του Πάσχου Μανδραβέλη
Τα ακούσαμε όλα σ’ αυτές τις εκλογές. Για μηχανοδηγούς και πιλότους που εκτροχιάζονται ή προσγειώνονται σε άγνωστους προορισμούς. Για τα εικονίσματα που δεν θα κατέβουν και για χαμένες ευκαιρίες πριν από 70 χρόνια. Για μπολσεβίκους που μας απειλούν και για ακροδεξιούς που μας απειλούν περισσότερο. Για την καταστροφή που έρχεται και την ελπίδα που ανατέλλει. Ενα πράγμα μόνο δεν ακούμε. Τι θα κάνουμε στις 26 Ιανουαρίου; Οχι για τα μεγάλα -αν και πώς θα διαπραγματευτούμε το χρέος- αλλά για τα άλλα, αυτά που θεωρούνται «μικρά», αλλά παράγουν το χρέος που έγινε θηλιά στον λαιμό μας. Τι θα κάνουμε με το κράτος, το παραγωγικό μας μοντέλο, τις επενδύσεις κ.λπ.;
Το πολιτικό σύστημα, ίσως επειδή δεν έχει πρόταση, αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι να συζητήσει για τα «μικρά». Είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτη Ρήγα, ο οποίος όταν ερωτήθηκε από τους δημοσιογράφους (Βήμα FM 16.1.2015) πώς απαντά στην πρόκληση του κ. Γιώργου Παπανδρέου για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνο στη βάση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος, αποκρίθηκε σχεδόν αγανακτισμένος: «Μα, αυτό είναι το πρόβλημα τώρα;»
Η αλήθεια είναι ότι το κράτος «δεν είναι το πρόβλημα τώρα». Το κράτος ήταν πρόβλημα στο παρελθόν, παραμένει πρόβλημα νυν και αεί. Η αλήθεια επίσης είναι ότι το κράτος δεν είναι Το Πρόβλημα της χώρας. Το κράτος είναι ένα από τα προβλήματα –ίσως το μεγαλύτερο– που όλα μαζί συναπαρτίζουν Το Πρόβλημα.
Για να λύσει όμως κάποιος τα «μικρά» προβλήματα (που συναπαρτίζουν Το Πρόβλημα) χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να έχει τα στοιχεία. Η λύση δεν μπορεί να είναι στα τυφλά και γι’ αυτό χρειάζονται δεδομένα και δη ανοιχτά στους πολίτες, ώστε να κρίνουν αλλά και να προτείνουν. Δυστυχώς, σε αυτόν τον τομέα ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει στο 2011. Οπως έγραψε στο Τwitter (17.1.2015) ο πρώην γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων κ. Διομήδης Σπινέλλης «τα φορολογικά στατιστικά δεδομένα σταματούν το 2011. Κρίμα… Πώς μπορούμε να κρίνουμε προτάσεις φορολογικής πολιτικής;».
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι γι’ αυτό το κρίσιμο ζήτημα, που είναι κομβικό για την επίλυση όλων των προβλημάτων της χώρας, δεν έγινε καθόλου συζήτηση. Ή (καλύτερα) ευτυχώς υπήρξε η ιδιωτική πρωτοβουλία των ανθρώπων που διοργανώνουν το Tedx Academy και προχθές (20.1.2015) ο κ. Διομήδης Σπινέλλης και ο κ. Θοδωρής Καρούνος συζήτησαν στο Ιmpact Hub Athens το… εξωτικό θέμα «Ανοιχτά Δεδομένα: Διαφάνεια στη δημοκρατία». Ακούστηκαν πολλά και ενδιαφέροντα για τη λειτουργία του κράτους και το πολυμήχανο της δημόσιας διοίκησης να αποκρύπτει από τους πολίτες τα δεδομένα που τους αφορούν. Ακούστηκαν και προτάσεις, που δυστυχώς δεν έχουν καμιά ελπίδα στον δημόσιο διάλογο. Η συζήτηση περιορίζεται στο ποιος θα συνεργαστεί με ποιον, αλλά κανείς δεν ρωτά: «Εντάξει! Θα συνεργαστείτε. Αλλά τι θα κάνετε μαζί, που δεν κάνατε χώρια τόσα χρόνια; Ποιο θα είναι το προϊόν της συνεργασίας σας;».
Δυστυχώς, από τον δημόσιο προεκλογικό διάλογο διαφαίνεται κάτι σημαντικό. Η 26η Ιανουαρίου δεν θα είναι η ημέρα καταστροφής ή ελπίδας, όπως διατείνονται οι δύο μονομάχοι. Ο μεγάλος κίνδυνος για τη χώρα είναι ότι θα μοιάζει πολύ με την 26η Ιανουαρίου του περασμένου έτους…
Πηγή: Καθημερινή
