Πάσχος Μανδραβέλης
Δύο σημαντικά άρθρα δημοσίευσε χθες η «Κ». Ένα συνυπέγραψαν 16 κορυφαίοι της συνταγματικής επιστήμης και επεσήμαναν τα αυτονόητα. Μπορεί ο νόμος 5002/2022 να φαλκιδεύει το δικαίωμα των πολιτών να πληροφορηθούν αν παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ, δεν περιορίζει όμως την συνταγματικώς κατοχυρωμένη λειτουργία της Αρχής να ελέγχει όλες τις επισυνδέσεις ανεξαρτήτως λόγου. «Είναι άλλο η ενημέρωση του θιγομένου, ύστερα από αίτησή του, και άλλο ο έλεγχος της ΑΔΑΕ, ο οποίος αποβλέπει στην τήρηση της αντικειμενικής νομιμότητας» (12.1.2023).
Το δεύτερο άρθρο ήταν του κ. Αντώνη Μανιτάκη, κορυφαίου επίσης συνταγματολόγου, ο οποίος δεν υπέγραψε το πρώτο. Είναι σημαντικό διότι αποκαλύπτει μια γενικότερη στάση σκεπτόμενων ανθρώπων που έδωσαν μάχες για τη δημοκρατία. Ο σεβαστός καθηγητής δεν διατυπώνει θέση για τη γνωμοδότηση του κ. Ισίδωρου Ντογιάκου. Το κείμενο είναι κάτι σαν τις συναυλίες των καλλιτεχνών για την Ουκρανία: «κατά των πολέμων και για τον άνθρωπο». Γράφει ότι «ο τόπος έχει ανάγκη, επιτέλους, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, από ένα κλίμα συνεννόησης, συναίνεσης, από νηφάλιο διάλογο…».
Ο κ. Μανιτάκης δεν φοβήθηκε ποτέ να διατυπώσει άποψη. Πιθανότατα είναι ένας από εκείνους που έχουν ακόμη χαίνουσες τις πληγές, που άνοιξε η αλλοπρόσαλλη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Πώς να ξεχαστεί το εφιαλτικό εξάμηνο του 2015, όταν η «λαοσωτήριος» κόντεψε να καταστρέψει το σημαντικότερο επίτευγμα της ύστερης μεταπολίτευσης; Λησμονούνται οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, τα καραγκιοζιλίκια στο Αιγαίο, η ανοχή σε κάθε παραβατικότητα που βαφτιζόταν «συλλογική», οι συκοφαντίες κατά όσων αντιπολιτεύονταν τη «λαοσωτήριο» και λοιπά πάρα πολλά; Και να θέλουμε να τα ξεχάσουμε υπάρχουν –πλην του κυβερνητικού εκπροσώπου– πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επιμένουν να μας τα θυμίζουν.
Αυτές οι μνήμες, αυτά τα τραύματα, οδηγούν πολλούς να κλείνουν τα μάτια στα κακώς κείμενα της κυβέρνησης. Ο φόβος «μη γίνει καμιά στραβή και έρθουν οι άλλοι» δίνει την ευχέρεια στους κυβερνώντες να κάνουν πολλές στραβές δίχως να το πολυσκέπτονται. Η ανοχή των γνωμηγετών και η αδιαφορία των ψηφοφόρων στο σκάνδαλο των υποκλοπών βοηθούν την κυβέρνηση να βυθίζεται βαθύτερα στο έλος.
«Η καλή αντιπολίτευση κάνει την κυβέρνηση καλύτερη», είπε κάποιος. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε γραφικούς να φωνασκούν, ενώ πολλοί νουνεχείς σιωπούν. Αυτό δεν βοηθάει την κυβέρνηση, η οποία στο τέλος θα κριθεί από το ισοζύγιο θετικών και αρνητικών αποτελεσμάτων. Η κακή αντιπολίτευση, μαζί με την έλλειψη σοβαρής κριτικής, κάνει τη διακυβέρνηση διαρκώς χειρότερη.
Πηγή: Καθημερινή
