Ψ207: Ευχάριστο, δυσάρεστο

Γιατί επιδιώκετε τόσο επίμονα το ευχάριστο;

Ο άνθρωπος το κάνει αυτό όλες τις χιλιετίες της γνωστής Ιστορίας. Κι εσείς το γνωρίζετε αυτό. Κυνηγάμε το ευχάριστο και αποφεύγουμε ό,τι μας είναι δυσάρεστο.

Το ξέρετε από πείρα και από παρατήρηση των άλλων. Μα ξέρετε γιατί;

Ναι, σίγουρα είναι φυσικό. Μα το ευχάριστο συχνά μπορεί να προκαλέσει αρρώστια, πόνο, δυστυχία. Ενώ το δυσάρεστο μπορεί, αντίθετα, να προκαλέσει βελτίωση στην υγεία, ευδιαθεσία, ευτυχία!

Το κάπνισμα φέρνει ευχαρίστηση. Το πολύ κάπνισμα θα βλάψει την υγεία. Ενώ, αντίθετα, το νυστέρι και το τρυπάνι του οδοντίατρου θα φτιάξουν με αρκετό πόνο τα δόντια σου που θα μπορούν να μασούν πολύ καλύτερα.

Γιατί, λοιπόν, παρασύρεσαι στην επιδίωξη του ευχάριστου και την επανάληψη της εμπειρίας;

Μήπως νιώθεις απομόνωση, μοναξιά, απόρριψη κι έτσι, με το κυνήγι του ευχάριστου νιώθεις πως ξεφεύγεις από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και της συνήθειας κι αισθάνεσαι πως εισέρχεσαι στον κόσμο της περιπέτειας;

Μα και το ευχάριστο ανήκει στη ρουτίνα της ζωής όπως και η αποφυγή του δυσάρεστου. Και τα δύο τα κάνεις κάθε μέρα – και δεν αλλάζει κάτι!

Μήπως νιώθεις πως σε ολοκληρώνει ως άνθρωπο αυτό το αίσθημα ευχαρίστησης;

Μα κάθε επιθυμία δίνει μια υπόσχεση ολοκλήρωσης που όμως, παρά την εκπλήρωσή της, ποτέ δεν ικανοποιεί ολοκληρωτικά ή για πολύ. Είναι μια απατηλή υπόσχεση. Όση ευχαρίστηση και αν έρθει, βιολογική (με ύπνο ή σεξ) ή καθαρά ψυχολογική με την απόκτηση και κατακράτηση πολύτιμων αγαθών (χρήματα, εδάφη, φήμη, εξουσία), πάλι θα ξεθυμάνει και πάλι θα επιδιώξεις κάτι ευχάριστο.

Από μια υπόσχεση ευχαρίστησης σε άλλη, από ένα όνειρο επίτευξης σε άλλο, φτάνουμε όλοι στον θάνατο!

Γιατί λοιπόν; Γιατί δεν γνωρίζουμε;

Τι είναι αυτό που πράγματι αγνοούμε;