Γιώργος Παπαϊωάννου
Ακούγοντας τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για τα μέτρα του χρέους και τα υψηλά πρωτογενή πελονάσματα που περιλαμβάνει η απόφαση του Eurogroup, μοιάζει σαν να γυρίσαμε πίσω στο 2014.
Ηταν τότε που ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε υιοθετήσει την ιδέα ότι το χρέος είναι βιώσιμο αν είναι εξυπηρετήσιμο.
Οτι δηλαδή αν είσαι σε θέση να πληρώνεις τους τόκους και να αναχρηματοδοτείς τα δάνεια που λήγουν μεταφέροντας στο μέλλον την αποπληρωμή τους, το χρέος είναι βιώσιμο.
Στη περίπτωση αυτή δεν έχει σημασία αν είναι μεγαλύτερο από το 120% του ΑΕΠ, όριο που αυθαιρέτως προσδιορίζει τη βιωσιμότητα του χρέους.
Τότε, ο Αλέξης Τσίπρας κατήγγειλε τον κ. Σαμαρά και ζητούσε κούρεμα ώστε να υποχωρήσει σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα από το 120% του ΑΕΠ.
Σήμερα, ο κ. Τσίπρας έχει συμφωνήσει με τους ευρωπαίους ότι το χρέος είναι βιώσιμο αν οι πληρωμές για την εξυπηρέτησή του δεν υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ, ανεξαρτήτως αν είναι 125%, 160% ή 200% του ΑΕΠ.
Φέτος και τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα πληρώνει για την εξυπηρέτηση του χρέους 7-8% του ΑΕΠ.
Γι΄αυτό και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε λέει ότι δεν χρειάζεται παράμβαση.
Ωστόσο, το Eurogroup της Δευτέρας ενέκρινε τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Αυτό κρίθηκε απαραίτητο για να διευκολυνθούν το ΔΝΤ και η ΕΚΤ στις Αναλύσεις Βιωσιμότητας του Χρέους που πρέπει να κάνουν: το μεν Ταμείο για να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, η δε Ευρωτράπεζα για να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο QE.
Με τις παραμετρικές αλλαγές στη μορφή των επιτοκίων (μετατροπή κυμαινόμενων σε σταθερά) και την επιμήκυνση της μέσης διάρκειας από τα 28 στα 32,5 έτη, οι αναλύσεις οδηγούν το 2060 σε χαμηλότερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες.
Για να είναι αυτό εφικτό, εκτός από τα σταθερά επιτόκια και τις επιμηκύνσεις, απαιτούνται και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δανειστές για να βγαίνουν τα διάφορα προγράμματα που έχουν εκπονήσει, θέτους αυθαιρέτως υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και ρυθμούς ανάπτυξης.
Το ίδιο συνέβαινε και το 2014, όταν στο τότε πρόγραμμα προβλέπονταν πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% και 4,5%.
Τότε ο κ. Τσίπρας και πάλι κατήγγειλε ότι αυτό δεν είναι εφικτό με τον κ. Σαμαρά να απαντά ότι η Ελλάδα επειδή είχε επιτύχει ήδη πρωτογενές πλεόνασμα και ξεκινούσε από υψηλή βάση, μπορούσε να τα καταφέρει χωρίς νέα μέτρα.
Επιπλέον, υποστήριζε ότι οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης που προέβλεπε το πρόγραμμα θα συνέβαλαν προς την ίδια κατεύθυνση.
Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα ανάπτυξε την Τρίτη ο Γιώργος Σταθάκης, μετά την απόφαση του Eurogroup για πλεονάσματα 3,5% σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα (δηλαδή για τουλάχιστον 3-5 χρόνια) που έκανε αποδεκτή ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Ισως είναι η πρώτη φορά που κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση συμπίπτουν στο χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα, κάτι που πραγματικά πρέπει να πιστωθεί στους δανειστές και ιδιαιτέρως στον Βολφγκανγκ Σόιμπλε. Βεβαίως, αυτή η σύμπτωση απόψεων μας κόστισε κάτι παραπάνω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
