Νότης Παπαδόπουλος
Με περισσότερους από 500 νεκρούς από κορωνοϊό τις δέκα τελευταίες μέρες και ασφυκτικά γεμάτες όλες τις ΜΕΘ της χώρας με διασωληνωμένους πολίτες που δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν μόνοι τους, θα περίμενε κανείς ότι τα μάτια όλων θα ήσαν καρφωμένα στον αγώνα ζωής που δίνεται καθημερινά σε κάθε νοσοκομείο της χώρας.
Oμως, «όταν έβρεχε μυαλά, εμείς κρατούσαμε ομπρέλες», όπως έλεγε κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ της γενιάς του Πολυτεχνείου. Το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25 και ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν ότι το κομματικό συμφέρον και οι δημαγωγικές σκοπιμότητες είναι ισχυρότερα από τον εφιάλτη των Εντατικών και τα υγειονομικά πρωτόκολλα της χώρας.
Και η σωστή –για κάθε λογικό άνθρωπο– απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει για λόγους δημόσιας υγείας την πορεία στο Πολυτεχνείο (όπως είχαν προηγουμένως απαγορευτεί οι οικογενειακές συνάξεις το Πάσχα και οι εορτασμοί της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου), αντί να επιδοκιμαστεί διακομματικά, προκάλεσε την επιθετική αντίδραση των κομμάτων της Αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για «εκτροπή», το ΚΚΕ θυμήθηκε τη χούντα και το ΜέΡΑ25 στράφηκε κατά της «αρπακτικής ολιγαρχίας που ακονίζει μαχαίρια και πιρούνια» την ώρα που ο κόσμος υποφέρει.
Οι αρχηγοί των δύο μικρότερων κομμάτων, μάλιστα, αψήφησαν την απαγόρευση που είχε κριθεί νόμιμη και από το ΣτΕ και προχώρησαν σε ασκήσεις επαναστατικής «γυμναστικής». Με το ΚΚΕ να κατεβάζει στον δρόμο περίπου 1.500 διαδηλωτές για να αποδείξει την ανυπακοή του προς τις αποφάσεις του αστικού κράτους, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι ο κορωνοϊός δεν κάνει διακρίσεις. Ούτε καταλαβαίνει από ακτιβιστικούς λαϊκισμούς και κηρύγματα. Προσβάλλει από μωρά και μαθητές έως κομμουνιστές και μητροπολίτες.
Οι πολίτες τουλάχιστον έδειξαν να είναι πιο οξυδερκείς και μυαλωμένοι από τους πολιτικούς αρχηγούς της Αριστεράς. Οχι μόνο έκατσαν σπίτι τους αγνοώντας τα επαναστατικά προσκλητήρια· αλλά και διαμαρτυρήθηκαν μαζικά –σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και κανάλια– για την ανευθυνότητα του σόου που στήθηκε μπροστά στις κάμερες. «Γιατί εμείς να υπομένουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας κι αυτοί να αγνοούν τον νόμο και να βοηθούν στην εξάπλωση του ιού εις βάρος μας;» ρωτούσε μια αναγνώστρια της «Κ». «Γιατί εγώ που στέλνω sms για να πάω στο σούπερ μάρκετ να έχω λιγότερα δικαιώματα από τον Βαρουφάκη που πουλάει αριστερή τρέλα στην Αστυνομία χωρίς καμία συνέπεια;» έγραφε ένας ακροατής στα μηνύματα του ΣΚΑΪ. Ελα ντε.
Το μεγάλο θέμα, όμως, για το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στη χώρα είναι άλλο. Αν οι πολιτικοί αρχηγοί δεν μπορούν να έχουν μια κοινή αντίληψη για ένα τέτοιο πασιφανές ζήτημα δημόσιας υγείας κατά τη διάρκεια της χειρότερης υγειονομικής κρίσης στη χώρα τον τελευταίο αιώνα, πώς μπορούμε να περιμένουμε να υπάρξει κάποια σύμπνοια για άλλα, δυσκολότερα θέματα;
Πάλι θα έχουμε τις ίδιες ανευθυνότητες που είχαμε το 2015, όταν οι κ. Τσίπρας και Βαρουφάκης αποφάσισαν ότι είναι καλή ιδέα να συγκρουστούμε με την Ευρώπη οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό;
Το λέω διότι πρέπει να γίνει σαφές ότι, όταν έρθουν τα εμβόλια και ξεμπερδέψουμε με τον κορωνοϊό, κάποια στιγμή μέσα στο 2021 ελπίζουμε, η οικονομία της χώρας θα βρίσκεται πάλι σε μαύρα χάλια. Με 10% του ΑΕΠ έλλειμμα, με 200% του ΑΕΠ χρέος, πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους και την ανάγκη να προχωρήσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα μεταρρυθμίσεις που θα ’πρεπε να είχαν γίνει πέντε χρόνια τώρα αλλά ακόμη περιμένουν.
Διότι, ως γνωστόν, ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η χώρα να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη είναι να κάνει άλματα. Αλματα στην Παιδεία, στην ανταγωνιστικότητα, στην καινοτομία, στην ανάπτυξη. Αλματα ακόμη και στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για να αντιμετωπίσει τη συνεχώς αποθρασυνόμενη Τουρκία.
Με ποιες πολιτικές συναινέσεις και ηγεσίες θα κάνει η χώρα αυτά τα άλματα; Μ’ αυτούς που αδυνατούν να συμπεριφερθούν υπεύθυνα ακόμη κι εν μέσω πανδημίας; Μ’ αυτούς που προσπαθούν να κερδίσουν πόντους αγνοώντας τις συνθήκες πολέμου στη χώρα;
Δυστυχώς, το χειρότερο πρόβλημα της χώρας εξακολουθεί να είναι το πολιτικό προσωπικό της. Που δεν λέει να σταματήσει τις κοκορομαχίες, την ανούσια λαϊκίστικη πολιτική αντιπαράθεση και τους καβγάδες που γίνονται για τα κανάλια.
Η χώρα χρειάζεται ένα φιλόδοξο εθνικό σχέδιο για το μέλλον της. Και αποφάσεις που θα στηριχθούν όχι μόνο από τη Ν.Δ. και το ΚΙΝΑΛ, αλλά από όσο το δυνατόν περισσότερα πολιτικά κόμματα. Γιατί όλοι γνωρίζουν –ακόμη κι αν καμώνονται διαφορετικά– ότι η χώρα έχει έναν και μοναδικό δρόμο να ακολουθήσει: αυτόν που ακολουθούν όλες οι προηγμένες χώρες της Ευρώπης. Οσο αργεί να προχωρήσει, τόσο πίσω μένει.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
