Όταν περπατάς στους δρόμους της Αθήνας και βλέπεις τόσα και τόσα ελαιόδεντρα στα πεζοδρόμια, μπορεί να προσέξεις πως σπάνια δυο είναι ίδια σε ύψος, διακλάδωση και γενική μορφή.
Αν τύχει να βρεθείς σε πευκόδασος θα παρατηρήσεις όμοια ποικιλομορφία στα πεύκα: δύσκολα θα εντοπίσεις δυο παρόμοια πεύκα.
Μα τα ελαιόδεντρα ρίχνουν ίσκιο και παράγουν ελιές. Τα πεύκα, ομοίως ρίχνουν ίσκιο και παράγουν ρετσίνι. Οι αμυγδαλιές ομοίως αμύγδαλα, οι μουριές μούρα, κ.λπ., κ.λπ.
Οι άνθρωποι άραγε τι παράγουν;
Η ποικιλομορφία του ψυχισμού των ανθρώπων είναι στις εκδηλωμένες προσωπικότητες και τους βαθύτερους χαρακτήρες τους, εξίσου θαυμαστή στις διαφορές και ιδιοτροπίες τους. Τα παραδείγματα γύρω μας αφθονούν. Αλλά τι κοινό παράγουν οι άνθρωποι – ποιον καρπό;
Είδαμε σε προηγούμενα άρθρα (ανέφερα στο 193. Ψυχολογία εκτενέστερα) πως η πρωταρχική φύση μοιάζει να είναι ίδια στα βρέφη ως τα 2 ή 3 έτη το πολύ: αγνότητα, αθωότητα, απλότητα.
Μα σύντομα, προτού το παιδί τελειώσει το δημοτικό, εκδηλώνεται ο χαρακτήρας του με τις ιδιαιτερότητες, κλίσεις και ταλέντα και ως τα 15 ή 16 έχει σχηματιστεί και η προσωπικότητα. Και αυτές οι δύο πρόσθετες φύσεις του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, επικαλύπτουν την πρωταρχική αγνή, πανανθρώπινη φύση που φαίνεται τους πρώτους μήνες.
Προσέξτε και συνειδητοποιήστε!
Το βρέφος δεν είναι Έλληνας, Χριστιανός, Δεξιός, Αριστερός, αρχιτέκτονας, γιατρός, δημόσιος υπάλληλος ή ό,τι άλλο. Αν για κάποιο λόγο μεγαλώσει από θετούς γονείς μουσουλμάνους στο Πακιστάν, θα γίνει Πακιστανός, Ισλαμιστής, τζιχαντιστής ίσως ή ταλιμπάν ή αξιωματικός του στρατού ή ό,τι άλλο και θα νιώθει μεγάλη έχθρα προς τους Ινδουιστές νοτιοανατολικά. Όπως πολλοί Έλληνες νιώθουν έχθρα προς Αλβανούς ή Βούλγαρους ή Τούρκους!
Η περιρρέουσα νοητική ατμόσφαιρα, η σύνολη κουλτούρα με τις εκδηλώσεις της στην ανατροφή, προ-παιδεία, εκπαίδευση, πολιτικά, θρησκεία, τις καλές Τέχνες που έχουν γίνει κάκιστες (κινηματογράφος, τηλεόραση, εικαστικά, ποίηση κ.λπ.), διαμορφώνουν σκόπιμα ή τυχαία τα χαρακτηριστικά του ενήλικα Έλληνα που λειτουργούν ως φράχτες ή, στην καλύτερη περίπτωση, ως φίλτρα και τον κάνουν ξεχωριστό από τις άλλες εθνικότητες, θρησκείες και ιδεολογίες.
Ίσως πολύ νωρίτερα από αυτά τα γνωρίσματα, υπάρχουν οι διαφορές του φύλου – αρσενικού, θηλυκού.
Το αγόρι έχει τις δικές του ιδιαίτερες (= αρσενικές) ορμές, τάσεις και φιλοδοξίες. Στην εποχή μας σίγουρα θέλει μια κοπέλα ως σεξουαλική σύντροφο – και ακόμα και όταν παντρευτεί κι έχει παιδιά μπορεί να θέλει ερωτική φιλενάδα. Μπορεί να θέλει και οικογένεια, μα τέτοια επιθυμία είναι δευτερεύουσα. Πρωτεύουσα είναι η ερωτική σύντροφος και η επιδίωξη καριέρας στον τομέα που έχει βρεθεί ή που επιλέγει.
Η κοπέλα ίσως θέλει ερωτικό σύντροφο και αυτή είναι πιο περίπλοκη επιθυμία. Διότι θέλει εκτός από την σεξουαλική απόλαυση και την προστασία από τον σύντροφο και την στήριξη του. Μα ακόμα πιο έντονη και τελικά καθοριστική είναι η επιθυμία για παιδί (και οικογένεια)!
Το αρσενικό έχει έμφυτη ορμή και τάση για εξερεύνηση και περιπέτεια, για τακτική δουλειά και καριέρα σύμφωνα με τα τάλαντά του. Το θηλυκό έχει έμφυτη τάση τη μητρότητα και αυτήν θα εκδηλώνει (με προσοχή και φροντίδα) προς το σύντροφό της επίσης!
Μα η σύγχρονη πολιτική ορθότητα επικαλύπτει αυτές τις έμφυτες τάσεις. Ο άντρας γίνεται σπιτόγατος και φροντίζει τα παιδιά, ενώ η γυναίκα ξεσπαθώνει στον κόσμο της καριέρας στις επιχειρήσεις κι επιστήμες.
Παρανοήσεις και συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες.
