Δ. Πελαγίσιος
Ο προτεινόμενος από το ΥΠΑΙΘ εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του σχολείου περιλαμβάνει διάφορα θέματα άμεσα συσχετισμένα με την εύρυθμη συνολική λειτουργία του καθώς και ορισμένα που άπτονται της συμπεριφοράς των μαθητών σε αυτό. Τα θέματα που αναφέρονται στον προτεινόμενο και ενδεικτικό κανονισμό αφορούν την προσέλευση – παραμονή́ στο σχολείο και την αποχώρηση από αυτό, την συμπεριφορά των μαθητών/τριών και τον σχετικό παιδαγωγικό έλεγχο, πρόληψη φαινομένων βίας και σχολικού εκφοβισμού́, συνεργασία σχολείου – οικογένειας – Συλλόγου Γονέων/Κηδεμόνων, ποιότητα του σχολικού́ χώρου, κ.λπ.
Η ΟΛΜΕ καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων “να μην χρησιμοποιήσουν τον ενδεικτικό εσωτερικό κανονισμό που προτείνει το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), αλλά να επικαιροποιήσουν τον ήδη υπάρχοντα κανονισμό του σχολείου τους με όσα οι ίδιοι και οι μαθητές τους κρίνουν απαραίτητα”. Επίσης καλεί τους εκπαιδευτικούς “να συνεχίσουν με την ίδια παιδαγωγική ευσυνειδησία το εκπαιδευτικό τους έργο, αγνοώντας πλήρως τις αναχρονιστικές και αντιεπιστημονικές υποδείξεις του ΙΕΠ και του ΥΠΑΙΘ. Ο σχολικός κανονισμός αποτελεί ένα «παιδαγωγικό συμβόλαιο» μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών/τριών και μόνο ως τέτοιο μπορεί να φανεί χρήσιμος και να γίνει αποδεκτός”.
Με βάση το ύφος της ανακοίνωσης, θα περίμενε κανείς ότι το ΙΕΠ αποτελείται από αστροναύτες ή τενίστες οι οποίοι δεν έχουν (πια) καμία σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Το ΙΕΠ λοιπόν, κατά σύμπτωση, αποτελείται από 100% εκπαιδευτικούς, ορισμένοι εκ των οποίων με πολύ καλές μεταπτυχιακές σπουδές παιδαγωγικής. Αλλά η ΟΛΜΕ ξέρει καλύτερα! Στα ίδια βήματα και οι απόψεις της ΔΟΕ η οποία δηλώνει πως στις προτάσεις του ΥΠΑΙΘ βρίσκονται «παιδαγωγικά ανεπίτρεπτες, επιζήμιες και αναχρονιστικές αναφορές, …, οι οποίες παραπέμπουν σε μοντέλα αυταρχικής παιδαγωγικής προσέγγισης άλλων εποχών».
Μετά από όλα αυτά τα στομφώδη, πώς γίνεται και στον διαγωνισμό PISA 2018, που αξιολογεί κάθε τρία χρόνια τις επιδόσεις μαθητών παγκοσμίως, ανάμεσα στις 37 χώρες του ΟΟΣΑ η Ελλάδα να είναι τέταρτη από το τέλος (ακολουθούν Χιλή, Μεξικό, Κολομβία και Ισπανία); Παρά τις δήθεν μεταρρυθμίσεις και τις διευθετήσεις των συνδικαλιστών καθηγητών και δασκάλων δεν έχει σημειωθεί καμιά πρόοδος τα τελευταία χρόνια. Στις 35 χώρες που λαμβάνουν μέρος η Ελλάδα βρίσκεται μονίμως κάτω από την 30ή θέση ως την 34η! Μάλλον είναι στραβός ο γιαλός των διαγωνισμών… H OΛΜΕ πάντως έχει ασχοληθεί και με το πρόγραμμα PISA: Συγκεκριμένα έχει ζητήσει από το 2015 να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας στο διαγωνισμό αυτόν, καθώς «πρόκειται για ένα διαγωνισμό, που είναι κομμένος στα μέτρα του ΟΟΣΑ, υπηρετεί τις αρχές του και μας έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστός λόγω της γνωστής “εργαλειοθήκης” του, η οποία επιβάλλει πολιτικές άγριας λιτότητας και περικοπών στα κοινωνικά αγαθά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας». Επιτέλους, μάθαμε τον λόγο για τον οποίο τα Ελληνόπουλα αποτυγχάνουν παταγωδώς – λόγω της εργαλειοθήκης!
