Μιχάλης Τσιντσίνης
Δεν έχει άδικο η Ολγα Γεροβασίλη. Δικαιούται να είναι αισιόδοξη ότι η βομβιστική επίθεση κατά του ΣΚΑΪ και της «Καθημερινής» θα εξιχνιαστεί. Η αλήθεια είναι ότι στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ η Αντιτρομοκρατική δεν έμεινε αδρανής. Η σύλληψη της Ρούπα ή η εξιχνίαση της επίθεσης κατά του Λουκά Παπαδήμου έγινε επί της παρούσας κυβέρνησης. Αυτή η διαπίστωση βοηθάει για να απεγκλωβιστεί κανείς από την παραπειστική συζήτηση για τον αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ή κρυφοθέλει, καθοδηγεί ή ανέχεται τη βαριά τρομοκρατία. Ας πούμε πως όχι.
Αν όχι, τότε πώς πρέπει κάποιος να εξηγήσει την ευθεία αντιστοίχιση μεταξύ των στόχων της τρομοκρατίας και της μαύρης λίστας των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι σύμπτωση ή, μήπως, όπως είπαν συριζαϊκά χείλη, είναι «προβοκάτσια» – ωσάν να υπήρχε τρομοκρατικό χτύπημα που δεν είναι προβοκάτσια;
Η απάντηση ίσως ελλοχεύει πάλι στα προφανή. Αρκεί κανείς να αναζητήσει και να διαβάσει τα κείμενα της νέας τρομοκρατίας. Θα διαπιστώσει ότι του είναι πολύ οικεία. Είναι σαν να διαβάζει ψηφιακές προκηρύξεις υπουργών της κυβέρνησης στα κοινωνικά δίκτυα. Μίσος για το «σύστημα» και τους εκπροσώπους του, πολιτικούς και δημοσιογράφους· καχυποψία για τους θεσμούς της «αστικής» δημοκρατίας (σαν εκείνη που η Γεροβασίλη είχε εκφράσει στο αλησμόνητο διάγγελμά της κατά του «μνημονιακού» ΣτΕ)· πίστη ότι ο κόσμος διευθύνεται από μια νεοφιλελεύθερη καμπάλα· ηθικολογική αλαζονεία του σερίφη που θα τιμωρήσει τους διεφθαρμένους.
Εξουσία και ένοπλοι αντιεξουσιαστές εμφανίζονται έτσι να αρδεύονται από την ίδια αντισυστημική κοίτη. Η νέα γενιά τρομοκρατών μιλάει σαν τους συνδικαλιστές του αντιμνημονίου. Αυτή η μάλλον έκδηλη ιδεολογική συγγένεια δεν συνεπάγεται και υπαιτιότητα του ΣΥΡΙΖΑ για το εγκληματικό φαινόμενο. Πολιτική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ τεκμαίρεται όχι για τη βαριά τρομοκρατία, αλλά για τον εξτρεμισμό της καθημερινότητας.
Παρότι χαμηλής έντασης, αυτή η βία είναι πολιτικά πιο δραστική. Η τρομοκρατία των βομβών και των καλάσνικοφ δεν έχει εδώ και πολλά χρόνια –ίσως από τη δολοφονία του Σόντερς– επιρροή στα πράγματα. Αντιθέτως, οι μολότοφ και οι καταλήψεις αφήνουν βαθύ αποτύπωμα στον δημόσιο χώρο –στην πόλη και στο πανεπιστήμιο– και μπορούν να λειτουργήσουν ως παράγοντας πραγματικής αστάθειας. Πραγματικής προβοκάτσιας.
Το αν υπάρχει ή όχι συνάφεια του ΣΥΡΙΖΑ με αυτήν τη βία ρουτίνας θα φανεί πολύ γρήγορα. Θα φανεί από το πώς ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει αύριο την αναμέτρηση με αυτή τη ρουτίνα. Από το αν θα την καταγγείλει πάλι σαν «ακροδεξιά καταστολή».
Πηγή: Καθημερινή
