Παπαματθαίου Μάρνυ
Δεν χρειάζεται να κλείσει τα σχολεία η κυβέρνηση, τα έχουν κλείσει οι καταλήψεις», έλεγε χθες χαριτολογώντας εκπαιδευτικός μεγάλου σχολείου στο κέντρο της Αθήνας, βλέποντας το κύμα των καταλήψεων να αυξάνεται.
Η ένταση στο χώρο της παιδείας δεν είναι κάτι που μπορούμε να το αγνοήσουμε. Είχε ωστόσο επισημανθεί, προβλεφθεί και συνοδευτεί από προτάσεις για να μην φτάσουμε εδώ.
Εκατοντάδες 15χρονοι και 16χρονοι έφηβοι (και όχι μόνο) και οι εκπαιδευτικοί τους στριμώχνονται καθημερινά σε αίθουσες με 25 και 27 άτομα, ενώ η κυβέρνηση απαγορεύει τις συναθροίσεις δημόσια σε περισσότερα από 9 άτομα, και τους γάμους σε περισσότερα από 20…
Προτάσεις αποσυμφόρησης
Επιπλέον, το θέμα δεν φαίνεται να είναι δημοσιονομικό, αλλά απλά θέμα πρόχειρου σχεδιασμού. Προτάσεις έχουν κατατεθεί ώστε να χωριστεί το πρωινό πρόγραμμα των σχολείων σε δύο ζώνες, με μείωση των ωρών διδασκαλίας στα 30 λεπτά και ένα πιο συνοπτικό πρόγραμμα για το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς, ώστε να περιοριστεί ο πληθυσμός των τμημάτων των σχολείων στο μισό. Χωρίς αναγκαστικά 7ωρα κάθε μέρα, με τους ίδιους καθηγητές, για τους οποίους εάν τα 45λεπτα της κάθε διδακτικής τους ώρας μειωθούν στα 30 λεπτά, μπορούν να διδάξουν άνετα και στις δυο ζώνες. Χωρίς επιπλέον χρήματα δηλαδή! Το δημοσιονομικό πρόβλημα αντίθετα, είναι πιθανόν να δημιουργηθεί με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα (αφήνω εδώ το φιάσκο με τις μάσκες στα σχολεία, όπου η δεύτερη παρτίδα που στάλθηκε στα σχολεία ήταν εξίσου κακής ποιότητας με την πρώτη).
Παράλληλα, το θέμα των μαθημάτων πρωί – απόγευμα, εάν σχεδιαστεί σωστά μπορεί επίσης να λειτουργήσει, χωρίς να διπλασιαστούν τα τμήματα! Απλά με διαφορετική κατανομή του υπάρχοντος προσωπικού.
Αναρωτιέμαι τι ακριβώς έκανε το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής όλο το καλοκαίρι (εκτός από έναν αυτονόητο οδηγό που έστειλε στα σχολεία για τα εξ αποστάσεως μαθήματα και τις συνοπτικές οδηγίες για την αναπλήρωση των περυσινών μαθημάτων. Με τα φετινά μάλλον κανείς δεν έχει ιδέα τι θα γίνουν…)
Διάλογος, όχι καταστολή
Σε αυτό το πλαίσιο και αφού λύση δεν έμενε άλλη από τη μάσκα και τα χωριστά διαλείμματα, οι εκπαιδευτικοί έφτασαν να ασφυκτιούν γρήγορα, καθώς κάνουν τώρα τους αστυφύλακες και δεν ασχολούνται με τα μαθήματα τους αλλά με μόνο την τήρηση των πρωτοκόλλων…
Στην κατάσταση που φτάσαμε, τα συναρμόδια υπουργεία σκέφτονται μέτρα καταστολής των καταλήψεων, απειλές, εκφοβισμούς και αστυνόμευση. Αντί να σκεφτούν πώς θα λύσουν τα προβλήματα με διάλογο, συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα και αναζήτηση λύσεων, έστω και εκ των υστέρων.
Οι οραματιστές πολιτικοί ομως φαίνονται στις περιόδους κρίσεων. Και όταν οι κοινωνικές αντιδράσεις φουντώνουν, κάποιος σχεδιασμός δεν έχει γίνει καλά και κάποια μέρη της κοινωνίας πιέζονται.
Η αστυνομία και οι εισαγγελείς στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, ως σήμερα δεν έχουν οδηγήσει σε ευχάριστους συνειρμούς. Η λύση βρίσκεται στο πλαίσιο της παιδαγωγικής σκέψης, όπως θύμισε χθες και η Άννα Διαμαντοπούλου.
Yγειονομικές και… πυρηνικές βόμβες
Στα παραπάνω να προσθέσω ότι η αντιπολίτευση πρέπει να εξορθολογήσει τον πολιτικό λόγο της. Αν είναι υγειονομικές «βόμβες» τα σχολεία όπως ανέφερε, δεν είναι… πυρηνικές «βόμβες» οι καταλήψεις σχολείων, μέσα στις οποίες δεν τηρείται κανένας κανόνας υγιεινής; Τις οποίες και στελέχη της φαίνεται να υποστηρίζουν σήμερα, αλλά και παλαιότερα.
Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση πρέπει να ακούσει τους λειτουργούς της εκπαίδευσης και μαζί τους να αναζητήσει λύσεις. Τα σχολεία να κάνουν τις προτάσεις τους, να συνεργαστούν με τους μαθητές και τις οικογένειες τους, με τις τοπικές κοινότητες, τους δήμους. Όχι να υπακούουν απλά σε εντολές (συχνά παράλογες). Να βοηθούν και να συναποφασίζουν. Και η αντιπολίτευση οφείλει να ενηλικιωθεί. Είμαστε σε περίοδο εθνικής κρίσης.
Η τιμωρία των εφήβων δεν βοηθάει. Γιατί οι αναίτιες τιμωρίες, οδηγούν σε πολιτικές τιμωρίες…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
