Στέφανος Κασιμάτης
Προτού απομακρυνθεί στον χρόνο αυτό το αξέχαστο Πάσχα, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο «μυστήριο» της Πιερίας, στο οποίο δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή, διότι ενδέχεται να είμαστε ενώπιον ενός νέου, περίεργου φρούτου. Τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, η αστυνομία συνέλαβε επτά άτομα έξω από μια εκκλησία στην Πιερία. Ανήκαν σε μεγαλύτερη ομάδα (19 ατόμων, κατά τη μέτρηση της αστυνομίας), η οποία σχεδίαζε να εισέλθει διά της βίας στον κλειστό ναό, υποθέτω για λατρευτικούς λόγους – δεν μπορώ να φανταστώ για ποιον άλλο λόγο θα ήθελε κάποιος να μπει σε μια εκκλησία στις 10.30 τη νύχτα του Μ. Σαββάτου!
Η αστυνομία ειδοποιήθηκε για τον συνωστισμό έξω από την εκκλησία και παρενέβη. Οι παρευρισκόμενοι, όμως, αρνήθηκαν να πειθαρχήσουν, προπηλάκισαν και έβρισαν τα όργανα της τάξης, το έβαλαν στα πόδια και τότε η αστυνομία συνέλαβε τους επτά. Το ασυνήθιστο είναι ότι αυτοί οι ευλαβείς μέχρι σημείου μαχητικότητας πιστοί είχαν κρύψει στην αυλή της εκκλησίας κροτίδες, λοστό (για να παραβιάσουν την πόρτα), αλλά και 11 βόμβες μολότοφ! Τι θα τις έκαναν; Τις μολότοφ τις χρησιμοποιούν οι αναρχικοί για να καίνε τράπεζες, αυτοκίνητα, αστυνομικούς κ.λπ. Αυτοί, όμως, που ως φανατικοί θρησκευόμενοι βρίσκονται στην αντιδιαμετρική θέση του φάσματος, τι θα τις έκαναν;
Επειδή ζούμε στην Ελλάδα, όπου σχεδόν όλα είναι δυνατά, αναρωτιέμαι μήπως έχουμε ένα νέο υβρίδιο, από τη διασταύρωση χουλιγκανικού αναρχισμού (τύπου Εξαρχείων) και ταλιμπανικής ορθοδοξίας. Εχουμε δει στο παρελθόν τη συνύπαρξη των δύο τάσεων προς κοινό σκοπό. Στη μάχη της Κερατέας, συγκεκριμένα, ο τοπικός μητροπολίτης ευλογούσε (μεταφορικώς) τις μολότοφ των αναρχικών. Τώρα, όμως, είναι η πρώτη φορά που τα δύο είδη ενώνονται «εις σάρκα μίαν» και προκύπτει κάτι καινούργιο και βαθύτατα γελοίο, αλλά γνησίως ελληνικό.
Πάσχα με τα ζώνια
Στα Ζωνιανά, το βράδυ της Ανάστασης έπεσε καταιγισμός πυροβολισμών από πιστόλια, καλάσνικοφ, ακόμη και πολυβόλα. Φυσικά, η αστυνομία δεν τόλμησε να επέμβει και πολύ καλά έκανε, νομίζω, διότι σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να είχαμε νεκρούς και τότε θα χρειαζόταν πια κανονική στρατιωτική επιχείρηση για να αποκατασταθεί η τάξη. Τι μας πειράζει, όμως; Εκεί ζει ένα άλλο είδος, που εγώ το λέω «τα ζώνια». Είναι ασφαλώς κανονικοί άνθρωποι, όπως ο καθένας μας, αλλά πολιτισμικά υστερούν. Ζουν στο δικό τους σύμπαν. Με γεια τους με χαρά τους, αρκεί να μην απομακρύνονται πολύ από τον βιότοπό τους…
Πηγή: Καθημερινή
