του Γιώργου Παπαϊωάννου
«Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε» είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γιάνη Βαρουφάκη, για να αντιτείνει ο έλληνας υπουργός Οικονομικών: «Συμφωνούμε ότι δεν μπορούμε καν να διαφωνήσουμε». Κι αυτή η διχογνωμία, η οποία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της αντιπαράθεσης του κ. Βαρουφάκη με τους Ευρωπαίους, παραπέμπει στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τότε που κυριαρχούσε το δόγμα MAD, της Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής (Mutual Assured Destruction), το οποίο η κυβέρνηση, από τη στάση της, φαίνεται πως υιοθετεί.
Σύμφωνα με το δόγμα αυτό, η χρήση όπλων μαζικής καταστροφής από τις πάλαι ποτέ δύο υπερδυνάμεις θα μπορούσε να προκαλέσει την πλήρη εξόντωση και των δύο. Ως εκ τούτου καμία δεν είχε κίνητρο να ξεκινήσει μια σύγκρουση ή να αφοπλιστεί και έτσι το σύστημα ισορροπούσε. Βεβαίως το δόγμα προϋποθέτει ότι κάθε πλευρά έχει αρκετά όπλα για να εξοντώσει την άλλη και πως αν η μία δεχθεί επίθεση από την άλλη θα μπορέσει να επιβιώσει και να ανταποδώσει με ανάλογο κτύπημα.
Στην περίπτωση τη δική μας και των εταίρων μας δεν υπάρχει αυτή η ισοδυναμία. Τα όπλα των Ευρωπαίων είναι πολύ περισσότερα και πιο ισχυρά από τα δικά μας. Αρκεί η ΕΚΤ να περιορίσει τη χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του έκτακτου μηχανισμού ELA και να αναγκάσει την Τράπεζα της Ελλάδος να επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, δηλαδή να θέσει όρια τις αναλήψεις μετρητών. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του κράτους, της αγοράς, στην καθημερινότητα των πολιτών και θα βύθιζε εκ νέου την οικονομία σε ύφεση.
Από την άλλη, το μοναδικό μας όπλο είναι η έξοδος από την ευρωζώνη. Μια τέτοια κίνηση, λένε όσοι υποστηρίζουν την εφαρμογή του δόγματος MAD, θα αποσταθεροποιούσε το ευρώ, καθώς οι αγορές θα εστίαζαν στον επόμενο αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης, την Πορτογαλία, την Ισπανία ή την Ιταλία, πουλώντας τα ομόλογά τους, ανεβάζοντας το κόστος δανεισμού τους σε απαγορευτικά επίπεδα και προκαλώντας ντόμινο διασώσεων με τεράστιο κόστος, το οποίο θα οδηγούσε ακόμη και στην κατάρρευση του ευρώ.
Αυτό θα είχε τεράστιες οικονομικές συνέπειες στις ευρωπαϊκές χώρες και ιδιαίτερα στη Γερμανία, η οποία απολαμβάνει την ευημερία της χάρη στο γεγονός ότι το ενιαίο νόμισμα και η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και προϊόντων στην ΕΕ τη διευκολύνουν να πουλάει πάνω από το 50% των εξαγωγών της στην ευρωζώνη. Ως εκ τούτου, λένε όσοι υποστηρίζουν την εφαρμογή του δόγματος MAD, η Γερμανία θα υποχωρήσει σε μια αδιάλλακτη ελληνική θέση. Αλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι οι Ευρωπαίοι έχουν σηκώσει προστατευτικά τείχη και δεν κινδυνεύουν με κατάρρευση του ευρώ από ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, είναι προφανές ότι προτού πληγεί σοβαρά η οικονομία της ευρωζώνης και της Γερμανίας, εμείς έχοντας επιστρέψει στη δραχμή θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιβιώσουμε. Αν οι αγορές καταφέρουν να διαλύσουν το ευρώ, είναι προφανές το τι μπορούν να κάνουν στη δραχμή, για να μην αναφερθούμε στις δυσκολίες να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες για εισαγωγές πρώτων υλών, πετρελαίου, φαρμάκων, μηχανημάτων, ακόμη και βασικών ειδών διατροφής που θα υπάρχουν.
Μπορεί λοιπόν η στάση του κ. Βαρουφάκη απέναντι στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να εξυπηρετεί επικοινωνιακά την κυβέρνηση, στην πράξη όμως θα πρέπει επικρατήσουν πιο ρεαλιστικές επιλογές.
Πηγή: TO BHMA
