Πάσχος Μανδραβέλης
Είχε εν μέρει δίκιο ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης λέγοντας ότι «οι πολιτικοί αντίπαλοι (του κ. Μητσοτάκη) έχουν αποφασίσει –δεν ξέρω για ποιους λόγους– αντί να ασχολούνται με αυτά που ενδιαφέρουν πράγματι τους Ελληνες, να ασχολούνται με πράγματα που δεν αφορούν κανέναν, παρά μόνον τον μικρόκοσμό τους. Δηλαδή, σήμερα στην Ελλάδα πόσοι πιστεύετε από τους 100 συμπολίτες μας, άμα τους ρωτήσουμε, ενδιαφέρονται για εξεταστική ή για προκαταρκτική επιτροπή για τα Τέμπη; Και πόσοι ενδιαφέρονται για την ακρίβεια, πόσοι ενδιαφέρονται για το αν θα βρει το παιδί τους δουλειά, πόσοι ενδιαφέρονται για το μεταναστευτικό, πόσοι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια» (Real, 8.11.2023).
Πράγματι! Αν αφαιρέσουμε τις οικογένειες των 57 νεκρών και των πλέον των 100 τραυματιών στα Τέμπη, αν αφήσουμε στην άκρη τα δεκάδες (ή εκατοντάδες;) θύματα των υποκλοπών, οι περισσότεροι πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερο για την ακρίβεια, την ανεργία, το μεταναστευτικό, την ασφάλεια. Από την άλλη μεριά, όμως, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών δεν χολόσκασε για το σκάνδαλο Novartis, για το οποίο ο κ. Γεωργιάδης –ως θύμα– έκανε μεγάλη φασαρία. Και πριν από πέντε χρόνια οι περισσότεροι πολίτες περίπου για τα ίδια πράγματα ανησυχούσαν. Ζούσε λοιπόν και αυτός συν τους εννέα συν-παραπεμφθέντες στον μικρόκοσμό τους; Μάλλον, αν δεχθούμε ότι και τα ζητήματα Δημοκρατίας μπαίνουν στο ζύγι του πλειοψηφικού κανόνα.
Από αυτήν την άποψη, η δήλωση του κ. Γεωργιάδη είναι χειρότερη από την ερμηνεία που έκαναν και διέδωσαν τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι ο υπουργός Εργασίας δεν προσέβαλε τα θύματα, προσέβαλε τις οικογένειές τους, που περιμένουν να μάθουν γιατί χάθηκαν οι άνθρωποί τους. Πρωτίστως προσέβαλε τη Δημοκρατία, ο πρώτος κανόνας της οποίας είναι ότι οι κανόνες της είναι απαραβίαστοι και ότι όλα τα όργανα της πολιτείας κάπου λογοδοτούν. Είτε ενδιαφέρεται είτε αδιαφορεί ο κόσμος…
Χειρότερη ζημιά, ωστόσο, προκαλεί ο υπουργός Εργασίας στον πρωθυπουργό. Μας αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τα θέματα όσο κρατάει το ενδιαφέρον του κόσμου, παρά τους μεγάλους όρκους ότι «θα πέσει άπλετο φως». Μετά γλιστράει στον μεγάκοσμο της πολιτικής, που μάλλον είναι η υψηλή δημοφιλία και η πρόσφατη επανεκλογή της. Αυτό ίσως να εξηγεί και το γεγονός ότι 15 μήνες μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού, «στη Δημοκρατία δεν επιτρέπεται να υπάρχουν σκιές» (8.8.2022), οι σκιές πληθαίνουν αντί να φωτίζονται.
Μόνο που η δημοφιλία των θεμάτων ως κριτήριο άσκησης πολιτικής αφήνει τη Δημοκρατία ευάλωτη και τα προβλήματα –σαν αυτά που οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών– να διαιωνίζονται.
Πηγή: Καθημερινή
