1. Η κα Ελισάβετ Μπαρμπαλιού, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική Υπεύθυνη ΚΕΣΥΨΕ (ό,τι κι αν είναι αυτό), γράφει στο ΒΗΜΑ, 22/8/19 πως “Η σωτηρία του πλανήτη είναι γένους θηλυκού”.
Ε, λοιπόν, συμφωνώ απόλυτα, παρά τον ακατάβλητο σεξισμό μου που θέλει τη γυναίκα μακριά από τις δραστηριότητες που παραδοσιακά ανήκουν στον άνδρα – και κυρίως να αναγκάζεται ή να επιλέγει να εργάζεται για χρήματα.
Ναι, η σωτηρία της όποιας κοινωνίας και του πλανήτη εναπόκειται στην ιδιαίτερη νοημοσύνη της γυναίκας. Το πιστεύω ακράδαντα. Όχι όμως με τον τρόπο που νομίζει η κα ψυχολόγος και η μεγάλη πλειονότης των ανθρώπων.
Γράφει, λοιπόν, η κα Ελισάβετ Μπαρμπαλιού πως (μπορεί να) υπάρχει κάποια σχέση “ανάμεσα στην καταστροφή του πλανήτη και στη συναισθηματική παραμέληση, την ψυχική κακοποίηση, τη μοναξιά, τη σιωπή και την απόγνωση των ανδρών”. Το θέτει αυτό ως ερώτημα, όχι ως κατηγορική δήλωση.
2. Ως επεξήγηση, η κα Ελισάβετ Μπαρμπαλιού μας πληροφορεί πως “ο ρόλος και το χρέος των ανδρών προς την πατρίδα και την οικογένεια τους ανάγκαζε να θέτουν ως στόχους τον ηρωισμό και την αυτοθυσία”. Ήταν, συνεχίζει, άνδρες “με σιδερένια καρδιά και ήρωες με παγωμένο βλέμμα” που ξενιτεύονταν στις θάλασσες και στα πέρατα της οικουμένης. Όταν μάλιστα αναφέρει τους γιους που άφηναν πίσω να τους μεγαλώσουν οι μητέρες, υποθέτεις πως είναι μια αντίληψη σχηματισμένη από (επιπόλαιη) ανάγνωση των επικών του Ομήρου. (Το παγωμένο βλέμμα είναι κάπως…)
Μια τέτοια αντίληψη είναι όχι επιπόλαιη μα εντελώς απαράδεκτη σε κάποια που προβάλλει εαυτόν ως “επιστήμονα”. Διότι, εκτός από πολεμιστές, η κοινωνία είχε και παραγωγούς (κτηνοτρόφους, καλλιεργητές, εμπόρους, υπηρέτες κ.λπ.) μα και σοφούς μάντεις και ιερείς που έδιναν καθοδήγηση στους ήρωες.
Κανένας ήρωας, πολεμιστής (ως επί το πλείστον πειρατής ή λήσταρχος στα επικά), εξερευνητής, έμπορος δεν δρούσε σε μεγάλη κλίμακα παραγνωρίζοντας τη συμβουλή των σοφών.
3. Αν η κα Ελισάβετ Μπαρμπαλιού διαβάζει πολύ επιπόλαια τον Όμηρο, θα διαβάζει εξίσου επιπόλαια και όλα τα άλλα. Ο τρόπος ανάγνωσης είναι, όπως οι τρόποι μας όλοι, συνήθεια εδραιωμένη.
Σήμερα, συνεχίζει η κα Ελισάβετ Μπαρμπαλιού βλέπουμε “τις κοινωνικές και πολιτικές δομές του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού να εκπαιδεύουν τον άνδρα έτσι ώστε να αντλεί αυτοπεποίθηση και να αποκτά κύρος και αυτοαξία [;!] με τη συσσώρευση πλούτου, δόξας, εξουσίας, τίτλων, επιτυχίας και κυριαρχίας με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο διαμορφώνοντας έναν περισσότερο σκληρό και συγκεντρωτικό χαρακτήρα σε σχέση με τη γυναίκα”.
Η αρθρογράφος προφανώς είναι αυτοπεριορισμένη στον πύργο της “επιστήμης” της που προφανώς δεν εξετάζει προσεκτικά τον κόσμο γύρω της. Διότι, αν κοίταζε, θα έβλεπε πως αυτά που αποδίδει τόσο απλόχερα στους άνδρες ισχύουν και για τις γυναίκες.
Η ίδια μάλιστα είναι ένα λαμπρό παράδειγμα (ως Επιστημονική Υπεύθυνη!) της σύγχρονης γυναίκας που διαπρέπει, όπως η ίδια προβάλλει μάλλον υπερήφανα τον εαυτό της, ως καριερίστας, όχι ως σύζυγος ή μητέρα.
Μας λέει πως η ίδια έχει επιδιώξει την επιτυχία, τίτλους, κυριαρχία κλπ!
Μα υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα δυναμικών “καριεριστών” γυναικών, από τηλεπαρουσιάστριες ως ελεύθερους επαγγελματίες κι επιχειρηματίες και κοινωνικές αριβίστες – όπως οι κυρίες Έλλη Στάη, Σία Κοσιώνη, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάννα Δασκαλάκη-Αγγελόπουλου κ.λπ. (για να μείνουμε στην Ελλάδα μόνο)!
Η λύση της Ελισάβετ Μπαρμπαλιού είναι τόσο απλοϊκή και κολοβή όσο η ανάγνωσή της του Ομήρου και του σύγχρονου κόσμου: δηλαδή εντελώς φαντασιακή και ανυπόστατη.
“Οι άνδρες πλέον”, γράφει συμπερασματικά, “αναζητούν τον δρόμο προς την πληρότητα, όπου λογική και συναίσθημα συνυπάρχουν. Στοιχεία που χαρακτηρίζουν κυρίως το θηλυκό γένος.”
Είναι φανερό πως η ίδια θεωρεί εαυτόν ως “πλήρη” έτσι που μέσα της να συνυπάρχουν λογική και συναίσθημα – άσχετα με το ότι επιδίωξε, όπως οι άνδρες, καριέρα, επιτυχία, τίτλους, κυριαρχία και τα άλλα συναφή!
Στη Βεδική Παράδοση των Ινδιών, η γυναίκα έχαιρε μεγάλου σεβασμού. Μια μικρότερη σε ηλικία θεωρούνταν θυγατέρα˙ σε όμοια ηλικία θεωρούνταν αδελφή και μεγαλύτερης ηλικίας θεωρούνταν μητέρα. Ο πατέρας τη φρόντιζε ως κορίτσι, ο σύζυγος όταν παντρευόταν κι ένας γιος ή άλλος αρσενικός συγγενής όταν χήρευε.
Στην Μπαγκαβαντ Γκήτα (1.41) λέγεται πως πρώτα η γυναίκα ξεπέφτει και ο ξεπεσμός της προκαλεί τη διάβρωση και φθορά της κοινωνίας. Οι Γάλλοι έχουν μια φράση: cherchez la femme!
Είναι μια πολύ διαφορετική αντίληψη.
Μα αυτό το θέμα χρειάζεται εκτενέστερη εξέταση.
