Κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς, πότε και πού εμφανίστηκαν οι άνθρωποι στη στέρεη επιφάνεια του πλανήτη μας.
Η σύγχρονη, τρέχουσα πανεπιστημιακή θεωρία είναι μια θεωρία που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη νέο-Δαρβινική θεωρία της εξέλιξης και σε ίσως μεγαλύτερο βαθμό στην συλλογή δεδομένων από διάφορα οστά (κρανία, κόκαλα, δόντια και το DNA τους) και εξίσου από τα στρώματα εδάφους, πετρωμάτων και πηλού, όπου αυτά τα οστά βρέθηκαν.
Ο σύγχρονος άνθρωπος homo sapiens sapiens παρουσιάστηκε σύμφωνα με αυτές τις μελέτες περίπου 315.000 προ παρόντος (Ιουν. 2023).
Πριν από 3 γενιές η ημερομηνία ήταν 40.000 ππ, μετά έγινε 80, μετά 120, μετά 200 χιλιάδες. Αλλά ως τα τέλη του 19ου αιώνα ίσχυε η χρονολογία του J. Ussher, Αρχιεπισκόπου του Armagh (Ιρλανδία, 1650) που έδωσε (με βάση τον μύθο της Γένεσης και τις ηλικίες των πατέρων Αδάμ, Αβραάμ, κλπ.) ως ημερομηνία εμφάνισης του κόσμου Οκτ. 4004 – ο δε Ισαάκ Νεύτων 3.988 πκε!
Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος να μη δεχτούμε πως σε 50 ή 100 έτη με νέες εκσκαφές και με νέα τεχνολογία η χρονολογία του πρώιμου ανθρώπου να πάει στις 500.000 ή και νωρίτερα.
Με τη θεωρία της εξέλιξης, πάλι, ο άνθρωπος δεν εμφανίστηκε ως αυτούσιο, ανεξάρτητο ον από τον αέρα ή το νερό (ή τη γη), όπως λένε διάφορες αρχαίες μυθολογίες.
Εξελίχθηκε (μα δεν ξέρουμε ακριβώς πώς) από ορισμένα ανθρωποειδή όντα, homo και αυτά μα όχι sapiens όπως εμείς: υπάρχει μια διαδοχή τέτοιων όντων homo heidelbergensis, από homo erectus, homo habilis και Australopithecus, τα οποία εξελίχθηκαν από πιθηκανθρώπους και αυτοί από πιθήκους και αυτοί από αμφίβια και αυτά από υδρόβια, και αυτά από άλλα μέχρι τους πρώτους μονοκυτταρικούς οργανισμούς, πάντα στο νερό.
Τώρα πώς παρουσιάστηκε αυτός ο ζωντανός μονοκυτταρικός οργανισμός και με τόση νοημοσύνη ώστε να προωθήσει την εξέλιξη της μορφής του ως τον homo sapiens sapiens είναι, βέβαια, άγνωστο μα υπάρχουν κι εδώ αρκετές ενδιαφέρουσες θεωρίες.
Μα δεν πρέπει να αναφέρουμε τον Θεό (ιουδαϊκό, χριστιανικό, ισλαμικό) και σίγουρα όχι τον γεμάτο αντιφάσεις μύθο της Γένεσης (Παλαιά Διαθήκη). Νομίζω πως όλοι αυτοί οι επιστήμονες, οι περισσότεροι, στις έδρες πανεπιστημίων, δεν θέλουν να ακούσουν ούτε για μια αρχέγονη Νοημοσύνη που είναι η Πρωτουσία, Πρωταρχή και Πρωταιτία των πάντων στον κόσμο (γνωστό και άγνωστο).
Όπως με τη χρονολογία της πρώτης εμφάνισης του Ανθρώπου Σοφού, έτσι και με αυτήν τη θεωρία δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να μην περιμένουμε πως σε 50 ή 100 έτη και αυτή θα τροποποιηθεί. Ήδη αρκετοί επιστήμονες και στοχαστές πρεσβεύουν, χωρίς να επικαλούνται τον Θεό των τριών αβρααμικών θρησκειών, πως η νοημοσύνη, άυλη, αναίτια, πρωταρχική, απροσμέτρητη, προηγείται του υλικού σύμπαντος και οδηγεί την εξέλιξή του. Και φυσικά δεν χρειάζεται να νομίζουμε πως εκείνη είναι σαν τη δική μας!
Πρέπει να αναφέρω 3 ακόμα πράγματα.
α) Η Πρωταρχική Νοημοσύνη είναι μια βασικά απερινόητη Πρωτουσία ή Πρωτενέργεια, μα καθόλου σαν τις υλικές ουσίες ή ενέργειες που γνωρίζουμε στον υλικό μας κόσμο. Απέραντη, άναρχη και ατελεύτητη είναι απερινόητη – όπως περίπου, αν και πολύ λεπτότερη, το αθέατο πεδίο από όπου ξεπηδούν τα κβάντα.
β) Στη διαδοχική εξέλιξη των ανθρωποειδών από τον homo erectus και δώθε οι διακρίσεις των διαφορετικών μορφών από ανθρωπολόγους και παλαιοντολόγους γίνονται σύμφωνα με τα οστά, δόντια και, κυρίως τη χωρητικότητα του εγκεφάλου. Εμείς, δηλαδή, ο homo sapiens έχει μεγαλύτερο κρανίο ή, μάλλον, το κρανίο του έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα. Του Αυστραλοπίθηκου φτάνει ως τα 515 κυβικά εκατοστά. Του homo erectus φτάνει τα 1250 και του δικού μας κρανίου τα 1400 κεκ.
γ) Μα οι Νεάντερταλ (γύρω στο 300.000-250.000) είχαν μεγαλύτερο κρανίο από το δικό μας στα 1450 κεκ! Εξαφανίστηκαν πριν 30.000 έτη!
Έτσι ως τρίτο ερώτημα εδώ έχουμε την “ανωμαλία” των μεγαλόμυαλων Νεάντερταλ και την εξαφάνιση αυτών και άλλων όπως οι homo heidelbergensis.
Κι εδώ θεωρίες και μυστήρια!
