Σήμερα παρουσιάζουμε μερικές φωτογραφίες αντί τα συνήθη κείμενα. Είναι ωραίες φωτογραφίες που επίσης συμβολίζουν απόψεις της ζωής (μα και του θανάτου, ως μέρους της ευρύτερης ζωής).
1. Αρχίζω με μια αμφίσημη εικόνα που μπορεί να είναι αυγή ή δύση. Άγνωστος ο φωτογράφος, άγνωστο το γεωγραφικό μέρος. Αφού μπορεί να είναι ακόμα και στον αρκτικό κύκλο, ή οπουδήποτε, είναι σίγουρα χειμωνιάτικο τοπίο με τόσο πολύ χιόνι. Μα και η ζωή είναι γεμάτη άγνωστες απόψεις ή απροσδόκητες ή πολύ παράξενες.
Αυγή λοιπόν ή δύση; Ότι και αν είναι, είναι πολύ όμορφη σκηνή, σχεδόν παραμυθένια. Έχει πολλές ομορφιές η ζωή που αποπλανούν το νου μας. Και αν δεν βλέπουμε άμεση ομορφιά, την ψάχνουμε ή τη φτιάχνουμε στον νου μας. Δεν μπορούμε να ζήσουμε δίχως μια στάλα κάλλους κάθε μέρα!
2. Η επόμενη είναι αναγνωρίσιμη γιατί είναι στην εμπειρία όλων μας: η χαρά. Εδώ είναι ένα εξάχρονο αγοράκι ορφανό, που δέχεται ένα καινούριο ζευγάρι παπούτσια ως μέρος της βοήθειας του Ερυθρού Σταυρού μετά τον ΠΠ2. (Τη δανείστηκα από τον Kent Stolt.) Δίχως μια καθημερινή στάλα χαράς επίσης δεν μπορούμε να ζήσουμε. Όλη και κάθε προσπάθειά μας αποβλέπει στη χαρά, αλλιώς η ρουτίνα της καθημερινότητας είναι πολύ βαρετή και βαριά με άγχος. Μα η χαρά έχει έναν παράξενο τρόπο να εκδηλώνεται μέσα μας εκεί, και από πράγματα ή περιστατικά, που δεν περιμένουμε.
3. Αυτό είναι σαν τη σπανιότατη ευκαιρία να φωτογραφήσεις την αστραπή να χτυπά κατευθείαν τα νερά της θάλασσας! (Τη δανείστηκα από την Kathy Pennell.) Κι έτσι μας έρχεται ο έρωτας, ο πόνος, η έμπνευση, η χαρά. Απρόσμενα, συχνά σαν ηλεκτρικό σοκ.
4. Έτσι παραμένει το μυστήριο μαγευτικό σε ορισμένες στιγμές:
Γλάροι πετούν πάνω από τα ήσυχα νερά μιας λίμνης καθώς βασιλεύει ο ήλιος. (Άγνωστος ο φωτογράφος, πάλι.). Μα το «μυστήριο και η γαλήνη, που μαγικά η νύχτα χύνει» στη φωτογραφία είναι παντού σε κάθε πτυχή της ζωής, σε κάθε στιγμή – και ας μην το αντιλαμβανόμαστε καθώς ο νους μας τρέχει για σιγουριά και ασφάλεια όπου νομίζει πως θα τις βρει.
5. Μονόδρομος. Διαφορετική αίσθηση μυστηρίου εδώ, κοντά στον σταθμό Stjordal, Νορβηγία. Το τρένο έρχεται ή απομακρύνεται; Και τι μεταφέρει; Ίσως νιώθετε να υπάρχει κάτι δυσοίωνο και απειλητικό στο σκοτάδι και το χρυσαφένιο φως;
6. Η επόμενη φωτογραφία είναι γνωστή γενικά ως Into the jaws of Death (=Στα σαγόνια του Θανάτου), 6 Ιουνίου 1944, απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία. (Και αυτή δανεισμένη από την Κάθι Πένελ και τον Jonah Nineveh).
Από την ξηρά έρχονταν οι σφαίρες των Γερμανών, ταμπουρωμένων στα τσιμεντένια φυλάκια που αποτελούσαν το Αμυντικό Τείχος του Ατλαντικού. Κι εδώ, ομορφιά, χαρά, μυστήριο και η αστραπή απρόσμενη!
7. Ας κλείσουμε με το ίδιο θέμα, όπως αρχίσαμε. Αυγή ή ηλιοβασίλεμα σε χειμερινό τοπίο. Εδώ είναι η λίμνη Elbsee, Bavaria, Γερμανία, νοτιοδυτικά του Μονάχου. Και μια μαγευτική αντανάκλαση. (Άγνωστος φωτογράφος.) Όλα είναι αντανακλάσεις φωτός – κάποτε μάλιστα ανάποδες! Όλα είναι αντανακλάσεις της συνειδησιακής μας ενέργειας. Ας πούμε πως είναι αυγή, νέο ξεκίνημα!
1 Comment
Ffthimios Skaleris
κοινοποιώ φωτό κατ'επιλογή γιατί πραγματικά μου ξυπνάνε αναμνήσεις ευχαριστώ