του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι λάθος αυτό που λένε μερικοί ότι η Δημοκρατία παράγει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, αν και διά του διαλόγου μεγιστοποιεί τις πιθανότητες αυτών. Γνωρίζουμε από την ιστορία ότι χώρες αυτοκτόνησαν δημοκρατικώς, όπως η Γερμανία το 1933, ή καταστράφηκαν διά δημοψηφισμάτων, όπως η Ελλάδα το 1920. Το ουσιαστικότερο στοιχείο της Δημοκρατίας είναι ότι κάνει τους πολίτες συνυπεύθυνους: αυτοί που λούζονται τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης αποφασίζουν ποιοι θα τον κυβερνήσουν. Αυτό σημαίνει ότι σε μια Δημοκρατία δεν υπάρχουν αθώοι, υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ενοχής.
Για τη χρεοκοπία που έρχεται, πρώτος υπεύθυνος θα είναι ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Αυτός κρατάει το τιμόνι της χώρας. Δεύτεροι οι παρατρεχάμενοί του, που μας σπρώχνουν στα βράχια. Θα υπάρξουν πολλοί ενδιάμεσοι· έχουμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι μερτικό. Αυτό δεν κάνει το εκλογικό σώμα «αθώο». Αποφάνσεις του στυλ «ναι, αλλά εμένα δεν με ενημέρωσε κανείς», είναι ψευδεπίγραφες. Η ενημέρωση δεν είναι μια παθητική διαδικασία. Είναι ενεργητικό καθήκον των πολιτών. Ουδείς θα είναι αθώος για την καταστροφή όπου μας οδηγεί η κυβέρνηση, απλώς κάποιοι που ξέρουν καλύτερα θα είναι περισσότερο ένοχοι.
Το βασικό πρόβλημα της Δημοκρατίας δεν είναι ότι μερικές φορές παράγει χείριστα αποτελέσματα. Είναι ότι πολλάκις παράγει γελοία αποτελέσματα· οι δικτατορίες τα καταφέρνουν και τα δύο ταυτοχρόνως. Αυτό πιστοποιείται από τη σύνθεση της Βουλής, ειδικά της σημερινής. Οι χειρότεροι κλόουν (πρωτίστως τηλεοπτικοί) παίρνουν και τους περισσότερους σταυρούς. Διαμορφώνουν πολιτικές δυναμικές που δεν είναι ούτε δεξιές, ούτε αριστερές. Είναι απλώς ασυνάρτητες, ως συνέχεια του σόου που έκαναν και συνεχίζουν από τις θέσεις που κατέχουν. Μεγιστοποιούν τη ζημιά στη χώρα. Ομως, τα σούργελα –καλώς ή κακώς– δεν έπεσαν από τον ουρανό ούτε επεβλήθησαν διά των όπλων. Ψηφίσθηκαν και μάλιστα από μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας. Οι πολίτες συχνά ξεχνούν τη συμβουλή που θα ’δινε ο ποιητής «κι αν δεν μπορείς να κάνεις την πολιτική ζωή όπως θες, τουλάχιστον μην την ευτελίζεις».
Ετσι, λοιπόν, σ’ αυτή τη χώρα οι πολίτες που φώναζαν «έξω οι κλέφτες» αποφάσισαν να βάλουν στη Βουλή τους μαχαιροβγάλτες. Μπούχτισαν από τους εγγράμματους δημαγωγούς (οι οποίοι κατά τον Καρλ Κράους «κατέβαζαν τον εαυτό τους στο επίπεδο της ανοησίας των ψηφοφόρων τους, ώστε να πιστέψουν ότι είναι τόσο έξυπνοι όσο αυτοί») κι αποφάσισαν να τους αντικαταστήσουν με τους αγράμματους. Η χώρα καταστρέφεται, όχι μόνο διότι εκλέξαμε χειρότερους πολιτικούς, αλλά και τους πιο άσχετους, που δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά του παράνομου χρέους που παράγουν οι δικτατορίες και πρέπει να διαγραφεί (δεν ήταν –έστω έμμεσα– προϊόν δημοκρατικής επιλογής), από το βαρύ χρέος των δημοκρατιών, το οποίο προέκριναν οι πλειοψηφίες διά των ψήφων τους.
Πολλοί λένε ότι μετά την «εμπειρία ΣΥΡΙΖΑ», η Αριστερά θα συντριβεί ιδεολογικώς, αφού θα έχει δοκιμαστεί στο αμόνι της πραγματικότητας και θα τα έχει κάνει θάλασσα· με εμάς ναυαγούς. Δεν αρκεί αυτό. Μετά την καταστροφή οι εναλλακτικές πολιτικές για να συμμαζευτεί ο ερειπιώνας θα είναι λίγες και δεν θα έχει σημασία αν τις εφαρμόζει δεξιός ή αριστερός. Αρκεί ο λαός να εκλέξει σοβαρούς κι όχι σούργελα, όπως κατά το παρελθόν…
Πηγή: Καθημερινή