Και όταν γίνονταν καταλήψεις, και μαθητές ή εξωσχολικοί κάναν γυαλιά-καρφιά τα σχολεία, και όταν προτάθηκε από την αρμόδια υπουργό (σε περιπτώσεις έκτακτου ή απρόβλεπτου γεγονότος που καθιστά αδύνατη ή ιδιαίτερα δύσκολη τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας) το να υποχρεούνται τα σχολεία να παρέχουν σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση (υποχρεωτική για εκπαιδευτικούς και μαθητές), ή όταν μαθητές που παρεμποδίζουν τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας να μην επιτρέπεται να συμμετέχουν στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και να παίρνουν τις αντίστοιχες απουσίες, κ.λπ., η ΟΛΜΕ απάντησε: «Το ΥΠΑΙΘ επιχειρεί «να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς και τους Συλλόγους Διδασκόντων σε ένα ιδιότυπο μηχανισμό “lock-out”, σε όργανα καταστολής των μαθητών», και ότι «η άθλια επιχείρηση επιβολής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε σχολεία που τελούν υπό κατάληψη δε θα περάσει. Κανένας συνάδελφος να μην υλοποιήσει τις αντιδημοκρατικές εντολές του Υπουργείου Παιδείας».
Πιθανότατα τα μέλη της ΟΛΜΕ θεωρούν ότι τα εκπαιδευτικά ζητήματα και ιδιαίτερα όσα σχετίζονται με την συνεπή και τακτική παρακολούθηση από τους μαθητές είναι ήσσονος σημασίας, και ότι δεν χάλασε κι ο κόσμος αν χαθούν τα μαθήματα λίγων εβδομάδων ή και μηνών – αρκεί να μην περάσει η άποψη του Υπουργείου ή οποιοσδήποτε νόμος ή ρύθμιση τους βρίσκει αντίθετους. Καλό θα ήταν πάντως για τα μέλη της ΟΛΜΕ να απευθυνθούν, έτσι από περιέργεια και μόνον, στο διδακτικό προσωπικό των ΑΕΙ (σε κατ’ ουσίαν συναδέλφους τους δηλαδή) και να ζητήσουν την γνώμη τους για το επίπεδο των εισαγομένων, ας πούμε για την τελευταία εικοσαετία. Ίσως τότε να καταλάβαιναν κάτι περισσότερο…
Η ΟΛΜΕ λοιπόν παρόλο που είναι τιμητής και αξιολογητής των εκπαιδευτικών και διαδικαστικών θεμάτων, δεν ανέχεται αξιολόγηση, ούτε εσωτερική, ούτε εξωτερική, ούτε αυτοαξιολόγηση! Δεν θέλει την ατομική αξιολόγηση και άρα ούτε την ατομική κριτική και τις συνέπειες που θα είχε ενδεχομένως μια αρνητική αξιολόγηση – είναι τόσο απλό. Θα προτιμούσε «μια εσωτερική αξιολόγηση αναστοχασμού, ανατροφοδότησης και ποιοτικής αξιοποίησης δεδομένων». Κι ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας μας…
Αλλά το ζήτημα της αξιολόγησης είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα που σχετίζεται γενικότερα με τον δημόσιο τομέα και δεν θα απασχολήσει προς το παρόν.
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
