του Ζώη Τσώλη
«Η καλύτερη συνταγή, ίσως, για την Ελλάδα είναι η σταθερότητα» είχε πει τον περασμένο Δεκέμβριο ο ιρλανδός επικεφαλής του κουαρτέτου Ντέκλαν Κοστέλο σε μία από τις λίγες επαφές του με τους δημοσιογράφους.
Και δεν αναφερόταν στο αυτονόητο, την πολιτική σταθερότητα, ή την πιστή εφαρμογή της συμφωνίας με τους Ευρωπαίους, αλλά στις αλλαγές που περίμενε ότι θα έρθουν τον Ιανουάριο, το αργότερο τον Φεβρουάριο, στο φορολογικό σύστημα.
Τότε είχε πει με προφανή καλή διάθεση:«Εχουμε κουράσει. Δεν μπορούσε να αλλάζουμε κάθε λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού και της οικονομίας», προσθέτοντας ότι εν όψει της φορολογικής μεταρρύθμισης το καλύτερο για την Ελλάδα είναι να μην προχωρήσουμε και πάλι σε ριζικές αλλαγές στη φορολογία.
Ασφαλώς ο κ. Κοστέλο γνώριζε ότι τον Ιούλιο του 2013 καθ’ υπόδειξιν της τρόικας είχε ψηφιστεί από τη Βουλή ο Κώδικας Φορολογίας με τον νόμο 4172, για τον οποίο μάλιστα η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου τότε είχε κατηγορηθεί ότι μετέφρασε το κείμενο του νόμου που έστειλαν οι Βρυξέλλες και έφερε τον Κώδικα στη Βουλή για ψήφιση.
Τα βάρη για τους φορολογουμένους αυξήθηκαν και διαπιστώνουμε ότι τελικά, ακόμη και μεταφρασμένο να ήταν το κείμενο, όλα θα ήταν καλά αν είχαμε σταματήσει εκεί…
Η περιβόητη αυτή φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία θα αποτελούσε το σταθερό φορολογικό πλαίσιο για την Ελλάδα, θα απλοποιούσε το σύστημα και θα έφερνε επενδύσεις, έγινε «κουρέλι».
Τις 38 αλλαγές στον Κώδικα που συνέτειναν στη διαιώνιση του ελληνικού φορολογικού χάους και έγιναν από την ίδια κυβέρνηση το αμέσως επόμενο έτος με στόχο περισσότερα έσοδα για το κράτος δεν μπορεί να τις παρακολουθήσει όχι ο απλός φορολογούμενος ή μικρός επιχειρηματίας αλλά ούτε οι ειδικοί φοροτεχνικοί και λογιστές.
Ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αριθμός των αλλαγών που έγιναν το 2015 είναι απροσδιόριστος.
Με το «μίνι» φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο επίσης εγκρίθηκε από τους θεσμούς και φυσικά έφερνε νέες επιβαρύνσεις, άλλαξαν περισσότερες από 10 βασικές διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας, αφού είχαν προηγηθεί αλλαγές στις διατάξεις για τις ρυθμίσεις οφειλών στο Δημόσιο, οι οποίες άλλαξαν ξανά…
Για να μη μακρηγορούμε, αρκεί να σημειώσουμε ότι ο βασικός φορολογικός νόμος 2238 του 1994 τροποποιήθηκε 249 φορές με 81 διαφορετικούς νόμους, ώσπου να αντικατασταθεί από τον 4172 το 2013.
Αυτή είναι η «φορολογική κόλαση» της Ελλάδας, με έναν και μοναδικό – απαράβατο – κανόνα που λέει ότι κάθε φορά που αλλάζουν οι νόμοι οι φόροι ανεβαίνουν…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
