογα δεν βοηθούν. Αν κάτι έγινε απολύτως κατανοητό από όσα έχουμε μέχρι τώρα περάσει με την πανδημία είναι ότι απαιτούνται καθαρές αποφάσεις ως προς το τι επιτρέπεται και τι όχι, και όχι θολές, ενδιάμεσες ζώνες που αφήνουν έδαφος πρωτίστως στον κορωνοϊό να εξαπλωθεί. Το εάν και πώς θα λειτουργήσουν οι εκκλησίες στις γιορτές είναι κομβικό θέμα στις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν τις ημέρες αυτές. Τα δεδομένα σαφή: οποιαδήποτε δραστηριότητα επιτρέπει τη συγκέντρωση πολλών ανθρώπων σε κλειστούς χώρους ευνοεί τη μετάδοση της νόσου. Στην περίπτωση των εκκλησιών, επιπρόσθετος επιβαρυντικός παράγων είναι ο κατά κανόνα μεγάλος μέσος όρος ηλικίας των πιστών που παρακολουθούν τις λειτουργίες, που συνεπάγεται αυξημένη πιθανότητα σοβαρής νόσησης. Και είναι λάθος, εκτιμώ, η συζήτηση να επικεντρώνεται στη λήψη ή όχι Θείας Κοινωνίας. Ο συνωστισμός που προηγείται της Θείας Κοινωνίας είναι υπεραρκετός εάν ανάμεσα στους πιστούς βρίσκεται ένας ασυμπτωματικός φορέας. Ιδιαίτερα τώρα, τον χειμώνα, που δεν είναι εφικτός ο διαρκής αερισμός των κλειστών χώρων.
Η νόσηση ιεραρχών και ιερέων από τον κορωνοϊό και η διάδοσή του σε μονές του Αγίου Ορους δείχνουν ότι δεν γνωρίζει άβατο. Οτι το δηλωτικό θρησκείας και πίστης από μόνο του δεν αρκεί για να τον σταματήσει. Και σίγουρα δεν βοηθούν σε μια ψύχραιμη συζήτηση φωνές ότι αρκεί το Σώμα και Αίμα Κυρίου για να θεραπευτεί κάποιος. Η Εκκλησία βρίσκεται στη δύσκολη θέση να πρέπει να αποτρέψει το ποίμνιό της από την προσέλευση, από το λατρευτικό τελετουργικό, την αναζήτηση παρηγορίας και δύναμης μέσω της πίστης, σε μια στιγμή που το ποίμνιο αυτό δοκιμάζεται σκληρά από την αόρατη απειλή, από τον φόβο και την αβεβαιότητα, πιθανότατα από απώλειες αγαπημένων προσώπων. Σε μια στιγμή, δηλαδή, που αισθάνεται το ποίμνιο αυτό ιδιαιτέρως ισχυρή την ανάγκη να προστρέξει εκεί από όπου σταθερά αντλεί δύναμη, ελπίδα και παρηγορία. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, είναι κοινός τόπος ότι ένα πιο προοδευτικό ακροατήριο, συνήθως νεότερης ηλικίας, προσδοκά από την Εκκλησία να τηρήσει υπεύθυνη στάση και να λειτουργήσει ως οδηγός εκείνων που στρέφονται προς αυτήν αναζητώντας καθοδήγηση για τη στάση που πρέπει να τηρήσουν. Και το να κερδίσει αυτό το ακροατήριο αποτελεί στοίχημα για το μέλλον.
Η πολιτεία, από την πλευρά της, δείχνει και σε αυτή την περίπτωση διστακτικότητα στο να τοποθετηθεί με ξεκάθαρους κανόνες έναντι της Εκκλησίας. Μικροπολιτικές σκοπιμότητες παρεισφρέουν και εδώ. Αυτό κατέστη σαφές στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης και στον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου, που συνέτεινε στη δοκιμασία που πέρασε και περνάει η πόλη. Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές, η πίεση για λειτουργία των εκκλησιών θα αυξάνεται όλο και περισσότερο. Η δημόσια συζήτηση δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι «άσπρο – μαύρο». Οτι υπάρχουν ιδέες που μπορούν να εφαρμοσθούν για να βρεθεί μια μέση λύση: η τέλεση περισσότερων της μιας δοξολογιών, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτων, ώστε να μπορέσει ένα μέρος του εκκλησιαστικού ακροατηρίου να τις παρακολουθήσει, το αντίδωρο σε ατομικά σακουλάκια και ο αγιασμός σε μπουκαλάκια έξω από τους ναούς προς αποφυγή συνωστισμού είναι κάποιες από αυτές. Λύσεις μπορούν να βρεθούν. Αντί να είμαστε δογματικοί, ας γίνουμε ευρηματικοί.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
